«Ελληνικό ατύχημα = βροντώδης κατάρρευση της ΕΚΤ και του υπερκράτους των Βρυξελλών»

Είναι ωστόσο άκρως διαφωτιστικό αυτό το κείμενο για τις δυνατότητες που και αυτή την ύστατη ώρα, προ της αυτοκτονικής συνθηκολόγησης, είναι ακόμη διαθέσιμες σε έναν αποφασισμένο ηγέτη για να ανατρέψει τους υπολογισμούς των κυνηγών του και να πετύχει τη διάσωση της χώρας και της αξιοπιστίας του…

Το κείμενο ανήκει στον Ντέιβιντ Στόκμαν, πρώην διευθυντή του Γραφείου Προϋπολογισμού στην κυβέρνηση Ρέιγκαν, αργότερα δαίμονα της Wall Street, σήμερα μελετητή και σχολιαστή των οικονομικών εξελίξεων, με μεγάλη απήχηση για την οξυδέρκεια, τη μεγάλη πείρα και την αδίστακτη παρρησία της διάγνωσης. Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην πολύκροτη ιστοσελίδα του Στόκμαν Contra Corner και αναδημοσιεύθηκε, μεταξύ άλλων, από το διαδικτυακό οικονομικό δελτίο Zero Hedge. Φέρει τον κατατοπιστικό τίτλο:

«Ελληνικό Δυστύχημα» θα πυροδοτήσει τον θάνατο της ΕΚΤ και του τοξικού καθεστώτος του Κεϊνσιανού Κεντρικού Τραπεζικού Συστήματος.

Το άρθρο είναι μακροσκελές, αποτελεί ουσιαστικά μια καυστική καταγγελία της οικονομικής πολιτικής του Μάριο Ντράγκι και της ΟΝΕ γενικότερα, υποστηρίζει ότι η ποσοτική χαλάρωση επιτυγχάνει την επιδιωκόμενη αύξηση της κατανάλωσης και αναθέρμανσης της οικονομίας όταν τα νοικοκυριά είναι υπερχρεωμένα, ότι το συνολικό χρέος των 19 χωρών της ΟΝΕ πλησιάζει το 100% του Ακαθάριστου Προϊόντος, ότι οι εγγυήσεις βάσει των οποίων τυπώνεται αφειδώς νέο χρήμα είναι σκουπίδια και ότι όλα αυτά οδηγούν γοργά σε έκρηξη και διάλυση.

Οι ειδικές αναφορές του στην πτυχή που ενδιαφέρει την κυβέρνηση, τους τραπεζίτες και τους φορολογουμένους στην Ελλάδα είναι οι ακόλουθες:

Απόδοση: Μιχαήλ Στυλιανού

«Σ’ αυτό, που προφανώς ήταν μια κίνηση από τη θεωρία των παιγνίων, ο Βαρουφάκης προσέφερε στους συμπατριώτες του, στην Ευρώπη και στον κόσμο μια υπηρεσία. Με την προειδοποίησή του στους χρηματοδότες των Βρυξελλών ότι η χρηματοδότηση της χρεοκοπημένης Ελλάδος είναι ο μόνος τρόπος να περισώσουν το ευρωπαϊκό σχέδιο και να εγγυηθούν το ευρώ, ο έλληνας υπουργός ξεφώνησε την αλήθεια, αν και ίσως αθέλητα.

”Οτιδήποτε και αν λένε οι αναλυτές για μέτρα προστασίας από μετάδοση της φωτιάς, αυτά”, είπε, ”δεν πρόκειται να κρατήσουν πολύ μόλις εισδύσει στο μυαλό του κόσμου και των επενδυτών η εικόνα ότι η Ευρωζώνη δεν είναι αδιαίρετη”.

Ασφαλέστατα έχει δίκιο. Όσοι πιστεύουν στη δημοκρατία και στην οικονομική ελευθερία, όπου και αν ζουν στον κόσμο, θα πρέπει να προσεύχονται για ένα ”ελληνικό ατύχημα”. Στις προσεχείς εβδομάδες, όταν τα χρέη 1,8 δισ. θα πρέπει να πληρωθούν στο ΔΝΤ και η Ελλάδα δεν θα μπορεί να τα πληρώσει, τότε θα σημάνει μια στιγμή ηρωϊκής ειρωνίας για τον ΣΥΡΙΖΑ.

Αν μείνει πιστός στο αριστερό πρόγραμμά του και ελευθερώσει την Ελλάδα από τα νύχια των γραφειοκρατών ΕΕ / ΔΝΤ, ο ΣΥΡΙΖΑ θα καταφέρει ένα μεγάλο πλήγμα υπέρ της δημοκρατίας και κατά του καπιταλισμού, σε μια μεγάλη ιστορική στροφή. Η αμφισβήτηση των Γερμανών και της ”τρόικας” θα προκαλούσε μια βροντώδη κατάρρευση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και του καρκινώδους καθεστώτος υπερκράτους που έχει εγκαθιδρυθεί στις Βρυξέλλες και στη Φρανκφούρτη και θα κατέφερε θανάσιμο πλήγμα επίσης στο διεθνές κεϊνσιανό σύστημα κεντρικών τραπεζών.

Το καλό είναι ότι όλο αυτό το τερατογενές σχέδιο του ευρώ δεν μπορεί να επιζήσει της αναμενόμενης ελληνικής στάσης πληρωμών. Μόνο η ΕΚΤ είναι τώρα φορτωμένη με 138 δισ. ελληνικού χρέους – ποσό που είναι ίσο με τις εναπομένουσες καταθέσεις στο όλο τραπεζικό σύστημα. Δεν χρειάζεται να λεχθεί πως όταν το αναμενόμενο ”ελληνικό δυστύχημα” εκραγεί στα πρωτοσέλιδα, θα ξεσπάσει πανδαιμόνιο στην ΕΚΤ, στις Βρυξέλλες και σε όλες τις πρωτεύουσες των 19 χωρών».

Ο Στόκμαν αναφέρει ότι η κεντρική τράπεζα της Γερμανίας έχει 85 δισ. σε χρεώγραφα ελληνικών τραπεζών, που είναι απελπιστικά αφερέγγυες, και ότι οι εγγυήσεις που έχουν κατατεθεί για τα 87 δισ. του ELA είναι σε ομόλογα του ελληνικού κράτους, που είναι εξόφθαλμα χρεοκοπημένο. «Ότι συνεχιζόταν η εκροή δισεκατομμυρίων σε ένα τραπεζικό σύστημα – ζόμπι αποτελεί», λέει, «κολοσσιαία απάτη, που όταν θα εκραγεί, θα ακολουθήσει στους διαδρόμους του μεγαλοπρεπούς νέου ανακτόρου, αξίας 2 δισ., της ΕΚΤ στη Φρανκφούρτη, ένα τέτοιο κυνήγι μαγισσών, που η Ευρώπη δεν έχει δει εδώ και πολλές γενεές».

«Γεγονός είναι», συνεχίζει, «ότι η ΕΚΤ δεν μπορεί να επιζήσει ύστερα από ένα ”ελληνικό ατύχημα”. Δεν θα είναι μόνο τεχνικά αφερέγγυα, αλλά, το σημαντικότερο, θα έχει ταυτόχρονα χάσει κάθε ίχνος αξιοπιστίας. Όλοι θα αναρωτιούνται πώς ο Ντράγκι και η ανίδεη κουστωδία του δάνεισαν 138 δισ. σε ένα μαζικά αναξιόχρεο τραπεζικό σύστημα μιας χρεοκοπημένης οικονομίας στα πρόθυρα οικονομικής και πολιτικής αναρχίας.

Επιπλέον θα γίνει αμέσως αντιληπτό ότι δεν υπάρχει κανένα θαύμα Ντράγκι, αλλά απλώς μια γιγάντια επιχείρηση παραπλάνησης. Κατά συνέπεια οι ενθουσιώδεις πλειοδότες της τελευταίας τριετίας θα μετατραπούν σε ένα πανικόβλητο κοπάδι πωλητών.

Κοντολογίς, όταν οι φορολογούμενοι της Ευρώπης ξυπνήσουν στην πραγματικότητα των 350 δισ. ευρώ που δάνεισαν στη χρεοκοπημένη Ελλάδα και όταν οι ανίκανοι πολιτικοί της Ισπανίας, Ιταλίας, Πορτογαλίας και της Γαλλίας και μεγάλου μέρους της Κεντρικής Ευρώπης ανακαλύψουν ότι τελικά δεν μπορούν να χρηματοδοτήσουν τους φουσκωμένους προϋπολογισμούς τους με ένα πρόσθετο 1%, οι δημοσιονομικές μαινάδες θα εξαπολυθούν σε ολόκληρη την ήπειρο». Ούτε υπάρχει καμιά ελπίδα διαφυγής (υπογραμμίζει ο Στόκμαν). «Η περιοχή των 19 χωρών του ευρώ πλησιάζει σε χρέος 100% του Ακαθάριστου Προϊόντος, κατάσταση που καλλωπίζεται με τα γερμανικά πλεονάσματα, από μια εξαγωγική άνθηση που γρήγορα μειώνεται και το γεγονός ότι για κάποιον καιρό η εκτύπωση χρήματος από τον Ντράγκι παρέσχε τεράστιες ενέσεις ρευστού στους αδειασμένους λογαριασμούς τους.

Το επικείμενο ”ελληνικό δυστύχημα” θα ξεφουσκώσει αυτήν την ψευδαίσθηση, ωθώντας το μεγαλύτερο τμήμα της Ευρώπης σε οξεία οικονομική κρίση και πολιτική αναταραχή, του τύπου που ήδη έχει μεταμορφώσει την Ελλάδα και έγινε εντυπωσιακά φανερή στις πρόσφατες ισπανικές εκλογές. Οι πιθανότητες ότι το ευρωπαϊκό υπερκράτος και το κεϊνσιανό νομισματικό καθεστώς της ΕΚΤ θα επιζήσουν από την αναστάτωση, είναι ευτυχώς κάπου μεταξύ των ισχνών και των ανύπαρκτων».