Προσοχή στην καθιέρωση διπλού χρήματος
Μπροστά στο αδιέξοδο αυτό, που συνεχώς επιδεινώνεται, η ελληνική κυβέρνηση αντιμετωπίζει πολλά διλήμματα για την επίλυση του προβλήματος αυτού. Ορισμένοι προβλέπουν εκλογές ή δημοψήφισμα μέσα στο καλοκαίρι. Τα οικονομικά όμως προβλήματα δεν επιλύονται με αυτόν τον τρόπο, απλά αποτελούν μια δημοσκόπηση της ελληνικής κοινής γνώμης. Το θέμα όμως της ασφυξίας ρευστότητας είναι άμεσο. Και τα δημόσια ταμεία είναι άδεια. Και παρά το γεγονός της δανειοδότησης της Ελλάδος κατά την τετραετία 2011-2014 και τη χορήγηση υψηλών δανείων, δεν υπήρξε καμία πρόοδος στην ελληνική οικονομία. Και σημειώνουμε ότι κατά την προ ημερών συνάντηση του κ. Τσίπρα με τον πρώην πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου, ο δεύτερος υποσχέθηκε ότι στην εξεταστική επιτροπή για τα Μνημόνια θα καταθέσει τα ονόματα όλων εκείνων στους οποίους τελικά κατέληξαν τα δάνεια. Αυτή η πληροφόρηση θα είναι απόλυτα χρήσιμη για να πληροφορηθεί ο λαός για ποιους υπέστη τα τόσα δεινά κατά την τελευταία πενταετία, που τον οδήγησαν στην εξόντωση. Πάντως, είναι γεγονός ότι η σημερινή κυβέρνηση παρέλαβε μια διαλυμένη Ελλάδα. Διαλυμένη οικονομία, κράτος και κοινωνία. Αυτά που γράφουμε είναι γνωστά, βέβαια, αλλά αναγκαία για να κατανοήσουμε πού βρισκόμαστε και πώς πρέπει να αντιμετωπίσουμε την απελπιστική αυτή κατάσταση που έχει οδηγήσει την πλειοψηφία του ελληνικού λαού σε άγχος, κατάθλιψη και αβεβαιότητα για το μέλλον. Είναι ευτύχημα ότι η κυβέρνηση Τσίπρα αντελήφθη ότι το νομισματικό πρόβλημα και γενικότερα η νομισματική πολιτική είναι η αφετηρία των δεινών που υφιστάμεθα, φυσικά παράλληλα με το υψηλό δημόσιο χρέος. Και προσπαθεί να βρει τρόπους να ξεπεράσει το αδιέξοδο αυτό. Έτσι γεννήθηκαν οι σκέψεις για την εφαρμογή στην Ελλάδα διπλού νομίσματος. Η αρχική σκέψη ήταν η επάνοδος στη δραχμή για τις εσωτερικές συναλλαγές κράτους, τραπεζών και ιδιωτών. Όμως αυτό το σχέδιο απερρίφθη καθώς η ηγεσία της Ευρωζώνης και της ΕΚΤ θεώρησαν ότι αυτό είναι ουσιαστικά έξοδος της Ελλάδος από το ευρώ. Έτσι το σχέδιο εγκαταλείφτηκε, καθώς η κυβέρνηση θεωρεί αναγκαία την παραμονή στο ευρώ πάση θυσία. Θα ήταν ευχής έργον η παραμονή μας στο ευρώ, εάν υπήρχε κατανόηση, λογική και ευκαμψία στα μέτρα που απαιτούν οι δανειστές μας και οι «θεσμοί», δηλαδή η «τρόικα». Αλλά, δυστυχώς, δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο. Όλοι οι αξιωματούχοι της Ευρωζώνης, της ΕΕ και της ΕΚΤ δεν θέλουν να υποχωρήσουν καθόλου. Και απαιτούν την κατά γράμμα εφαρμογή των δεσμεύσεων που έχουν αναλάβει οι προηγούμενες ελληνικές κυβερνήσεις, που μας οδήγησαν στη σημερινή ανθρωπιστική κρίση. Εφαρμογή, δηλαδή, μιας αποτυχημένης πολιτικής!
Η υιοθέτηση διπλού χρήματος αποτελεί νομισματική μεταρρύθμιση, περιορισμένης φυσικά έκτασης. Είναι ιστορικά διαπιστωμένο ότι κάθε νομισματική μεταρρύθμιση έχει τη δική της ιστορία. Δηλαδή τη δική της αφετηρία, τις επιδιώξεις και τις συνέπειές της, θετικές και αρνητικές. Η κυβέρνηση που αποφασίζει την αλλαγή του νομίσματος πρέπει να ζυγίσει προσεκτικά τις επιπτώσεις. Γιατί πολλές φορές η μεταρρύθμιση οδηγεί σε βαθιά κρίση την οικονομία και την κοινωνία. Το θέμα που δημιουργεί το διπλό χρήμα είναι η μορφή η οποία θα λάβει το καινούργιο χρήμα καθώς και η έκταση των συναλλαγών που θα εξυπηρετεί. Οι πληροφορίες φέρνουν την κυβέρνηση αποφασισμένη να πληρώνει μισθούς, συντάξεις και προμηθευτές του Δημοσίου με ομόλογα διηνεκούς διάρκειας. Και τα ευρώ να τα χρησιμοποιεί για την εξόφληση των δανειακών υποχρεώσεων και των άλλων κρατικών υποχρεώσεων προς το εξωτερικό (εξόφληση εξοπλιστικών προγραμμάτων, προμήθειες φαρμάκων κ.λπ.). Άραγε, οι μελέτες τις οποίες έχει κάνει η κυβέρνηση από τις αρχές Μαρτίου για το διπλό χρήμα δείχνουν ότι τα ομόλογα δημιουργούν ευεργετήματα για τον λαό; Και ας μας πει ποια θα είναι τα ευεργετήματα αυτά. Θα αναφέρουμε χαρακτηριστικά ορισμένες αρνητικές επιπτώσεις για τον ελληνικό λαό που θα προκαλέσει στην εσωτερική μας αγορά η κυκλοφορία των ομολόγων. Ως μονάδα αγοραστικής δύναμης, το ομόλογο γρήγορα θα αποδυναμωθεί, καθώς το Εθνικό Νομισματοκοπείο θα εκδίδει συνεχώς ομόλογα και θα έχουμε συνεχή αύξηση του πληθωρισμού, που στην ουσία θα σημαίνει κούρεμα των μικρών και μεσαίων εισοδημάτων. Έτσι η κυβέρνηση θα μπορεί να ισχυρίζεται ότι αποφεύγει το κούρεμα των μισθών και συντάξεων, ενώ στην ουσία θα έχει προκαλέσει μια αφανή εξαέρωσή τους. Και το πλέον επιζήμιο είναι ότι όλοι θα επιδιώκουν συναλλαγές σε ευρώ, οπότε το ευρώ θα αποκτήσει μεγαλύτερη αξία ως μονάδα αγοραστικής δύναμης. Και το ερώτημα είναι: Ποια θα είναι η τύχη των καταθέσεων σε ευρώ; Το κράτος φυσικά θα δέχεται τα ομόλογα για εξόφληση των υποχρεώσεων των πολιτών, πράγμα που σημαίνει ότι στην αρχή της εφαρμογής του μέτρου του διπλού χρήματος θα κερδίσει το κράτος ορισμένα ευρώ, ενώ στη συνέχεια θα δέχεται τα ομόλογα για εξόφληση των υποχρεώσεων των πολιτών. Ποιο θα είναι λοιπόν το κέρδος του κράτους από την εφαρμογή του μέτρου αυτού; Υπολογίζεται ότι μέσα σε έναν χρόνο εφαρμογής του μέτρου των ομολόγων, αυτά, ως μονάδα αγοραστικής δύναμης, θα έχουν χάσει το 40% της αξίας τους. Η κυβέρνηση ας σκεφτεί ποιον δρόμο θέλει θα ακολουθήσει, αλλά αυτόν θα πρέπει να τον εγκρίνει και ο λαός.