Βηματοδότης χωρίς ηλεκτρόδια και στην Ελλάδα
«Όπως φανερώνει η ονομασία του, πρόκειται για μία νέα γενιά βηματοδοτών, η οποία δεν φέρει ηλεκτρόδια και είναι εξαιρετικά μικροί σε μέγεθος μόλις 1,5 εκατ. Είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι η ανάπτυξή τους βασίστηκε σε μία ιδέα που είχε η κλινική μας πριν από 25 χρόνια», σημειώνει ο καθηγητής Καρδιολογίας και πρώην πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Καρδιολογικής Εταιρείας Πάνος Βάρδας. Η χρήση του νέου βηματοδότη στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Κρήτης ξεκίνησε τον Δεκέμβριο και μέχρι σήμερα έχει τοποθετηθεί σε 4 ασθενείς με απόλυτη επιτυχία.
Ο νέος βηματοδότης έχει αναπτυχθεί από τον αμερικανικό κολοσσό Medtronic, ο οποίος έχει εντάξει την Κρήτη στο παγκόσμιο πρόγραμμα ανάπτυξης!
Ο νέος τύπος βηματοδότη παρουσιάστηκε εκτενώς μαζί με άλλες καινοτομίες στον χώρο της καρδιολογίας στο ετήσιο διεθνές συνέδριο Vessels & Stroke 2015, το οποίο πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα. Στο συνέδριο αυτό τέθηκαν επί τάπητος οι εξελίξεις σε δύο τομείς της ιατρικής τεχνολογίας:
1. Υποδορίως εμφυτεύσιμοι απινιδωτές (S-ICD). Αποτελούν την τελευταία λέξη της ιατρικής τεχνολογίας και όπως και οι συμβατικοί απινιδωτές αφορούν τη θεραπεία των ασθενών που βρίσκονται σε κίνδυνο αιφνίδιου καρδιακού θανάτου. Το βασικό τους πλεονέκτημα είναι ότι σε αντίθεση με τους συμβατικούς, παραμένουν άθικτα τα αγγεία της καρδιάς και του αίματος.
«Πιστεύω ότι μέσα στις επόμενες δύο δεκαετίες η ιατρική τεχνολογία θα είναι σε θέση να προσφέρει μία μικρή συσκευή, η οποία θα μπορεί να εμφυτεύεται εύκολα υποδόρια και να μας προστατεύει από τον μεγάλο εχθρό της ανθρωπότητας, τον αιφνίδιο καρδιακό θάνατο», τονίζει ο κ. Βάρδας. Αιφνίδιος καρδιακός θάνατος (ΑΚΘ) είναι ο φυσικός θάνατος που αναφέρεται στην απότομη διακοπή των ζωτικών σημείων, που οδηγεί σε μη αναστρέψιμο θάνατο, λόγω απώλειας της καρδιακής παροχής, οφειλόμενης σε κοιλιακή ασυστολία, κοιλιακή ταχυκαρδία (ΚΤ) ή κοιλιακή μαρμαρυγή (ΚΜ).
Ο αιφνίδιος καρδιακός θάνατος είναι η πρώτη αιτία θανάτου στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ με 500.000 θύματα ετησίως στην κάθε περιοχή. 2. Νέες μέθοδοι στη βαλβιδοπάθεια. Η στένωση της αορτικής βαλβίδας αποτελεί σήμερα την πιο συχνή βαλβιδοπάθεια σε ηλικίες άνω των 70 ετών. Σήμερα, υπάρχουν διεθνώς δύο τεχνικές:
α) Διαδερμική Αντικατάσταση Αορτικής βαλβίδας (TAVR). Είναι μια εναλλακτική μέθοδος, που σχεδιάστηκε για να προσφέρει μια λιγότερο επεμβατική (αντίστοιχη της στεφανιογραφίας και αγγειοπλαστικής) αντιμετώπιση στο πρόβλημα της σοβαρής αορτικής στένωσης.
β) Διαδερμική επιδιόρθωση Ανεπάρκειας Μιτροειδούς βαλβίδας (MitraClip). Η επέμβαση χαρακτηρίζεται από χαμηλή περιεγχειρητική θνητότητα και νοσηρότητα, μικρή διάρκεια νοσηλείας, σημαντική μείωση του βαθμού της ανεπάρκειας και σημαντική βελτίωση της λειτουργικής κατάστασης.
Έχει επίσης αποδείξει όφελος ως προς τη μείωση των επαναεισαγωγών και παρέχει αθροιστικό όφελος στις θεραπείες καρδιακού επανασυγχρονισμού.
Όσον αφορά τα νέα φάρμακα για τις καρδιοπάθειες, το ενδιαφέρον στρέφεται στην ουσία LCZ696, η οποία δείχνει να έχει εξαιρετικά αποτελέσματα στην αντιμετώπιση της καρδιακής ανεπάρκειας.
Στο συνέδριο επίσης συζητήθηκαν τα αποτελέσματα της μεγάλης κλινικής μελέτης Paradigm, η οποία παρουσιάστηκε πέρσι και είχε τόσο εντυπωσιακά ευρήματα, ώστε διακόπηκε πρόωρα!