Ανακύκλωση στο σύστημα
Τώρα, η χώρα μας δεν είναι αυτεξούσια. Ο πολυκύμαντος βίος της, πότε με εξάρσεις και πότε με καταβαραθρώσεις, ήταν πάντοτε βιώσιμος. Κι αυτό, επειδή διαθέταμε πληθώρα ανιδιοτελών πολιτικών ηγετών, τηρουμένων των αναλογιών ως προς τις ικανότητες του καθενός τους.
Σήμερα, σε περίοδο ακραίου καπιταλισμού, έχουμε απέναντί μας μια γερμανοκρατούμενη, εχθρική και τιμωρητική Ευρωπαϊκή Ένωση. Ένα συνονθύλευμα δικτατορίσκων και αχυρανθρώπων. Και οι μεν και οι δε εκβιάζουν μονίμως.
Η κυβέρνηση συνασπισμού του ΣΥΡΙΖΑ και των Ανεξαρτήτων Ελλήνων βάλλεται συνεχώς από τη θρασύτατη μνημονιακή αντιπολίτευση. Από εκείνους δηλαδή που οδήγησαν ως κυβέρνηση –και μάλιστα ενσυνειδήτως– την πατρίδα μας και τους πολίτες της ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ. Στη σημερινή θρασύτατη αντιπολίτευση έχει προστεθεί και το νεοπαγές κόμμα του Στ. Θεοδωράκη, το Ποτάμι, το οποίο ο επικεφαλής της Ευρωβουλής Μάρτιν Σουλτς θεωρεί… αγλάισμα!
Το πεντασέλιδο τερατούργημα που ενεχείρισε τις προάλλες –συγκεκριμένα την προπερασμένη Τετάρτη– ο υποταγμένος στο Βερολίνο Γιούνκερ στον Αλέξη Τσίπρα έκανε να ξεχειλίσει το ποτήρι. Τι κι αν η συνάντηση ετούτης της Τετάρτης του έλληνα πρωθυπουργού με τη Μέρκελ και τον Ολάντ πήγε καλύτερα; Το αδιέξοδο είναι πλήρες. Χωρίς ριζική μείωση του ΟΥΤΩΣ Ή ΑΛΛΩΣ ΠΛΑΣΜΑΤΙΚΟΥ ΧΡΕΟΥΣ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΛΥΤΡΩΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΑΠΟ ΤΑ ΔΕΣΜΑ ΜΕ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΜΑΣ ΕΧΟΥΝ ΑΛΥΣΟΔΕΣΕΙ.
Μιλώντας για τους αδηφάγους δανειστές από του βήματος της Βουλής, σε μια προσπάθεια να τους θέσει ηθικά και ψυχολογικά διλήμματα, ο Αλέξης Τσίπρας τόνισε: «Είναι καιρός να αποδείξουν αν δουλεύουν για τη λύση ή για να υποτάξουν τη χώρα και τον λαό της. Γιατί αν δουλεύουν για να μας υποτάξουν, να ξέρουν ότι θα έχουν τα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα». Η τελευταία του φράση υπήρξε πεντακάθαρη και πεντακάθαρα απειλητική. Με αποδέκτες τους αναφερόμενους αλλά και τους αλαλάζοντες φαυλεπίφαυλους βουλευτές (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΠΟΤΑΜΙ) της αντιπολίτευσης που θέλουν λύση «όσο σκληρή και να είναι»!
Μικροϋποχωρήσεις αλλά και λάθη δυστυχώς έχει κάνει και η τωρινή συγκυβέρνηση. Λάθη επιπροσθέτως λόγω απειρίας. Στο 293o τεύχος του εβδομαδιαίου περιοδικού «ΕΠΙΚΑΙΡΑ» ο Μενέλαος Γκίβαλος, αναπληρωτής καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Αθηνών και λαμπρός διανοούμενος, γράφει υπό τον τίτλο «Οι εκβιαστές τρέμουν τη ”ρήξη”» μεταξύ άλλων και τα ακόλουθα: «Χάσαμε πολύ χρόνο, πολύτιμο χρόνο, νομίζοντας ότι διαλεγόμαστε με τους ”εταίρους” και δανειστές στη βάση της δημοκρατικής αρχής, της λογικής, της ”μπέσας”. Όμως, αντί για τον Γιούργκεν Χάμπερμας, απέναντί μας έχουμε τις αντιλήψεις της ”κοινωνίας της ζούγκλας”, των στυγνών συσχετισμών δύναμης, τον μεγαλοϊδεατισμό ενός σύγχρονου γερμανικού imperium. Αντί, λοιπόν, να περιμένουμε από εβδομάδα σε εβδομάδα το αδιέξοδο, το ”ατύχημα”, θα πρέπει εμείς οι ίδιοι με τις επιλογές μας να καταδείξουμε σε πρακτικό επίπεδο τις συνέπειές του για τους ”διαπραγματευτές” μας». (Διευκρίνιση δική μου για τους μη γνωρίζοντες: Ο Γιούργκεν Χάμπερμας είναι ο μέγιστος εν ζωή γερμανός φιλόσοφος.)
Ανακύκλωση στο σύστημα –αυτός είναι ο τίτλος του παρόντος άρθρου– κάνουν οι συστημικοί θιασώτες και ζηλωτές που δεν παραμένουν μόνο αλώβητοι από αυτό, αλλά το εκμεταλλεύονται επιπλέον για να θησαυρίζουν. Οι δομές του συστήματος διατηρούνται ακλόνητες και κανένας δεν διανοείται να επινοήσει εικονοκλαστικές και ρηξικέλευθες μεθόδους για να τις υποσκάψει. Φταίνε και οι παθόντες –αξιολογότατοι οι περισσότεροι– που κουρνιάζουν στην απογοήτευση και την απραξία τους.
Το μεγάλο όπλο της κυβέρνησης είναι το Grexit, που αποκαλείται μετριοπαθέστατα και «ατύχημα». Το προηγούμενο άρθρο μου είχε τον εύγλωττο τίτλο: «Το Grexit απειλεί τους απειλούντες». Θα τελειώσω, εμμένοντας στις απόψεις μου, όπως και στο κείμενο της περασμένης Κυριακής: Δεν θα ισχύσει το «αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων». Τη μεγάλη ζημιά θα την υποστούν οι «αλλόφυλοι», συμπαρασύροντας και άλλους στην καταστροφή. Εμείς –με μικρότερες (ή και λίγο μεγαλύτερες) δυσκολίες από όσες έχουμε υποστεί μέχρι τούδε– θα επιβιώσουμε. Αποκτώντας ξανά ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ, ΤΗΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΜΑΣ.