Πρόσφυγες, οικονομικοί και παράνομοι μετανάστες: Επείγει μια ελληνική πρωτοβουλία

Οι ελληνικές λιμενικές αρχές τους περισυνέλεξαν, αλλά ελλείψει επαρκών υποδομών υποδοχής τους κατηύθυναν στη χοάνη της Αττικής, για να καταλήξουν, ως συνήθως, στο κέντρο της πρωτεύουσας. Κοινό αίτιο της φυγής από τις πατρίδες τους η ανάγκη. Ατυχώς, τα περισσότερα Μέσα Ενημέρωσης, ιδιαίτερα τα τηλεοπτικά, είτε από αντικυβερνητική διάθεση είτε από τη συνήθη ελληνική υπερβολή, προσέδωσαν μια εικόνα αντίθετη προς την πραγματικότητα. Επικρατούσε η εντύπωση ότι η είσοδος στη χώρα μας εκατοντάδων ή χιλιάδων προσφύγων και παράνομων μεταναστών οφειλόταν περισσότερο στο έλλειμμα μεταναστευτικής πολιτικής παρά στην αντικειμενική αδυναμία αποτελεσματικής αντιμετώπισης του φαινομένου. Η εντύπωση αυτή ενισχυόταν και από το γεγονός ότι ελάχιστα προβαλλόταν ότι τα ίδια και σε μεγαλύτερη διάσταση προβλήματα αντιμετώπιζε η γειτονική Ιταλία. Ο ελληνικός λαός, που έχει ζήσει ανάλογες εμπειρίες, δείχνει συμπόνια και συμπαράσταση, στο μέτρο του δυνατού, στους πρόσφυγες και τους παράνομους μετανάστες, ωστόσο βιώνει στην καθημερινότητά του σοβαρά προβλήματα ασφάλειας ιδιαίτερα σε περιοχές όπου καταλύουν οι αλλοδαποί. Τυχόν αντιδράσεις των τοπικών κοινωνιών δεν πρέπει αβασάνιστα να αποδοθούν σε ρατσιστικά αίτια, ξενοφοβία κ.ά. Δεν πρέπει, επίσης, να αγνοούνται υφέρποντες φόβοι ότι μεταξύ των χιλιάδων προσφύγων ή παράνομων μεταναστών υπάρχουν και άτομα με άλλες επιδιώξεις. Είναι αναγκαίος ο πλήρης έλεγχος εισόδου και εξόδου από τη χώρα μας, ιδιαίτερα εκείνων που εισέρχονται από την Τουρκία. Τη βασική ευθύνη της μεταναστευτικής πολιτικής, ασφαλώς, τη φέρουν τα αρμόδια όργανα της Πολιτείας. Η κυβέρνηση οφείλει επειγόντως να αναλάβει άμεσες πρωτοβουλίες και να φέρει το μεταναστευτικό προς συζήτηση στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Να αναλυθούν εν γένει τα αίτια του σημειούμενου κύματος προσφύγων και των μεταναστών, το οποίο κατά τους θερινούς μήνες μπορεί να καταστεί εντονότερο. Να παρθούν αποφάσεις για τον τρόπο αντιμετώπισης, για τον επιμερισμό των βαρών για κάθε χώρα, να ζητηθεί η τροποποίηση της συνθήκης Δουβλίνο ΙΙ και του κανονισμού ΙΙΙ. Δεν μπορεί να αγνοηθεί το γεγονός ότι -με εξαίρεση την Ιταλία- το μεγαλύτερο μέρος των παρανόμως εισερχομένων δηλώνουν ότι προορισμός τους ήταν οι χώρες του Βορρά, αλλά λόγω συμβατικών δεσμεύσεων εγκλωβίζονται στον Νότο. Είναι ευτυχής συγκυρία ότι ο Επίτροπος για τη Μετανάστευση είναι Έλληνας, ο κ. Δημήτρης Αβραμόπουλος, ο οποίος δεν χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια για να πεισθεί για το μέγεθος του προβλήματος που αντιμετωπίζει η χώρα μας. Ωστόσο απαιτείται από κυβερνητικής πλευράς πολύ καλή προετοιμασία των θέσεών μας, με υποβολή συγκεκριμένων προτάσεων και σχέδια αποφάσεων. Πλήρης πρέπει να είναι και η εμπλοκή του υπουργείου Εξωτερικών το οποίο είναι καθ’ ύλην αρμόδιο για τις διεθνείς σχέσεις. Να επικρατήσει στις διαπραγματεύσεις ο ρεαλισμός και λιγότερο οι ιδεολογίες. Γιατί -παραφράζοντας σχετικό χωρίο από τις «Βάκχες» του Ευριπίδη- «όταν οι πόλεις γκρεμίζονται, οι θεοί (ιδεολογίες) εξαφανίζονται».