Συνταγές καταστροφής
Αυτή τη φορά η Ελλάδα δεν χρησιμοποιείται σαν πειραματόζωο, όπως στο παρελθόν, αλλά χρησιμοποιείται από τους ανταγωνιζόμενους ως βοηθητικό μέσο για την επίτευξη των στόχων που αυτοί έχουν θέσει. Στόχος των ΗΠΑ είναι η εξασθένιση της Ευρωζώνης και του ευρώ για να παραμείνει το δολάριο το μοναδικό στήριγμα του παγκοσμίου νομισματικού συστήματος. Και για να διατηρήσουν οι ΗΠΑ τα πλεονεκτήματα από το γεγονός αυτό, που είναι αρκετά σημαντικά για την οικονομία τους. Από το άλλο μέρος των ανταγωνιστών έχουμε την Ευρωζώνη, που επιδιώκει μαζί με το δολάριο να είναι και το ευρώ στήριγμα του παγκόσμιου νομισματικού συστήματος. Όμως υπάρχει και η πρόταση των χωρών BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα, Ν. Αφρική), που ίσως αποτελέσει τη λύση του προβλήματος αυτού, που είναι ένα καλάθι και με άλλα ισχυρά νομίσματα για τη στήριξη του παγκόσμιου συστήματος. Όμως, οι χώρες BRICS δεν έχουν ένα νόμισμα παγκόσμιας εμβέλειας και κύρους. Το ρωσικό ρούβλι χτυπήθηκε και έχασε τη δύναμη που είχε στο παρελθόν. Το κινεζικό γουάν συνεχώς χτυπιέται από τις ΗΠΑ λόγω της χαμηλής ισοτιμίας που έχει. Και επομένως, η πρόταση αυτή είναι ανεφάρμοστη και απορριπτέα. Όμως, για λόγους πολιτικής σκοπιμότητας, και οι δύο πλευρές, ΗΠΑ και Ευρωζώνη, κάνουν ψεύτικες προσπάθειες για την επίλυση τάχα του ελληνικού προβλήματος. Ενώ στους στόχους τους δεν είναι η προστασία της Ελλάδας και η ανάκαμψη της οικονομίας της, αλλά η εξυπηρέτηση των δικών τους συμφερόντων. Απόδειξη των παραπάνω είναι ότι όλα τα μέτρα και οι υποδείξεις τους είναι καταστροφικές για τη χώρα μας. Σας υπενθυμίζουμε την πρόταση των δανειστών μας να σταματήσει η Ελλάδα τα εξοπλιστικά της προγράμματα για να περισσεύουν χρήματα για τους τόκους των δανείων. Η Ελλάδα, ως γνωστόν, περικυκλώνεται από εχθρικές χώρες που επιδιώκουν να κατακτήσουν εδάφη της, όπως είναι η Τουρκία με τη Θράκη, η Αλβανία με τους Τσάμηδες και τη Νότια Ήπειρο και τα Σκόπια με τη Νότια Μακεδονία.
Επομένως, γιατί οι εταίροι μας συνεχώς μας πιέζουν να εφαρμόζουμε συνταγές καταστροφής; Και να μας έχουν και υπόδουλους, ώστε να παρακολουθούν την πιστή εφαρμογή των συνταγών από την Ελλάδα, και η παρακολούθηση αυτή να ονομάζεται αξιολόγηση. Να γιατί δεν θέλουν να φύγουμε από την Ευρωζώνη.
Γιατί φοβούνται ότι η αποχώρηση της Ελλάδας θα βλάψει το διεθνές κύρος της Ευρωζώνης και έτσι θα εξυπηρετηθεί ο στόχος των ΗΠΑ. Στην ουσία, η Ευρωζώνη ούτε την Ελλάδα θέλει στους κόλπους της, όμως δεν θέλει και την αποδυνάμωσή της έναντι των ΗΠΑ. Αυτό σημαίνει ότι όλο αυτό το δίλημμα έχει οδηγήσει στην υπόδειξη συνταγών καταστροφής από τους εταίρους μας. Δεν είναι χωρίς σημασία το γεγονός της αποχώρησης του ΔΝΤ από το πρόγραμμα στήριξης της Ελλάδας. Και τούτο γιατί το ταμείο αυτό είναι αμερικανοκίνητο και εξυπηρετεί τους στόχους της πολιτικής των ΗΠΑ. Η Μέρκελ όμως και οι άλλοι αξιωματούχοι, που θέλουν την Ελλάδα στην Ευρωζώνη, το κάνουν για να μην αρχίσει η αποδυνάμωσή της.
Φυσικά, η ελληνική κυβέρνηση δεν θέλει επαχθή συμφωνία με συνταγή καταστροφής της ελληνικής κοινωνίας και της οικονομίας. Έχει όμως τις δυνατότητες να αμυνθεί; Όχι βέβαια, γιατί τα δημόσια ταμεία είναι άδεια. Η είσπραξη εσόδων υπολείπεται κατά πολύ από τα προϋπολογισθέντα έσοδα. Οι υποχρεώσεις του κράτους τρέχουν καθώς και οι υποχρεώσεις προς τους δανειστές και κυρίως προς το ΔΝΤ.
Η κυβέρνηση αποφάσισε να μην εκπληρώσει τις δανειακές μας υποχρεώσεις απέναντι στο ΔΝΤ, ωστόσο δεν είναι αυτές οι μοναδικές υποχρεώσεις προς το εξωτερικό. Είναι και η πληρωμή των τόκων προς τους δανειστές μας. Εάν δεν πληρωθεί το ΔΝΤ και οι τόκοι, αυτό εύκολα πλέον μπορεί να οδηγήσει τη χώρα σε χρεοκοπία και σε έξοδο από την Ευρωζώνη. Η πραγματικότητα αυτή και το ανταγωνιστικό πλαίσιο μεταξύ ΗΠΑ και Ευρωζώνης έχουν οδηγήσει σε αδιέξοδο τη λύση του ελληνικού προβλήματος και την υπογραφή μιας συμφωνίας Ελλάδας – δανειστών. Αυτή η συνεχής αναβολή, που σημαίνει παράταση της ασφυξίας ρευστότητας, λογικό είναι να προκαλεί ανησυχία στον ελληνικό λαό. Και το αδιέξοδο της κυβέρνησης είναι τρομερό.
Να υπογράψει μια επαχθή συμφωνία με μέτρα όπως τα απαιτούν οι δανειστές μας; Ένα ποσοστό του ελληνικού πληθυσμού επιθυμεί τη γρήγορη σύναψη συμφωνίας για να λήξει η αβεβαιότητα, να χρηματοδοτηθεί η διατήρηση του ελληνικού κράτους και να κινηθεί και η αγορά, που έχει νεκρωθεί. Και φαίνεται αυτή η μερίδα των Ελλήνων να δέχεται όλα τα σκληρά μέτρα που απαιτούν οι δανειστές μας. Δέχονται την εφαρμογή συνταγών καταστροφής για τη στήριξη του ευρώ και για το μεγαλείο της Γερμανίας. Το πάση θυσία ευρώ σημαίνει ευρώ και ξερό ψωμί. Πραγματικά, η θέση του πρωθυπουργού κ. Τσίπρα είναι πολύ δύσκολη. Ακροβατεί στα όρια του γκρεμού.
Από τη δική μας πλευρά, αυτό που έχουμε να τονίσουμε είναι ότι ως μέλος της Ευρωζώνης δεν υπάρχουν πολλές ελπίδες για ανάπτυξη και ευημερία του λαού μας.
Αντίθετα, για πάρα πολλά χρόνια θα εφαρμόζονται οι συνταγές καταστροφής σε βάρος της ελληνικής οικονομίας και του ελληνικού λαού. Εκτός εάν η Ευρωζώνη διαλυθεί γρήγορα, αν οι ΗΠΑ πετύχουν τους στόχους τους για παγκόσμια μονοκρατορία του δολαρίου.