Ο Σόιμπλε θέλει να ρίξει τον Τσίπρα!

Και επειδή ανησυχεί ότι μπορεί να φυτρώσουν κι άλλα… ζιζάνια τύπου Τσίπρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και να χάσει την ηγεμονία του, το σχέδιο δεν προβλέπει μόνο την απαλλαγή από τον Τσίπρα και τον σχηματισμό οικουμενικής κυβέρνησης, με πρωθυπουργό τον ομνύοντα πίστη στο γερμανικό κατεστημένο Γιάννη Στουρνάρα, που έχει περάσει τις εξετάσεις ως πιστός υπουργός Οικονομικών, πέραν του ότι είναι και «παιδί» του Σημίτη, ο οποίος είναι γνωστός για τους στενότατους δεσμούς του παλαιόθεν με τη χριστιανοδημοκρατική Γερμανία. Προβλέπει και έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ. Και τον τρόπο νομίζουν ότι τον έχουν.

Αδιαφορώντας για την αναταραχή που θα προκληθεί σε όλη την οικουμένη -ακόμη και ο Ομπάμα ανησυχεί- και για τις αναταράξεις στις αγορές, στις τράπεζες και στην οικονομία κάθε χώρας, ο διεφθαρμένος υπουργός Οικονομικών, που είχε εμπλακεί στο τεράστιο σκάνδαλο της χρηματοδότησης με χρήματα από την Ελβετία της προεκλογικής εκστρατείας του γκουρού του, του Χέλμουτ Κολ, βάζει πάνω από όλα το μίσος του για τον έλληνα πρωθυπουργό.

Το καίριο κτύπημα στοχεύει μεν στον Τσίπρα και στην κυβέρνησή του, αλλά το μεγάλο θύμα θα είναι η Ελλάδα και ο ελληνικός λαός, όπως ήταν και το 1940… Και αυτό ήδη εκδηλώθηκε στη Σύνοδο του Eurogroup στη Ρίγα της Λετονίας, όπου πριν καλά καλά αρχίσουν οι εργασίες ο κ. Σόιμπλε είπε στους δημοσιογράφους ότι είναι καλύτερα να πάνε μια βόλτα στην πόλη γιατί η Σύνοδος δεν θα είχε κανένα ενδιαφέρον. Όπως και δεν είχε, καμία συζήτηση για το ελληνικό πρόβλημα.

Κάτι που επιβεβαιώνει ότι αυτός είναι ο αρχηγός της συνωμοσίας κατά της Ελλάδας. Αγνόησε ακόμη και την αγωνιώδη έκκληση που έκανε την προηγούμενη μέρα η γερμανίδα Καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ να παρθεί απόφαση γιατί η Ελλάδα θα ξεμείνει από ρευστό. Και αυτό αποδεικνύει, αφενός, ότι όλο το «παιγνίδι» είναι δικό του και, αφετέρου, ότι η Μέρκελ για τον Σόιμπλε είναι άγραφο χαρτί… Αποδείχθηκε, τουλάχιστον στο θέμα αυτό, ότι δεν της περνάει!

Προφανέστατα, της χρεώνει τις πολλές τηλεφωνικές επαφές και τις συχνές συναντήσεις με τον… εχθρό του, τον έλληνα πρωθυπουργό, που με τον Σόιμπλε είναι ζήτημα να έχει συναντηθεί πάνω από μία φορά. Και σίγουρα χρεώνει στη Μέρκελ το ότι συμφώνησε να μη συμμετάσχει στη Σύσκεψη των 7 (Μέρκελ, Ολάντ, Γιούνκερ, Ντάισελμπλουμ, Ντράγκι, Τσίπρας και Τουσκ).

Οι νταβατζήδες προσπαθούν να διασωθούν μέσω Σόιμπλε!

Γη και ύδωρ έχουν δώσει στον γερμαναρά ΑΝΘΕΛΛΗΝΑ οι γνωστοί νταβατζήδες, ολιγάρχες και τραπεζικοί παράγοντες. Έχουν συμμαχήσει μαζί του στα πολιτικοοικονομικά παιγνίδια του για να διασωθούν από τα μέτρα και τους ελέγχους που έχει ήδη ανακοινώσει η κυβέρνηση.

Το πρώτο μήνυμα το πήραν με τη σύλληψη του γιου του μεγαλοεκδότη, μεγαλοεργολάβου και συνιδιοκτήτη του Mega, Λεωνίδα Μπόμπολα, για φοροδιαφυγή που προκύπτει από τη λίστα Λαγκάρντ, ο οποίος αναγκάσθηκε να πληρώσει 1.800.000 ευρώ για να μην μπει στη φυλακή. Ήταν κάτι που δεν έχει ξαναγίνει στην Ελλάδα και εθεωρείτο αδιανόητο. Και, όπως κυκλοφορεί, τις επόμενες ημέρες θα ακολουθήσουν συλλήψεις επωνύμων, που ήταν στο απυρόβλητο επί κυβέρνησης Σαμαρά.

Ανησυχούν, επίσης, οι νταβατζήδες για τον έλεγχο δανείων που έχουν πάρει, εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ, τα οποία μέχρι τώρα ήταν δανεικά και αγύριστα, και για τις περιπέτειες που μπορεί να έχουν με τη Δικαιοσύνη. Και για τα δάνεια αυτά ενδεχομένως να έχουν προβλήματα και οι διοικήσεις των τραπεζών που τα χορήγησαν.

Πέραν των άλλων θαλασσοδανείων που έχουν δώσει σε επώνυμους και υψηλά ιστάμενους…

Κρύος ιδρώτας έχει… λούσει και μεγαλοβιομηχάνους και μεγαλοεπιχειρηματίες για δάνεια που έχουν πάρει, όσον αφορά το αν καλύπτονται από εγγυήσεις και αν εξυπηρετούνται, καθώς και για τα εκατομμύρια που έχουν πάρει από κοινοτικά προγράμματα, σχετικά με το αν αξιοποιήθηκαν για τον σκοπό που δόθηκαν.

Όλοι αυτοί έχουν τρομοκρατηθεί και για τον λόγο αυτό εύχονται να μην υπάρξει συμφωνία, οπότε να μην μπορεί να σταθεί η κυβέρνηση, να πέσει και να φύγουν οι Συριζαίοι ή κάποιοι από αυτούς να συμμαχήσουν με την… Κεντροδεξιά (α λα ’89). Και έτσι να έρθουν οι δικοί τους και να γλιτώσουν, να συνεχίσουν το φαγοπότι και να τα πάρουν όλα μπιρ παρά…

Να θυμίσουμε ότι οι τρεις αυτές κλίκες χρόνια τώρα, από τον πόλεμο και μετά, καταδυναστεύουν τον τόπο και, ενώ αρχικά στηρίζουν κάθε νέα κυβέρνηση, για να αρχίσουν να την αρμέγουν, στη συνέχεια την υπονομεύουν, ώστε να είναι του χεριού τους, και στο τέλος τη ρίχνουν και πάνε για άλλη. Και ο χορός καλά κρατεί. Αν κάποιος πρωθυπουργός πάει να ξεφύγει, είτε τον οδηγούν στο Ειδικό Δικαστήριο (βλέπε Ανδρέα Παπανδρέου) είτε επεμβαίνουν οι μεγάλες δυνάμεις επειδή παράκουσε τις εντολές τους και τον στέλνουν στη… Ραφήνα (βλέπε Κώστα Καραμανλή).

Παίζει με τα τεχνικά κλιμάκια

Όσο κι αν είναι δύσκολο να γίνει πιστευτό, ο Σόιμπλε έχει λειτουργήσει κατά τέτοιο τρόπο, που οι πολιτικοί δεν έχουν τον πρώτο λόγο.

Στα τεχνικά κλιμάκια παραπέμπει ο γερμανός υπουργός Οικονομικών, που πρέπει να δώσουν την έκθεσή τους για το ότι η Ελλάδα τήρησε τις δεσμεύσεις που είχε αναλάβει και έγιναν οι μεταρρυθμίσεις, ώστε να εγκριθεί η χορήγηση της επόμενης δόσης. Και επειδή ο Σόιμπλε ελέγχει πλήρως τα τεχνικά κλιμάκια, το Eurogroup δεν δίνει εντολή για εκταμίευση των μετρητών. Βέβαια, κακά τα ψέματα, τους δίνει επιχειρήματα ο υπουργός Οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης, από τη στιγμή που δεσμεύθηκε για κάποια πράγματα και δεν τα έκανε. Αν ξεπερασθεί η εμπλοκή που σημειώθηκε στη Ρίγα, ο σχεδιασμός της ελληνικής διαπραγματευτικής ομάδας είναι να γίνεται η εκταμίευση ανά μεταρρύθμιση, από τη στιγμή που θα πραγματοποιείται. Τελευταίες πληροφορίες έλεγαν ότι θα συνεχιστεί η ροή χρηματοδότησης των τραπεζών από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα μέσω ELA, με το σταγονόμετρο βέβαια, αυξάνοντας όμως το ποσοστό του «κουρέματος», που στην ουσία καθιστά τη χρηματοδότηση δώρο – άδωρο.

Ο Σόιμπλε έριξε τον Σαμαρά!

Σύμφωνα με καλές πηγές, ο γερμανός υπουργός Οικονομικών έφαγε και τον δικό τους πρωθυπουργό, τον Αντώνη Σαμαρά, που λίγο πριν από τις ευρωεκλογές άρχισε να μην υπακούει στις εντολές ή να καθυστερεί να τις εκτελέσει, γιατί έβλεπε από τις δημοσκοπήσεις ότι έπεφτε και θα έχανε τις εκλογές.

Από τότε άρχισε η αντίστροφη μέτρηση. Αυτά παθαίνει κανείς όταν, με αντάλλαγμα την καρέκλα του Μαξίμου, προσφέρεται «διά πάσαν υπηρεσίαν».

Συμπέρασμα: Οι ώρες είναι κρίσιμες για την πατρίδα μας. Είναι υποχρέωση όλων να βάλουν τα «μαχαίρια» στα θηκάρια, ώστε ο κ. Σόιμπλε να βρει ένα ενιαίο μέτωπο. Και τότε θα δούμε ποιος θα αντέξει…

***

Παιδονόμος και της Γαλλίας ο Σόιμπλε! – Απαιτούν οι γάλλοι πολιτικοί να ζητήσει συγγνώμη!

ΤΗΝ οργή αυτή τη φορά της Γαλλίας προκαλεί η πρόθεση του Β. Σόιμπλε που εντελώς απροκάλυπτα επιχειρεί να λειτουργήσει ως «παιδονόμος» της Ευρώπης και να επιβάλει τη «γερμανική άποψη» σε όλα τα κράτη – μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αφορμή στάθηκε η δήλωση του γερμανού υπουργού Οικονομικών ότι «η Γαλλία θα ήταν ικανοποιημένη αν κάποιος την εξανάγκαζε να ψηφίσει μεταρρυθμίσεις», ενώ συνέχισε ακόμη πιο προκλητικά λέγοντας ότι κάτι τέτοιο «είναι δύσκολο, όμως, γιατί υπάρχει δημοκρατία», δίνοντας έτσι την εντύπωση ότι αν ο ίδιος είχε τον τρόπο και τα μέσα να επιβάλει τις μεταρρυθμίσεις στη Γαλλία θα το έκανε, λογική που παραπέμπει σε τακτικές ολοκληρωτικών καθεστώτων.

Η αναφορά του αυτή ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων από τα κόμματα της αντιπολίτευσης στη Γαλλία, ενώ σε έντονο ύφος ο υπουργός Οικονομικών Μ. Σαπέν υπογράμμισε ότι «η Γαλλία απεχθάνεται να την εξαναγκάζουν». Πρόσθεσε ακόμη ότι η Ευρώπη απεχθάνεται τους τιμωρητικούς όρους των κυρώσεων και των περιορισμών, επισήμανε δε ότι «εναπόκειται στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή να αξιολογεί τις πολιτικές που εφαρμόζονται στις χώρες – μέλη και όχι στις ίδιες τις χώρες να εκφράζουν τις απόψεις τους η μία για την άλλη».

Ο γενικός γραμματέας του Σοσιαλιστικού Κόμματος μίλησε για «ανυπόφορη» και «απαράδεκτη» επιθετικότητα από πλευράς Β. Σόϊμπλε, ενώ ο υποψήφιος του Αριστερού Μετώπου στις προεδρικές εκλογές του 2012 Ζαν Λικ Μελανσόν τον κάλεσε να ζητήσει συγγνώμη από τον γαλλικό λαό. Σχολιάζοντας μάλιστα τις δηλώσεις του γερμανού υπουργού Οικονομικών, υπογράμμισε ότι «καταδεικνύουν τη νέα αλαζονεία της Γερμανίας τώρα που κυριαρχεί στην Ευρώπη». Ο κ. Μελανσόν απέδωσε τη θρασύτητα του Β. Σόιμπλε «στα κλαψουρίσματα των γάλλων υπουργών, που πηγαίνουν και κλαίγονται για τους ίδιους τους συμπατριώτες τους».