Ποτέ η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μας βοήθησε

Αλήθειες που τις ξεχνούν όλοι εκείνοι, και πρωτίστως οι πολιτικοί που από το 1974 κυβερνούν την Ελλάδα και έχουν την… αποκλειστικότητα ΟΛΩΝ των ευθυνών για τα έξι μαύρα χρόνια που έχει ζήσει ο ελληνικός λαός, με τη χώρα μας να έχει γίνει ρεζίλι των σκυλιών. Και σήμερα «από πρωίας μέχρι βαθείας νυκτός» μοιρολογούν ότι πάμε στην καταστροφή, ότι δεν υπάρχει ζωή εκτός ευρώ. Αν δεχθούμε την άποψή τους, ας μας εξηγήσουν πώς η Γερμανία, της οποίας έχουν γίνει… Φιλιππινέζες (να με συγχωρούν οι συμπαθητικές και πολύ φιλότιμες στη δουλειά τους Φιλιππινέζες), από κει που ήταν ο δολοφόνος λαών και χωρών και είχε γίνει στάχτη πριν από 70 χρόνια, κατάφερε να γίνει μεγάλη και τρανή, χωρίς να πληρώσει το τίμημα των Άουσβιτς και των Νταχάου, ενώ έπρεπε να είχε περιορισθεί σε εκείνα τα κρεματόρια για να θυμούνται οι λαοί όλου του πλανήτη ότι δεν πρέπει να ξεχνούν γιατί θα ξαναβρούν μπροστά τους Άουσβιτς και Νταχάου. Και, δυστυχώς, αυτό ζούμε -και δεν μιλάμε μόνο για εμάς- γιατί χάσαμε τη μνήμη μας από το κόκαλο της καλοπέρασης που μας πέταξαν… Και αυτό πληρώνουμε σήμερα πολύ ακριβά οι Έλληνες. Οι σημερινοί διάδοχοι του Χίτλερ οδηγούν την Ελλάδα σε μία ακόμη καταστροφή, που θα κοστίσει και πάλι ανθρώπινες ζωές, την ώρα που μας χρωστούν δισεκατομμύρια ευρώ από τις αποζημιώσεις και το κατοχικό δάνειο που είχαν αρπάξει από την Τράπεζα της Ελλάδος, τα οποία ξεπερνούν τα 320 δισ. ευρώ που είναι σήμερα το δημόσιο χρέος.

Είναι αλήθεια ότι τους τελευταίους μήνες έχει επιστρατευθεί από τους απολέσαντες την εξουσία -τη ΝΔ, ό,τι έχει απομείνει από το ΠΑΣΟΚ και τα μνημονιακά κανάλια- ο φόβος και η τρομοκρατία ότι θα μας πετάξουν έξω από το ευρώ και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Και χύνουν τα γνωστά κροκοδείλια δάκρυα επειδή από τον… παράδεισο του ευρώ (όπου φθάσαμε στο σημείο μια τυρόπιτα να πουλιέται 1,5 ευρώ, ένας καφές 2 με 3 ευρώ και το εισιτήριο του σινεμά 10 ευρώ, με τη σύνταξη να έχει φθάσει στα 300 και 400 ευρώ) θα πάμε στην κόλαση της δραχμής. Και, ωιμέ, θα πεθάνουμε… Μόνο που ξεχνούν τις ουρές στα συσσίτια, δεν βλέπουν τους συνανθρώπους τους που ψάχνουν στα σκουπίδια για να ξεγελάσουν την πείνα τους, τα 400.000 λουκέτα και το 1.500.000 ανέργους, τις 5.000 αυτοκτονίες και τους πάνω από 200.000 νέους επιστήμονες -ό,τι καλύτερο έχει η χώρα μας- που φεύγουν – θύματα όλοι των Μνημονίων, που θα μας έσωζαν και θα μας έβγαζαν στις Αγορές…

Αυτόν τον παράδεισο μας απειλούν ότι θα χάσουμε αν ο Τσίπρας δεν σκύψει το κεφάλι και δεν βάλει την υπογραφή του σε ό,τι χαρτί τού δώσουν αύριο το βράδυ. Και μάλιστα, κατά τον μνημονιακό αστέρα, διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Γιάννη Στουρνάρα, θα μας πετάξουν και έξω από την Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως γράφει στην κατάπτυστη έκθεσή του για τα πεπραγμένα του 2014, που δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από μια προκήρυξη της «17 Νοέμβρη»!

Αλλά αυτός ο… παράδεισος του ευρώ δεν οδήγησε σε Μνημόνια μόνο την Ελλάδα. Οδήγησε και την Ιρλανδία και την Πορτογαλία και την Κύπρο, ενώ το χρέος της Ιταλίας έχει ξεπεράσει το 1 τρισ. ευρώ και η Ισπανία στο παραπέντε δεν μπήκε σε Μνημόνιο. Επομένως, κάτι δεν πάει καλά, για αυτό και οι συζητήσεις για διάσπαση της Ευρωζώνης σε δύο κλαμπ, των πλουσίων του Βορρά και των φτωχών του Νότου. Όπως και η απόφαση του προέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας κ. Ντράγκι να «κόψει» κάποια τρισ. ευρώ και να τα μοιράσει στις 18 χώρες της Ευρωζώνης στο πλαίσιο της ποσοτικής χαλάρωσης.

Αλλά και η Ευρωπαϊκή Ένωση κατάντησε να μεταβληθεί σε γερμανικό αυτοκρατορικό οικόπεδο, με κολαούζο τη Γαλλία και τις άλλες χώρες- γλάστρες, με όλη τη σημασία της λέξης. Απόδειξη, το ότι τις διαπραγματεύσεις για την Ελλάδα τις κάνει η Μέρκελ, με τον Ολάντ να της κρατάει το… ίσο σαν ψάλτης. Και όλες οι άλλες χώρες καλούνται όταν είναι να μπουν οι υπογραφές στη συμφωνία που έχει κάνει το Βερολίνο.

Όσο για την Ελλάδα, είναι πολύ πικρή η εμπειρία των 35 χρόνων θητείας της στην Ευρωπαϊκή Ένωση, που ξεκίνησε από την ΕΟΚ. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, που μας έβαλε με την τελετή της υπογραφής το 1980 στο Ζάππειο, είχε πει ότι ο κύριος στόχος του για την ένταξη της χώρας ήταν η κατοχύρωση της εθνικής μας κυριαρχίας. Στην πράξη, όμως, δεν επιβεβαιώθηκε αυτό.

Τις κρίσιμες στιγμές που η Τουρκία αμφισβητούσε τα σύνορά μας, η Ευρωπαϊκή Ένωση σφύριζε αδιάφορα, ήταν απούσα. Έκανε πλάτες στην Άγκυρα στην κρίση του ’87, με πρωθυπουργό τον Ανδρέα Παπανδρέου, όταν απαίτησε να μη γίνουν γεωτρήσεις νότια της Θάσου, στην περιοχή «Μπάμπουρας», και φθάσαμε κοντά στη σύρραξη, που τελικά αποφεύχθηκε με δική μας υποχώρηση. Το ίδιο έγινε και το 1995 με πρωθυπουργό τον Σημίτη στα Ίμια. Εκείνες τις νύχτες, ο τότε πρόεδρος της Κομισιόν Ζ. Μ. Μπαρόζο δεν σήκωσε ούτε το τηλέφωνο και αποφύγαμε τη σύγκρουση με παρέμβαση των Αμερικανών, τους οποίους ευχαρίστησε από του βήματος της Βουλής ο Σημίτης, υπό τις αποδοκιμασίες βουλευτών του ΠΑΣΟΚ!

Απούσα ήταν η Ευρωπαϊκή Ένωση όλα αυτά τα χρόνια -και είναι και σήμερα- και για το θέμα που βάζουν μόνιμα τα Σκόπια να ονομασθούν «Μακεδονία». Απούσα και για την άθλια πρόκληση της Αλβανίας, η οποία ξαφνικά αμφισβητεί τα θαλάσσια σύνορά μας στην περιοχή της νησίδας μας της Ερεικούσας, βόρεια της Κέρκυρας. Απούσα και κατά τη μαφιόζικη εισβολή της Τουρκίας με το ερευνητικό σκάφος «Μπαρμπαρός» στην ΑΟΖ της Κύπρου, που είναι χώρα-μέλος της ΕΕ. Απούσα και από τις καθημερινές παραβιάσεις του εθνικού εναέριου χώρου μας από τουρκικά πολεμικά.

Ποτέ η Ευρωπαϊκή Ένωση όλα αυτά τα 35 χρόνια δεν προσήλθε να υπερασπιστεί την εθνική μας κυριαρχία, όπως υποχρεούται από τη στιγμή που όχι μόνο μετέχουμε σε αυτήν αλλά και, όπως είχε πει η τότε πρόεδρος της Βουλής κυρία Μπενάκη στην ομιλία της κατά την ορκωμοσία του Κάρολου Παπούλια ως Προέδρου της Δημοκρατίας, η Ελλάδα έχει απολέσει μέρος της εθνικής της κυριαρχίας.

Το σκεπτικό του Κωνσταντίνου Καραμανλή για την ένταξή μας στην ΕΟΚ δεν είχε αντίκρισμα. Αντίθετα, δώσαμε και δεν πήραμε τίποτε που να ενισχύει την προστασία των συνόρων μας.

Από την άλλη πλευρά, η χώρα μας εκτελούσε αυθωρεί και παραχρήμα ό,τι αποφάσιζαν οι Βρυξέλλες. Και, μεταξύ των άλλων, ξεριζώσαμε ελιές και αμπέλια, που είναι από τα κύρια προϊόντα μας, ενώ μας επιβλήθηκε ακόμη και τα κατσίκια και τα γίδια να μειώσουμε στο πλαίσιο της ποσόστωσης…

Όλα αυτά λίγες ώρες πριν από την απόφαση της Συνόδου Κορυφής, με αποκλειστικό θέμα την αφεντιά μας. Για να ξέρει ο κάθε έλληνας πολίτης τι χρωστάμε εμείς και τι χρωστάνε αυτοί σε εμάς. Και ποιος είναι ο κερδισμένος.

Αυτά που θα απαιτήσουν αύριο το βράδυ από τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα ευχόμαστε να μην είναι ασήκωτα για τον ελληνικό λαό και να ανοίγουν ένα παράθυρο με δεσμεύσεις για ρύθμιση του χρέους, που θα περιορίζει σημαντικά τους τόκους και τη δόση, με μεγάλη χρονική επέκταση της πληρωμής, οπότε το μοιραίο αποτρέπεται.

Αν όχι, δεν θα είναι πρωτόγνωρη συμπεριφορά από εταίρους μας.

Αλλά θα τα καταφέρουμε.

Η Ελλάδα θα ζήσει, όπως το έχει αποδείξει χιλιάδες χρόνια τώρα. Με τον ελληνικό λαό, σε τέτοιες στιγμές, ενωμένο.