Όποιον ενοχλεί, το «σύστημα» βρίσκει τρόπους να τον αναγκάσει να… προσαρμοσθεί

Το κόμμα έχει αρχίσει να θυμίζει τις πολιτικές δυνάμεις που ήθελε να αντικαταστήσει και γι’ αυτό χρειάζεται να επιστρέψει στις ρίζες του, ήταν η δικαιολογία για την αποχώρησή του. Μα, αν αυτό είναι το πρόβλημα, κύριε Μονεδέρο, τότε είναι που μένεις για να αποτρέψεις τη… μετάλλαξη και να μην απογοητεύσουν οι Podemos, που αποτελούν τη μεγάλη ελπίδα του ισπανικού λαού για αποτίναξη του γερμανικού οικονομικού ζυγού και των ληστρικών αγορών.

Οι Podemos είχαν αρχίσει να γίνονται ο φόβος και ο τρόμος του Ραχόι και των ομοϊδεατών του στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην Ευρωζώνη και έπρεπε με κάθε τρόπο να κτυπηθούν, όπως συμβαίνει και εδώ με τον ΣΥΡΙΖΑ. Και προσφέρθηκε ο ιδεολογικός καθοδηγητής. Τυχαία; Έτσι, από το πουθενά;

Να έχει σχέση η αποχώρηση του Μονεδέρο με την ιστορία της εμπλοκής του στο σκάνδαλο με τα 425.000 ευρώ που είχε πάρει για συμβουλευτική εργασία προς τις κυβερνήσεις της Βενεζουέλας και άλλων χωρών της Λατινικής Αμερικής, τα οποία δεν είχε δηλώσει στην Εφορία;

Το μήνυμα, το ίδιο σε όλες τις περιπτώσεις. Το σύστημα πάντα βρίσκει τρόπους να αντιμετωπίσει όποιον επιχειρεί να του δημιουργήσει προβλήματα. Κι αν του ξεφύγει, θα ταλαιπωρηθεί, θα έχει απώλειες, αλλά στο τέλος θα βρει πρόθυμους να κάνουν τη βρώμικη δουλειά. Κάτι τέτοιο ζούμε και εδώ στην Ελλάδα, με τις Βρυξέλλες και το Βερολίνο να έχουν φαγωθεί να ρίξουν τον Τσίπρα ή να τον αναγκάσουν να… προσαρμοσθεί…