Και μετά τη Ρίγα χωρίς γραβάτα
Η τακτική των δανειστών βασίστηκε στο σλόγκαν «ρευστότητα» (το καρότο) για δημοσιονομικές και διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. Με απειλή τη χρηματοδοτική ασφυξία (το μαστίγιο). Και οι ίδιοι οι δανειστές επιθυμούν ενδιάμεση συμφωνία, εάν υποχωρήσει η κυβέρνηση από τις «κόκκινες γραμμές» της, για την απαραίτητη ρευστότητα. Κάτι τέτοιο, όμως, θα την αφήσει άοπλη μετά την ενδιάμεση συμφωνία, καθώς θα έχει αποδεχθεί δυσβάστακτους όρους έναντι ευτελούς τιμήματος και χωρίς βελτίωση της διαπραγματευτικής της θέσης. Ας μην ξεχνάμε ότι η ρευστότητα θα χρησιμεύσει κυρίως για την αποπληρωμή δανείων.
Η μεταβολή της τακτικής των ελλήνων διαπραγματευτών, με τη συμπερίληψη της αναδιάρθρωσης του χρέους στις διαπραγματεύσεις και την επιδίωξη συνολικής συμφωνίας – πακέτου, είναι ορθή. Η κυβέρνηση αναζητά έτσι συνολική λύση στο ελληνικό πρόβλημα, ενώ μια ενδιάμεση συμφωνία που δεν περιλαμβάνει το χρέος μεταθέτει τη λύση για το μέλλον. Ο πρωθυπουργός διατύπωσε από το συνέδριο του «Economist» ΤΟ ΤΕΤΡΑΠΤΥΧΟ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΘΕΣΕΩΝ. Δεν πέρασε όμως ούτε μία μέρα και διοχετεύθηκαν διαρροές για σχέδιο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με μοναδικό στόχο την παράκαμψη των δηλώσεων Τσίπρα και τη δημιουργία σύγχυσης με στροφή του ενδιαφέροντος σε λεπτομέρειες που αφορούν τους πολίτες και τραβούν την προσοχή από το θέμα του χρέους.
Εάν δεν υπάρξει διευθέτηση του χρέους τώρα, η οικονομία δεν πρόκειται να ανακάμψει προς όφελος των ελλήνων παραγωγών, των ελληνικών επιχειρήσεων και των ελλήνων εργαζομένων – καταναλωτών. Το χρέος θα συνεχίσει να κρατά τη χώρα εγκλωβισμένη στο έλεος των αγορών με χαμηλή πιστοληπτική ικανότητα και άρα υψηλότερο κόστος δανεισμού. Με αυτόν τον τρόπο δεν θα υπάρχουν δημοσιονομικά περιθώρια για άσκηση αναπτυξιακής πολιτικής. Χωρίς αυτή θα εξακολουθήσουν να υπάρχουν Έλληνες, αλλά όχι Ελλάδα, ως χώρα με δημοσιονομική κυριαρχία.
Στην όμορφη Ρίγα ο γαλλογερμανικός άξονας επιχείρησε να κολακεύσει τον έλληνα πρωθυπουργό με τις δυνατότητες πιθανής «πυροσβεστικής» παρέμβασης, αφού η διαπραγμάτευση περιέλαβε συγκεκριμένες ελληνικές υποχωρήσεις. Ο κ. Σόιμπλε, όμως, εξακολούθησε να παραπέμπει στο Eurogroup, ενώ υποστήριξε την παραμονή του ΔΝΤ προκειμένου να κάνει τη «δύσκολη δουλειά», που αφορά την επιβολή μέτρων που δεν συνάδουν με το κοινοτικό κεκτημένο. Παράλληλα, ο κ. Γιούνκερ προσπάθησε να φορέσει συμβολικά γραβάτα στον Αλ. Τσίπρα.
Όλα, όμως, θα γίνουν μετά τη Ρίγα, όταν ο κ. Ντράγκι θα πρέπει να σκεφτεί την παροχή χρηματοδότησης μέσω ELA και το ύψος των εγγυήσεων για αυτήν. Όταν θα πλησιάζει η ημερομηνία καταβολής της επόμενης δόσης. Είναι παιχνίδι αντοχής νεύρων και αντοχής της ελληνικής κοινωνίας. Αν η ηρεμία διατηρηθεί και ο κόσμος κλείσει τα αυτιά στις σειρήνες της καταστροφής και παρακάμψει της ειδήσεις για τις τράπεζες, υπάρχει ελπίδα.