Μεγάλο προβάδισμα έχει η Φώφη

Οι ενδεχόμενοι υποψήφιοι πρόεδροι του ΠΑΣΟΚ ξεδιπλώνουν την προεκλογική τους εκστρατεία, οικοδομούν συμμαχίες, γυρίζουν όλη τη χώρα, συναντούν στελέχη και διερευνούν την όποια επιρροή τους.

Μέχρι στιγμής, η Φώφη Γεννηματά (η οποία δεν έχει ανακοινώσει ακόμη υποψηφιότητα) δείχνει να έχει ένα σαφές προβάδισμα έναντι οποιουδήποτε πιθανού αντιπάλου. Έχει επισκεφτεί ένα πολύ μεγάλο μέρος της χώρας (Ηράκλειο, Καρδίτσα, Τρίκαλα, Κοζάνη, Φλώρινα, Καστοριά, Πάτρα, Αγρίνιο, Χαλκίδα, Κόρινθος κ.λπ.) και πρόκειται, όπως υποστηρίζουν οι συνεργάτες της, να επισκεφτεί όλη την Ελλάδα. Μιλά σε νομαρχιακές συνελεύσεις του ΠΑΣΟΚ, συναντά κομματικά στελέχη παντού, πραγματοποιεί παρεμβάσεις σε περιφερειακά Μέσα Ενημέρωσης, τηλεφωνεί ακατάπαυστα σε μέλη και στελέχη.

Η αίσθηση που υπάρχει είναι ότι στην εναπομείνασα βάση ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ η Φώφη έχει πολύ καλό «έρεισμα» και χαίρει μεγάλης εκτίμησης. Δεν είναι τυχαίο ότι οι ομιλίες της γίνονται σε αρκετά μαζικές συγκεντρώσεις. Στις παρεμβάσεις της τάσσεται υπέρ της ενότητας και της ανασυγκρότησης του ΠΑΣΟΚ, κάτι που δεν αποκλείει τη μετεξέλιξη της παράταξης -αλλά με το ΠΑΣΟΚ «ζωντανό»-, ασκεί σκληρή κριτική στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ που μας οδηγεί σε νέο Μνημόνιο και στοχεύει στην προοδευτική αριστερή στροφή της παράταξης και στη διεύρυνσή της. Η πρόσφατη μάλιστα παρουσία της στο συνέδριο της ΚΕΔΕ στη Χαλκιδική επιβεβαίωσε τη σημαντική της επιρροή στον χώρο των αυτοδιοικητικών στελεχών. Αξιόλογες είναι οι παρεμβάσεις της και στον συνδικαλιστικό χώρο, όπου οι σχέσεις του ΠΑΣΟΚ έχουν δοκιμαστεί πολύ την τελευταία πενταετία.

Ο Ανδρέας Λοβέρδος, από την άλλη, σε πρόσφατες δημόσιες παρεμβάσεις του έχει εκφράσει την επιθυμία και τη διάθεση να είναι και αυτός υποψήφιος για την προεδρία του ΠΑΣΟΚ. Έχει αναπτύξει αξιόλογη δραστηριότητα και αξιοποιεί κυρίως τον μηχανισμό του προηγούμενου κόμματός του, του ΡΙΚΚΣΥ. Και αυτός τάσσεται υπέρ της μετεξέλιξης της παράταξης ενώ διαθέτει και κάποια επιρροή στους συνδικαλιστικούς χώρους (κυρίως στον χώρο της εκπαίδευσης και στο υπουργείο Πολιτισμού). Αδύνατο σημείο του είναι η μικρή δυναμική του αλλά και η επαμφοτερίζουσα στάση του απέναντι στο ΠΑΣΟΚ την τελευταία τριετία.

Ερωτηματικό αποτελεί ο Κώστας Σκανδαλίδης και η ομάδα του που έχει την ευθύνη της Χαριλάου Τρικούπη (στην οποία συμπεριλαμβάνεται και ο νυν Γραμματέας Νίκος Ανδρουλάκης και ο υπεύθυνος Οργανωτικού Λευτέρης Κατσικαρέλης). Ο Κώστας Σκανδαλίδης επικοινωνεί με στελέχη, διερευνά το έδαφος μιας πιθανής υποψηφιότητας, αλλά ακόμη κρατά τα χαρτιά του κλειστά. Η δυναμική του είναι μικρή και, πέραν των άλλων, στελέχη πέριξ του προέδρου του καταλογίζουν ευθύνες για την ελλιπέστατη πολιτική και οργανωτική προετοιμασία του συνεδρίου.

Ο Νίκος Ανδρουλάκης, που παρέμεινε και Γραμματέας και ευρωβουλευτής, παρά τις αντιδράσεις, κρατά και αυτός τα χαρτιά του κλειστά. Φροντίζει επιμελώς να τηρεί αποστάσεις από την προεδρολογία, αλλά αφήνει και συνεργάτες του να συντηρούν ένα κλίμα ενδεχόμενης υποψηφιότητας. Έχει σαφέστατα μεγάλες ευθύνες για το οργανωτικό «αλαλούμ» του συνεδρίου (μέχρι αυτή την ώρα δεν έχει αποσαφηνιστεί πώς θα εκλεγούν οι σύνεδροι, πού θα στηθούν οι κάλπες κ.λπ.), πράγμα που φροντίζουν να επισημάνουν και πολλοί «άσπονδοι» σύντροφοί του. Μια ενδεχόμενη υποψηφιότητά του δεν αποκλείεται, υπό τη σημαία μάλιστα της ανανέωσης, αλλά στα μειονεκτήματά του σημειώνονται η αναποτελεσματική θητεία του ως Γραμματέας, η αδυναμία να ενώσει το ΠΑΣΟΚ αλλά και το ότι δεν είναι βουλευτής. Και για τον Νίκο Ανδρουλάκη και για άλλα στελέχη που δεν είναι βουλευτές (π.χ. Φλωρίδης) ακούγεται ότι λειτουργούν ως «αχυράνθρωποι» του Βαγγέλη Βενιζέλου, σε μια ιδιότυπη δυαρχία στο κόμμα. Μάλιστα λέγεται ότι «καλύτερα να παραμείνει ο Βαγγέλης παρά αυτό».

Ο Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος, και αυτός από τα νέα στελέχη, που αυτοπροτάθηκε για πρόεδρος στην προηγούμενη συνεδρίαση της Κεντρικής Οργανωτικής Επιτροπής Συνεδρίου τον περασμένο Μάρτη, έχει αναδιπλωθεί το τελευταίο διάστημα.

Όσον αφορά τα στελέχη του κύκλου Μπίστη, Φλωρίδη κ.λπ. (της λεγόμενης Δημοκρατικής Παράταξης), αυτοί τάσσονται αναφανδόν υπέρ της διάλυσης του ΠΑΣΟΚ και της δημιουργίας άλλου πολιτικού φορέα, συνεπώς και κατά της εκλογής προέδρου του ΠΑΣΟΚ αυτή τη στιγμή. Αυτό συναντά μια σθεναρή αντίσταση στη βάση του ΠΑΣΟΚ και από την άλλη αδυνατεί να πείσει ποιες είναι οι δυνάμεις που θα ήθελαν να συνεργαστούν σε μια τέτοια προοπτική, δεδομένης της απροθυμίας και του Ποταμιού και της ΔΗΜΑΡ. «Άρα, ποιος ο λόγος να διαλύσουμε το ΠΑΣΟΚ αν είναι το νέο κόμμα να ξαναφτιαχτεί από τα ίδια πρόσωπα και δυνάμεις;», αναρωτιούνται πολλοί.

Ο Βαγγέλης Βενιζέλος, τέλος, δηλώνει σε κάθε ευκαιρία ότι αποχωρεί οριστικά και αμετάκλητα. Παρά τις προσπάθειες στενών συνεργατών και φίλων του να τον μεταπείσουν, φαίνεται ότι η απόφασή του είναι τελειωτική και θα ανακοινωθεί στο επικείμενο συνέδριο. Ο ίδιος έχει προσδιορίσει το συνέδριο εξαρχής ως έκτακτο, πολιτικό και προγραμματικό (άρα όχι εκλογικό) και έχει εισηγηθεί και την ημερομηνία εκλογής νέου προέδρου. Άρα, μέσα στο συνέδριο θα κλείσει και επίσημα τη θητεία του, διατηρώντας όμως, όπως λέει, τον ρόλο του στις διεργασίες της Κεντροαριστεράς.

Σε κάθε περίπτωση, το πλαίσιο του συνεδρίου θα επηρεαστεί και από τις συνολικές διεργασίες με πρωταρχική τη διαπραγμάτευση της κυβέρνησης με τους δανειστές – εταίρους. Αυτό δεν αποκλείει και περαιτέρω αναβολή (έχει υπάρξει ήδη μία) σε περίπτωση εξελίξεων στο κεντρικό πολιτικό σκηνικό.

Ένα τελευταίο «αγκάθι» της διαδικασίας αποτελεί ο χαρακτήρας του συνεδρίου. Ενώ έχει, όπως σημειώθηκε, προσδιοριστεί και αποφασιστεί ως αξιακό, πολιτικό και προγραμματικό, ορισμένοι, εκμεταλλευόμενοι την παρουσία εκατοντάδων αντιπροσώπων από όλη τη χώρα, σκέφτονται να θέσουν προτάσεις πέραν της ατζέντας του. Προτάσεις που έχουν να κάνουν με τη διάλυση του ΠΑΣΟΚ και την εκλογή Κεντρικής Επιτροπής και την εκλογή νέου προέδρου από το συνέδριο ή ακόμα και αναβολής της εκλογής προέδρου.

Τέτοια σενάρια, ωστόσο, ελλοχεύουν τον κίνδυνο να αποσταθεροποιήσουν τη διαδικασία, οδηγώντας το ΠΑΣΟΚ σε ακόμα μεγαλύτερη απαξίωση και αποσταθεροποίηση. Άλλωστε δύο πράγματα είναι χαρακτηριστικά προς αυτήν την κατεύθυνση… Πρώτον, μετά την αποχώρηση Βενιζέλου, το διακύβευμα είναι η εκλογή προέδρου (αυτό άλλωστε ορίζει ρητά και το Καταστατικό του ΠΑΣΟΚ) και όχι μια αναμέτρηση συσχετισμών σε ένα συνέδριο με ελλιπέστατη και πρόχειρη προετοιμασία… Δεύτερον, το γεγονός ότι δεν θα καλυφθούν τα έξοδα των συνέδρων αποθαρρύνει πολλούς από την περιφέρεια να συμμετάσχουν… Είναι γεγονός ότι εάν κάποιοι επιχειρήσουν να αλλοιώσουν την ατζέντα του συνεδρίου, διακινδυνεύουν πολλά πράγματα για την πορεία του ΠΑΣΟΚ. Σε αυτήν την περίπτωση, ο ρόλος του Βαγγέλη Βενιζέλου να εγγυηθεί ότι δεν θα υπάρξει παρέκκλιση από τις αποφάσεις προκήρυξης του συνεδρίου είναι καταλυτικός.