Ριζική λύση
Οι εν λόγω κύριοι, συμπεριλαμβανομένων και αρκετών γερμανόφιλων ομοϊδεατών τους, βαδίζουν συνειδητά στον δρόμο της ΕΥΘΑΝΑΣΙΑΣ για τη χώρα μας και τον λαό μας. Μιας χώρας που ο αριθμός των ελλήνων πολιτών φθίνει ραγδαία. Εκτός από τις τουλάχιστον 8.000 αυτοκτονίες, οικονομικής απογνώσεως ένεκεν, τα παντρεμένα και τα ανύπαντρα ζευγάρια δεν κάνουν παιδιά –στις καλύτερες περιπτώσεις κάνουν μόνο ένα–, όσο για τις γυναίκες, όταν κατά λάθος μένουν έγκυες, καταφεύγουν σε εκτρώσεις. Χώρια οι γάμοι που διαλύονται και οι νέοι που εγκαταλείπουν σωρηδόν τη γη των προγόνων τους. Σε μερικές δεκαετίες θα ψάχνει κανείς με το φανάρι να βρει Έλληνες στην ευλογημένη και πανάρχαια πατρίδα μας, που πρόσφερε αφειδώς πολιτισμό και υψιπετείς ιδέες στους σημερινούς βάνδαλους της βόρειας Ευρώπης.
Θεωρώ εξαιρετικό το χρονογράφημα του Θανάση Καρτερού, το προπερασμένο Σάββατο, στην «Αυγή», με τίτλο «Στη φωλιά του κούκου», διαφωνώντας! Μόνο στο ένα, ΤΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ, σκέλος του διαζευκτικού διλήμματος στο τέλος του κειμένου του ΔΕΝ ΔΙΝΕΙ ΣΑΦΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ. Εφαρμόζει εξ ανάγκης, προφανώς, ευθυνοανεύθυνη τακτική. Πανομοιότυπη τακτική –με διαφορές στο ύφος και τη δομή του λόγου– εφαρμόζει και ο Γιάνης Βαρουφάκης. Ο οποίος, όμως, ως εκ της ιδιότητας του αρμόδιου υπουργού, έχει την ευχέρεια να τους κοντράρει κάθε τόσο. Και ορθώς το κάνει, όταν το κάνει. Άλλοι πάλι ανευθυνοϋπεύθυνοι αξιωματούχοι του ΣΥΡΙΖΑ, πλην προεξαρχόντως του Παναγιώτη Λαφαζάνη, είναι προσκολλημένοι στην καταστροφική γερμανοευρωπαϊκή ένωση, χωρίς να διαθέτουν ένα ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΟ –και αποτελεσματικό– δεύτερο σχέδιο δράσης.
Είδα και άκουσα μέχρι το ξημέρωμα σχεδόν της Τρίτης την… ανάκριση που έκανε ο Νίκος Χατζηνικολάου στον Αλέξη Τσίπρα, παρουσία τηλεθεατών στον ίδιο χώρο, μερικοί από τους οποίους έθεσαν πριν το τέλος της διαδικασίας ερωτήσεις στον πρωθυπουργό. (Άσχετη παρατήρηση: Παρακολουθώντας από την τηλεόραση κρίσιμες συνεδριάσεις της Βουλής, ποτέ δεν άκουσα τον Σαμαρά ή τον Βενιζέλο να αποκαλεί τον Τσίπρα πρωθυπουργό! Γεγονός πολλαπλά ενδεικτικό των ανέφικτων φαντασιώσεών τους…)
Στην αρχή της… ανάκρισης ο έγκριτος δημοσιογράφος έθετε πολύ σκληρά ερωτήματα στον καλεσμένο του, ο οποίος του απαντούσε αναλυτικά και πειστικότατα σε όλα. Ήταν να πιει κανείς στο ποτήρι, ακόμα και ορισμένοι πολιτικοί του αντίπαλοι, τον σχετικά νεαρό πρωθυπουργό. Με αποτέλεσμα να κερδίσει εκείνος στα σημεία τις εντυπώσεις, σε μία, κατά γενική παραδοχή, πολύ επιτυχημένη εκπομπή.
Ομολογώ ότι με ενόχλησε η υπεραισιοδοξία του Αλέξη Τσίπρα ότι σύντομα θα βρεθεί κοινά αποδεκτή λύση με τους πολιτικούς εκπροσώπους των δανειστών. «Κοινά αποδεκτή λύση» με τις υπερφίαλες απαιτήσεις που γνωστοποιούν, απειλώντας μάλιστα; Ταυτόχρονα ο έλληνας πρωθυπουργός κάθε άλλο παρά θιασώτης ενός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΟΥ δεύτερου σχεδίου δράσης είναι. Παρά ταύτα, πιστεύω ότι, όταν στριμωχτεί, ούτε εκλογές θα προκηρύξει ούτε σε δημοψήφισμα θα καταφύγει. Το αντίθετο θα ήταν μέγιστο λάθος.
Οι λεγόμενοι «θεσμοί» (και οι προκατειλημμένοι τεχνοκράτες που τους ετοιμάζουν το φαγοπότι) οργιάζουν. Επιδιώκουν να διαλύσουν τη χώρα μας, να την αποψιλώσουν από τα πλουσιότατα περιουσιακά της στοιχεία για ένα κομμάτι ψωμί και να την καταστήσουν ένα τεράστιο οικόπεδο αναψυχής για τους τουρίστες που θα πληρώνουν το σύνολο των εξόδων τους στις χώρες διαμονής τους, αφήνοντας ψιχία στους Έλληνες για τα μικροδωράκια που θα αγοράζουν φεύγοντας. Στους λαούς αυτούς, εθισμένους στην προπαγάνδα των ακόρεστων ελίτ τους, πρυτανεύει πάντα η αλαζονεία της ισχύος.
Προσωπικά διαθέτω κατασταλαγμένες απόψεις, έχοντας εντρυφήσει στα τεκταινόμενα. (Άλλωστε με το… θεραπευτικό φάρμακο που μας πότισαν, το ΑΕΠ της χώρας μας, από 120% που ήταν, έφτασε αισίως στο 180%!). Φρονώ, λοιπόν, ότι επιβάλλεται το συντομότερο δυνατόν, ώστε να είναι ανυποψίαστοι, ΑΙΦΝΙΔΙΑ ΔΙΑΚΟΠΗ ΚΑΤΑΒΟΛΗΣ ΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΙΚΩΝ ΜΑΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΩΝ –στοχευμένη ΠΤΩΧΕΥΣΗ δηλαδή–, ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ, όπως έκανε ΕΠΙΤΥΧΕΣΤΑΤΑ ο Ισημερινός με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Κι αυτό με ταυτόχρονη παραμονή στην Ευρωζώνη. Αν τολμούν –και μπορούν–, ας μας διώξουν οι θρασύδειλοι εκβιαστές. Δεν θα τολμήσουν, όμως, ούτε θα μπορέσουν, διότι θα ανέτρεπαν την παγκόσμια οικονομική ισορροπία. Επιπλέον, προσφεύγοντας σε διεθνή δικαστήρια ολκής και απήχησης, θα υποχρεωθούν να επιστρέψουν στη χώρα μας το ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΟ κατοχικό δάνειο και τις πολεμικές αποζημιώσεις. Και μάλιστα τόσο το πρώτο όσο και τις δεύτερες ΕΝΤΟΚΩΣ.
Συμπέρασμα: Η δύναμη με δύναμη αντιμετωπίζεται. Όχι με ευχολόγια και φρούδες ελπίδες.