Δεν θέλουν συμφωνία

Είναι λάθος να αντιμετωπίζουμε, σε τακτικό επίπεδο, στην ατέρμονα διαδικασία της «διαπραγμάτευσης» τις θέσεις, τις προτάσεις -στην πραγματικότητα τους εκβιασμούς- των «εταίρων» και δανειστών ως εκλογικό στοιχείο της αντιπαράθεσης προκειμένου αυτοί να κερδίσουν περισσότερα…

Δυστυχώς, η στρατηγική της ενσωμάτωσης ή κατάρρευσης της ελληνικής κυβέρνησης και η διαπόμπευση και εξόντωση του «πειραματόζωου», που τόλμησε να «σηκώσει κεφάλι», παραμένει αμετάβλητη από τον σκληρό πυρήνα της γερμανικής ελίτ.

Πώς οργάνωσε και προωθεί μέχρι σήμερα τη στρατηγική αυτή;

Πρώτο και κύριο, πήρε με το μέρος της την πολιτική διαχείριση του χρόνου. Από τις 26 Ιανουαρίου, με ενδιάμεσο σταθμό την 20ή Φεβρουαρίου, υπάρχουν «διαπραγματεύσεις», σε τεχνοκρατικό επίπεδο, που περιστρέφονται από την πλευρά του Β. Σόιμπλε και των δανειστών στο email Χαρδούβελη και μάλιστα επί τα χείρω. Όσα μάλιστα έχουν συμφωνηθεί κατά καιρούς τινάζονται στον αέρα την επόμενη.

Για την πολιτική διαχείριση του χρόνου έχει στηθεί μια μεγαλοπρεπής θεατρική παράσταση. Σε επίπεδο κορυφής υπάρχουν οι «καλοί» (Άνγκ. Μέρκελ, Φρ. Ολάντ, Ζ. Κλ. Γιούνκερ), που αγωνίζονται για τη «λύση», και η ομάδα των εντελοδόχων – αχυρανθρώπων του Σόιμπλε, με επικεφαλής τον Γ. Ντάισελμπλουμ αλλά και τον Μ. Ντράγκι, που υπονομεύουν ανοικτά κάθε προσπάθεια σύγκλισης. Οι «καλοί» βεβαίως είναι εκείνοι που θα σηκώσουν το πολιτικό κόστος ενός «ατυχήματος» της Ελλάδας και του «ευρώ», γι’ αυτό και επιδιώκουν να διαφοροποιήσουν έστω και τυπικά τις θέσεις τους. Ιδιαίτερα η Άνγκ. Μέρκελ, όπως και η Λαγκάρντ, θα υποστούν σοβαρό κόστος, η δε κ. Λαγκάρντ παίζει κυριολεκτικά το «κεφάλι της» σε μια τέτοια περίπτωση.

Τέλος στη διαπραγμάτευση και στις δόσεις

Πρέπει να πάρουμε πρωτοβουλίες, να προχωρήσουμε σε τολμηρές κινήσεις για να αποκαλύψουμε και να διαλύσουμε αυτό το ψευδεπίγραφο σκηνικό «συνεννοήσεων» και «διαπραγματεύσεων» που μας οδηγεί σε ένα πλήρες αδιέξοδο.

Αντί να περιμένουμε το «ατύχημα», να «επισημοποιήσουμε» την «έναρξή» του και να καταστήσουμε πλήρως υπεύθυνους τους «θεσμούς», τους δανειστές και εταίρους για τις συνέπειες…

ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΧΑΣΟΥΜΕ ΑΛΛΟ ΧΡΟΝΟ. Ήδη υπάρχει νέα «μετάθεση» για τις 11 Ιουνίου στο επόμενο Eurogroup… το οποίο προφανώς θα έχει την ίδια κατάληξη με τα προηγούμενα.

Οφείλουμε συνεπώς να σταματήσουμε την πορεία στραγγαλισμού. Να επισημοποιήσουμε και πάλι τις τελικές μας θέσεις και να δηλώσουμε επισήμως ότι:

– Οι διαπραγματεύσεις από την πλευρά μας ολοκληρώθηκαν. Δεν έχει πια κανένα νόημα η συμμετοχή μας όταν μάλιστα οι τελευταίες «προτάσεις» των «θεσμών» αναφέρονται στις θέσεις που είχαν ήδη τεθεί εκτός συζήτησης σε επίπεδο Brussels Group…

– Δεν πρόκειται να καταβληθεί από την επόμενη της συνάντησης του έλληνα πρωθυπουργού με τον κ. Γιούνκερ καμία δόση προς οποιονδήποτε από τους δανειστές. Η Ελλάδα δεν έχει λάβει τις οφειλόμενες προς αυτή δόσεις από τον περασμένο Αύγουστο, το δε θέμα της αντιμετώπισης του χρέους παραμένει «παγωμένο»… Ας αναλάβουν τελικά εξ ολοκλήρου οι «θεσμοί» τις ευθύνες τους.

Το μόνο που υπολογίζουν και φοβούνται οι εταίροι και δανειστές μας είναι το «ατύχημα», το πλήγμα στην Ευρωζώνη, που μπορεί να έχει ανυπολόγιστες συνέπειες όχι μόνο σε ευρωπαϊκό αλλά σε παγκόσμιο επίπεδο. Αυτό -καλώς ή κακώς- είναι τελικά και το μοναδικό μας όπλο.

Πρέπει συνεπώς να αποδείξουμε ότι είμαστε έτοιμοι να το χρησιμοποιήσουμε… Γιατί τελικά το πρόβλημα της Ελλάδας είναι σε μέγιστο βαθμό πρόβλημα ενός σαθρού οικονομικοπολιτικού οικοδομήματος που εμπεριέχει τον μηχανισμό αυτοκαταστροφής του και αν δεν μετασχηματισθεί δομικά, θα διαλυθεί.

Να καταλάβουν ότι είμαστε αποφασισμένοι

Μέσα από μια τέτοια αποφασιστική στάση θα μπορέσουμε να αιφνιδιάσουμε, να ανακτήσουμε την πρωτοβουλία και τη διαχείριση του πολιτικού χρόνου.

Σε τελική ανάλυση, η άρνησή μας να πληρώσουμε τις επόμενες δόσεις δεν αποτελεί μια εκβιαστική κίνηση, αλλά προκύπτει από τις πραγματικές ανάγκες επιβίωσης της ελληνικής κοινωνίας.

Όχι μόνο δεν έχουν νόημα οι «διαπραγματεύσεις» σε τεχνικό επίπεδο αλλά ούτε και οι επίσημες συναντήσεις σε επίπεδο κορυφής όταν αυτές εξαντλούνται σε «ευχολόγια» και «εποικοδομητικές συνομιλίες»…

Εάν το κείμενο που έδειξε ο κ. Γιούνκερ στον έλληνα πρωθυπουργό αποτελεί την «τελική πρόταση» των «θεσμών», εάν ο κ. Β. Σόιμπλε και οι «θεσμοί» διαμόρφωσαν ένα πεντασέλιδο κείμενο με σκοπό είτε να απορριφθεί από την ελληνική κυβέρνηση είτε να την οδηγήσει σε κατάρρευση, τότε πρέπει να αντιστρέψουμε και να ανταποδώσουμε την απαράδεκτη πρόκληση.

Να δηλώσουμε ότι το κείμενο αυτό θα αποτελέσει το ένα σκέλος ενός δημοψηφίσματος και θα τεθεί αυτούσιο υπ’ όψιν του ελληνικού λαού για να κρίνει ο ίδιος ο λαός εάν θα δεχθεί το περιεχόμενό του… Εάν θα αποδεχθεί δηλαδή συνειδητά την υποδούλωση και την εξαθλίωσή του.

Η παρελκυστική τακτική της «διαπραγμάτευσης» πρέπει να αποκαλυφθεί και να ακυρωθεί. Η μόνη «διαπραγμάτευση» την οποία καταλαβαίνουν οι εταίροι και δανειστές μας, οι ψευδεπίγραφοι «θεσμοί», είναι εκείνη που ανεβάζει τα spreads των κρατικών ομολόγων του Νότου, που θέτει σε κρίση την Ευρωζώνη, που θέτει σε αμφισβήτηση τη γερμανική κυριαρχία.

Πρέπει να προχωρήσουμε, μέσα σε ένα πράγματι κρίσιμο πεδίο, ένα βήμα μπροστά. Να ξανακερδίσουμε τον «χαμένο χρόνο», θίγοντας το μόνο αδύνατό τους σημείο. «Θαρσείν χρη, τάχ’ αύριον έσετ’ άμεινον».