Οι μειοδότες είναι μέσα στην πατρίδα μας
// Πώς προέκυψε αυτή η συνεργασία με τον μετρ των αστυνομικών ιστοριών, τον Πάνο Κοκκινόπουλο;
Το 2004 υποδύθηκα τον Αχιλλέα, τον άνδρα τον οποίο νάρκωνε η σύζυγός του (Τζένη Μπότση) με υπνωτικό στο κρασί, ώστε να συνευρίσκεται ερωτικά μαζί με τον συνεργάτη του (Νίκος Ψαρράς), ενώ εκείνος κοιμόταν. Το συγκεκριμένο επεισόδιο της «10ης εντολής» με τίτλο «Οίνος ενοχής» έχει καταγραφεί ως ένα από τα πιο συγκλονιστικά της αστυνομικής δραματικής σειράς. Το φοβερό είναι ότι επρόκειτο για αληθινή ιστορία, η οποία με είχε προβληματίσει τόσο πολύ που δεν μπορούσα να κοιμηθώ τις νύχτες, καθώς ο ήρωας που υποδυόμουν πληροφορήθηκε με τον πιο διαστροφικό τρόπο τις ερωτικές περιπτύξεις της συζύγου του, που είχαν αγγίξει και το δικό του σώμα, και το αποκάλυψε έπειτα από επίσκεψή του σε γιατρό… Πέρασε καιρός και ο Πάνος Κοκκινόπουλος, με κάλεσε να πάρω μέρος στο επεισόδιο «Φωτιά» όπου υποδύθηκα έναν παιδόφιλο, ενώ σε λίγες ημέρες θα συμμετέχω στο επεισόδιο της 17ης Ιουνίου με τίτλο «Εκδίκηση» στο οποίο πρωταγωνιστεί ο Λάκης Λαζόπουλος.
// Γιατί υπάρχει έξαρση της εγκληματικότητας στην Ελλάδα;
Δυστυχώς το έγκλημα στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια έχει γίνει όλο και πιο βίαιο. Όσο οι οικονομικές αντιθέσεις μεγεθύνονται, όσο ο άνθρωπος δέχεται ακόμη μεγαλύτερη πίεση ώστε να μπορέσει να επιβιώσει, φοβάται όλο και περισσότερο και γίνεται πιο επιθετικός προς τους συνανθρώπους του. Αυτή η οικονομική κρίση βγάζει στην επιφάνεια τα πιο βαθιά, τα πιο χαμηλά, τα πιο ταπεινά του ένστικτα, οπότε και η ηθική και ο πολιτισμός πάνε περίπατο. Αυτό καταγράφει άψογα και ο Πάνος Κοκκινόπουλος με τη «10η εντολή», γι’ αυτό βλέπουμε και εγκλήματα πέρα από τα ερωτικά.
// Δεν σας προβληματίζει ως εικόνα η αύξηση της πορνείας στους δρόμους, ακόμη και στην παραλιακή, από νεαρά κορίτσια;
Μα το πρώτο επεισόδιο της σειράς του Πάνου Κοκκινόπουλου αφιερώθηκε στο εμπόριο λευκής σαρκός, στα συμβόλαια θανάτου που γίνονται για τα χρήματα ή και την εκμετάλλευση παιδιών. Για μένα, τα δεινά που περνά σήμερα η Ελλάδα οφείλονται πρώτα σε εγχώριους εχθρούς και μετά στους ξένους. Χάσαμε πλέον το χαμόγελό μας και οι μειοδότες βρίσκονται μέσα στην πατρίδα μας. Η «10η Εντολή», όταν φωτίζει ψυχικά νοσήματα όπως η κατάθλιψη, δεν το κάνει τυχαία. Οι ευαίσθητοι άνθρωποι της εποχής μας δέχονται περισσότερο τις δονήσεις της κοινωνίας μας. Ωστόσο, για κακή τους τύχη, δεν υπάρχει μια οργανωμένη Πολιτεία με δομές στην υγεία ώστε να τους φροντίσει. Τους βλέπει ως κατσαρίδες για εξόντωση. Ευτυχώς που υπάρχει ακόμη η οικογένεια να τους περιθάλψει, αλλά μόνο η αγάπη δεν είναι αρκετή, χρειάζονται και φάρμακα και νοσηλεία.
// Η χρεοκοπία μας είναι ηθική;
Τα τελευταία σαράντα χρόνια ο Έλληνας αλλοτριώθηκε ηθικά από την ευκολία. Έφυγε από τα χωράφια στο χωριό, έγινε δημόσιος υπάλληλος, μετά ήρθαν τα δάνεια, οι κάρτες, το χρηματιστήριο και μετά έσκασε η φούσκα. Αλήθεια, είναι υπερήφανοι αυτοί που κυβέρνησαν τα τελευταία χρόνια την πατρίδα μας όταν διαβάζουν σήμερα για 7.000 αυτοκτονίες συμπολιτών τους; Γιατί δεν τους προστάτεψαν για να μην πέσουν στην παγίδα των χρεών; Τι πλαστή κατάσταση μας παρουσίαζαν στην ανάπτυξη, στους αριθμούς, στην οικονομία; Είναι υπερήφανοι να βλέπουν να μη λειτουργούν τα νοσοκομεία και να τρώνε οι ηλικιωμένοι από τα σκουπίδια; Είναι υπερήφανοι για τον Λοβέρδο, τον Πάγκαλο, τον Καραμανλή; Είναι δυνατόν να ζήσει κανείς με τριακόσια ευρώ μισθό και εκατό ευρώ σύνταξη;
// Προβλέπετε ότι θα γίνει κοινωνική έκρηξη;
Όχι. Το έχουν σχεδιάσει πολύ καλά το θέμα. Όταν ο άλλος παλεύει για να επιβιώσει, για να πληρώσει «χαράτσια», εφορία, να ταΐσει την οικογένεια, δεν μπορεί να συμμετέχει σε μια συλλογική και μαζική επανάσταση, γιατί απλώς δεν έχει χρόνο μέσα στην καθημερινότητα προκειμένου να δράσει μέσα σε μια ομάδα. Αυτά προϋποθέτουν χρόνο. Τώρα κοιτάμε πώς θα δώσουμε ψωμί στην οικογένειά μας. Μας έχουν βάλει τα δύο πόδια σ’ ένα παπούτσι. Ζούμε με το άγχος των γονιών μας, αν θα πάρουν οι άνθρωποι τη σύνταξή τους.
// Ο Προμηθέας έδωσε τη φωτιά και τον πολιτισμό στους ανθρώπους. Σήμερα η Ευρώπη σάς φαντάζει πολιτισμένη;
Όχι. Ύστερα από 2.500 χιλιάδες χρόνια πολιτισμού βλέπω το κεφάλαιο να μας αντιμετωπίζει ως έντομα. Μιλάνε για μια δόση που θα δοθεί σαν να μην πρόκειται για έναν λαό που παραπαίει, αλλά σαν να μιλάνε για φυτά, για πράγματα. Κανένα συναίσθημα. Διαπραγματεύσεις, παζάρια, εκβιασμοί, συμμαχίες, νουθεσίες από τις ΗΠΑ, από το ΔΝΤ, η «τρόικα» να απειλεί, η Μέρκελ πιο διαλλακτική. Τι βλέπουμε καθημερινά στην τηλεόραση; Τι σίριαλ είναι αυτό με πρωταγωνιστές τις ζωές μας; Πλέον κερδίζει το κεφάλαιο και πεθαίνουν οι άνθρωποι. Ευημερούν οι αριθμοί και τα παιδιά υποσιτίζονται. Είναι πολύ χριστιανικό όλο αυτό! Πολύ δίκαιο. Μπράβο στην Ευρώπη των τεχνών, των γραμμάτων, της ίδιας θρησκείας και της ίδιας κουλτούρας, που μπορεί να αντικρίζει κατεστραμμένες ζωές. Ντροπή τους. Δεν ξέρω αν μας θέλουν υποταγμένους ή δουλοπάροικους, έναν φτωχό Νότο που θα μάθει να ζει με 300 ευρώ και ο πλούσιος βορράς να κάνει στη χώρα μας φτηνές διακοπές και μπίζνες.