Προσπαθεί ο Σαμαράς να κερδίσει χρόνο…

Στο εξωτερικό, με τις επαφές του με ευρωπαίους ηγέτες και αξιωματούχους, επιδιώκει να καταδείξει ότι διατηρεί σε πλήρη ισχύ τους διαύλους επικοινωνίας και παραμένει ισότιμος συνομιλητής τους, θέλοντας με τον τρόπο αυτό να ενισχύσει και το επιχείρημά του ότι είναι ο μόνος πολιτικός παράγοντας που είναι σε θέση να διασφαλίσει την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας. Στο εσωτερικό, η προσπάθεια του κ. Σαμαρά κινείται σε δύο άξονες:

Με την άσκηση σκληρής κριτικής στα πεπραγμένα της κυβέρνησης στοχεύει στην συσπείρωση των στελεχών και ψηφοφόρων της παράταξης, ενώ με τις περιφερειακές – νομαρχιακές συνελεύσεις, εν όψει της Εθνικής Συνδιάσκεψης, επιχειρεί να αποφορτίσει το κλίμα αναταραχής που επικρατεί μετά την ήττα στις εκλογές του Ιανουαρίου.

Επί της ουσίας, ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας αυτό που επιδιώκει είναι να κερδίσει πολύτιμο χρόνο, ούτως ώστε να έχει τα περιθώρια για να αναπτύξει τις πρωτοβουλίες εκείνες που σε συνδυασμό με τις ευρύτερες πολιτικές εξελίξεις θα του δώσουν τη δυνατότητα να αποκαταστήσει τις ζημιές και να ανακτήσει την πρωτοβουλία των κινήσεων.

Ποντάρει, δε, σε δύο βασικούς παράγοντες: Στο κλίμα αβεβαιότητας που επικρατεί στη χώρα καθώς καθυστερεί η συμφωνία κυβέρνησης και δανειστών και στην αδυναμία των εσωκομματικών του αντιπάλων να δρομολογήσουν τις διαδικασίες καθαίρεσής του. Αυτό ακριβώς το τελευταίο είναι που ενδυναμώνει την απόφασή του να παραμείνει στην ηγεσία παρά τις πιέσεις και τις προτροπές κορυφαίων στελεχών που τον καλούν να παραδώσει τα ηνία. Ενίοτε τροφοδοτεί και την αλαζονεία των πέριξ αυτού παραγόντων, που δηλώνουν μετ’ επιτάσεως ότι «ο Σαμαράς δεν είναι από αυτούς που παραδίδονται αμαχητί» ή ότι «η Νέα Δημοκρατία θα πάει στις επόμενες εκλογές με τον ίδιο αρχηγό».

Η πρόσφατη δήλωση του πρωθυπουργού Αλ. Τσίπρα ότι δεν τίθεται θέμα νέων εκλογών τον Ιούνιο, όπως ανέφεραν οι σχετικές φήμες, προκάλεσαν κύματα ανακούφισης στη Λ. Συγγρού.

Η εκ νέου προσφυγή στις κάλπες είναι το τελευταίο που επιθυμούν ο κ. Σαμαράς και η ηγετική ομάδα. Κι αυτό διότι γνωρίζουν καλά -το καταγράφουν και οι δημοσκοπήσεις- ότι νικητής, κι ενδεχομένως ενισχυμένος, θα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Από την άλλη, το ποσοστό της Νέας Δημοκρατίας θα είναι χαμηλότερο, λίγο ή και περισσότερο, από το 28% που πέτυχε στις εκλογές του Ιανουαρίου.

Ο συνδυασμός αυτός θα ανοίξει ουσιαστικά την πόρτα της εξόδου για τον ίδιο, κάτι που παραδέχονται και στελέχη του περιβάλλοντός του. Παρά την κριτική που δέχεται από βουλευτές για τη στρατηγική του -να επενδύει δηλαδή στην αποτυχία ή την υποταγή της κυβέρνησης- ο κ. Σαμαράς θα συνεχίσει να επιτίθεται με σφοδρότητα στην κυβέρνηση. Πρόθεσή του είναι μάλιστα η «επίθεση» να μην περιορισθεί στο πρωτεύον ζήτημα της οικονομίας, αλλά να επεκταθεί σε όλους τους τομείς δράσεις, με προτεραιότητα τη δημόσια ασφάλεια, την τρομοκρατία και τη μετανάστευση, που κατά την εκτίμησή του αποτελούν την «αχίλλειο πτέρνα» της κυβέρνησης.

Το πρόβλημα, ωστόσο, είναι ότι τα περισσότερα από τα κορυφαία στελέχη, αλλά και μεγάλος αριθμός βουλευτών, έχουν πλήρως αποστασιοποιηθεί, απέχουν από τις δραστηριότητες της παράταξης, με αποτέλεσμα να δημιουργείται η εντύπωση, καθόλου αβάσιμη, ότι έχει απομείνει ο κ. Σαμαράς με μια μικρή ομάδα ανθρώπων του να «διοικεί» τη Νέα Δημοκρατία. Κάτι που λειτουργεί ανασταλτικά στην προσπάθειά να εκφράσει έναν ισχυρό αντιπολιτευτικό λόγο και να επωφεληθεί από τη φθορά του ΣΥΡΙΖΑ.

Το ακόμη πιο ανησυχητικό στο όλο σκηνικό είναι πως είναι σπάνιες πλέον οι περιπτώσεις που κάποιος βουλευτής ή κομματικό στέλεχος τοποθετείται δημόσια προκειμένου να υπερασπιστεί τον ίδιο ή την τακτική που ακολουθεί. Με εξαίρεση ίσως την Άν. Ασημακοπούλου που δεν διαθέτει το πολιτικό εκτόπισμα για να προκαλέσει θέμα και τον Γ. Γιακουμάτο το ακροατήριο του οποίου ωστόσο κινείται στις παρυφές της λαϊκής ή και της λαϊκίστικης Δεξιάς. Κατ’ αυτή την έννοια ο χαρακτηρισμός του «καραγκιοζιλίκια» για τις κινήσεις αμφισβήτησης του κ. Σαμαρά και «επίδοξος σαχλαμάρας» για τους «δελφίνους», κάθε άλλο παρά ενισχύει τη θέση του τελευταίου. «Ποιος τα είπε αυτά; Ο Γιακουμάτος; Ε, δεν έχει σημασία…», ήταν η αντίδραση κορυφαίου κομματικού παράγοντα.

«Πλήγμα»

Τα αποτελέσματα των τελευταίων δημοσκοπήσεων πάντως ήταν ένα ισχυρό πλήγμα για τον κ. Σαμαρά και αποδομεί την επιχειρηματολογία του ότι σταδιακά θα φθίνει η απήχηση του ΣΥΡΙΖΑ στην κοινωνία και θα αυξάνεται αυτή της Νέας Δημοκρατίας. Οι έρευνες έδειξαν το ακριβώς αντίθετο: Ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει σταθερά σε υψηλά ποσοστά (πέριξ του 36%), ενώ η Νέα Δημοκρατία υποχωρεί στο 20-22%. Τα ευρήματα αυτά ενισχύουν την άποψη των στελεχών που τάσσονται υπέρ της επιτάχυνσης των διαδικασιών πριν η καθοδική πορεία της παράταξης γίνει μη αναστρέψιμη. Από την άλλη «δικαιώνουν» όσους υπεραμύνονται της στρατηγικής του «ώριμου φρούτου» και ότι αργά ή γρήγορα ο κ. Σαμαράς θα… φύγει από μόνος του! Όπως και να ‘χει, τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων εντείνουν την αγωνία και τις ανησυχίες των στελεχών για τις προοπτικές της παράταξης. Οι πρώτες αντιδράσεις (Ν. Δένδιας, Ν. Κακλαμάνης κ.ά.) θα έχουν -είναι βέβαιο- συνέχεια και θα αποτελέσουν ένα ακόμη επιχείρημα των στελεχών κατά της στρατηγικής που ακολουθεί η ηγεσία.