Ό,τι αξίζει σʼ αυτή την ζωή θέλει μεγάλο κόπο…

// Πώς αποφασίσατε να περάσετε από το θεατρικό σανίδι στην τηλεόραση;

Κρατάει χρόνια αυτή η κολόνια! Από το 1973 γνωρίζω τον σκηνοθέτη Πάνο Κοκκινόπουλο. Μάλιστα ήμουν η βασική ηθοποιός που τον στήριξε στα αρχικά του βήματα, με την πρώτη του ταινία μικρού μήκους «Το πίστομα», που βασιζόταν σε διήγημα του Κωνσταντίνου Θεοτόκη και με την οποία ο Πάνος συστήθηκε στο κοινό. Αν και πλέον είμαι γιαγιά και τα παιδιά μου και τα εγγόνια μου με λατρεύουν, «υπέκυψα» στην επιθυμία του Πάνου Κοκκινόπουλου και θα υποδυθώ, κάνοντας την ανατροπή, μια αυταρχική μάνα και πεθερά που θα κάνει κόλαση τη ζωή νύφης (Ιωάννα Παππά) και γιου (Αντίνοος Αλμπάνης).

// Πώς σας φαίνεται η ΕΈ της Μέρκελ;

Είναι η πιο ανάλγητη Ένωση που έχει υπάρξει ποτέ. Αλλά πάντοτε οι Ευρωπαίοι ήταν και θα είναι αποικιοκράτες. Ο πολιτισμός τους και η πρόοδος στις τέχνες και στα γράμματα ήρθε από το ξεζούμισμα του Τρίτου Κόσμου. Τους πήραν όλο τον ορυκτό πλούτο, τους άφησαν αμόρφωτους και τώρα σπαράσσονται από εμφυλίους στην Αφρική. Και σαν μην έφταναν όλα αυτά, τους ισοπέδωσαν όλες τις υποδομές με τις αεροπορικές επιδρομές, για να τους βοηθήσουν -και καλά- να απαλλαγούν από τους δικτάτορες που εξουσίαζαν για χρόνια τις πατρίδες τους και τώρα φεύγουν κατά εκατομμύρια, πνίγονται στη Μεσόγειο για να σώσουν τις ζωές τους από τις βόμβες, τις σφαίρες, την πείνα.

// Τι μήνυμα δίνει στους θεατές ο «Θείος Βάνιας»;

Χαίρομαι γιατί ο Έλληνας, παρά την τεράστια οικονομική κρίση, κόβει από την τροφή του για να πάει να θρέψει την ψυχή του στο θέατρο. «Ο Θείος Βάνιας» είναι τρομερά επίκαιρο έργο. Υπαρξιακό. Μια οικογένεια προδίδεται από τον άνθρωπο που πίστευε περισσότερο. Το πιο μορφωμένο μέλος της. Τον οποίο και σπούδασε με θυσίες και με σκληρή εργασία στη γη. Στο τέλος αυτός φτάνει μέχρι το σημείο να πουλήσει αυτά τα στρέμματα που τον έκαναν σπουδαίο και να τους πετάξει και στον δρόμο. Πρόκειται για έναν απολογισμό ζωής και ποιους πρέπει να εμπιστευόμαστε. Και αυτό αφορά και τους πολιτικούς μας.

// Η κυβέρνηση αυτή, ωστόσο, δεν σας δίνει την αίσθηση ότι παλεύει, ότι διαπραγματεύεται;

Η κυβέρνηση αυτή έβαλε τουλάχιστον κάποιες κόκκινες γραμμές. Ο κ. Τσίπρας παλεύει για να μη γίνουμε Βουλγαρία. Είναι ξεκάθαρο πια ότι αυτή η τεράστια πίεση ασκείται στην Ελλάδα προκειμένου να δεχθεί το σχέδιο των ευρωπαϊκών συμφερόντων, κυρίως του μεγάλου κεφαλαίου, που δεν είναι άλλο από το να γίνουμε ένα φτηνό εργατικό δυναμικό, σ’ ένα ηλιόλουστο οικόπεδο, με την πιο ωραία θάλασσα στον κόσμο. Αυτοί και οι αγορές τους αυτό θέλουν. Εμείς, οι ντόπιοι, που μας ανήκει αυτό το ευλογημένο οικόπεδο, θα γίνουμε από αφεντικά δούλοι;

// Είμαστε χώρα που μπορούμε χωρίς εξωτερική βοήθεια;

Από το 1821 και μετά η Ελλάδα ποτέ δεν ήταν ελεύθερη. Αυτή ήταν η πραγματική μας επανάσταση. Από το 1830 πάντα μας κυβερνούσαν «τρόικες» και Μεγάλες Δυνάμεις. Το κακό είναι ότι οι μεγαλύτερες προδοσίες σ’ αυτή τη χώρα έγιναν από Έλληνες. Από ενδοτικούς, πουλημένους ή φιλόδοξους πολιτικούς.

// Ναι, αλλά χρήματα δεν υπάρχουν. Ρευστότητα μηδέν. Τι θα κάνουμε αν δεν πάρουμε τις δόσεις;

Θα περάσουμε δύσκολα. Και πρέπει να ετοιμαστούμε για αυτό. Το κακό που έγινε την τελευταία δεκαετία προ κρίσης είναι ότι οι Έλληνες έγιναν καλοπερασάκηδες και μαλθακοί. Λοιπόν, αν θέλεις την ελευθερία σου, θα δυσκολευτείς. Γιατί ο αντίπαλός σου έχει τη δύναμη και θα σε πολεμήσει ανελέητα. Αλλά ό,τι αξίζει σ’ αυτή τη ζωή θέλει μεγάλο κόπο. Με την επίπλαστη ευμάρεια γίναμε μαλθακοί, με λιγότερες και μικρότερες αντοχές.

Αυτό που θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε εμείς ως Έλληνες είναι ότι αν αποφασίσουμε να ζήσουμε χωρίς ευρώ θα στερηθούμε πολλά αλλά και αν επιλέξουμε να παραμείνουμε στο ευρώ τίποτα δεν θα είναι όπως πρώτα. Θα ταλαιπωρηθούμε ούτως ή άλλως.

// Το πρώτο πράγμα που πάνε να κόψουν είναι οι συντάξεις. Δεν σας εξοργίζει και μόνο που το ακούτε;

Μα ξέρουν τι κάνουν. Ξέρουν ότι η οικογένεια είναι ενωμένη σαν γροθιά στην Ελλάδα και ότι η γιαγιά θα φάει γιαούρτι, ψωμί και ελιά και θα δώσει τη σύνταξη στο άνεργο παιδί της ή στα εγγόνια.

// Τι προτείνετε ως μεγαλύτερη;

Ό,τι και να αποφασίσει ο λαός, να μη μιζεριάσουμε. Αυτή είναι η νέα πραγματικότητα και θα την πολεμήσουμε. Τουλάχιστον δεν μπορούν να μας κλέψουν τον ήλιο, την οικογένεια, τους φίλους. Η πίεση θα είναι τρομακτική, αλλά αν δεν την αντέξουμε, πάει να πει ότι εμείς είμαστε αδύναμοι.

Ποιοι γονείς είπαν στα παιδιά τους ότι η ζωή είναι ένα εύκολο μονοπάτι με χαρές; Τουλάχιστον μια αναδρομή στην ιστορία της Ελλάδας θα σας πείσει ότι υπήρχαν γενιές που έζησαν συνέχεια μέσα στον πόλεμο. Αλλά και ερωτεύτηκαν και παιδιά έκαναν και στα πανηγύρια πήγαιναν και στις εκκλησιές.

Ο δυτικός πολιτισμός τους και τα οργανωμένα τους κράτη φτιάχτηκαν με την εκμετάλλευση.

Αλλά, για ρωτήστε τους, ως άνθρωποι είναι ευτυχισμένοι; Μέσα στην κατάθλιψη είναι. Τουλάχιστον στην Ελλάδα είμαστε ακόμη αλληλέγγυοι και όταν βρεθούμε σε μια ταβερνούλα με ένα κρασάκι λέμε και «δόξα τω Θεώ»!