Διαστρεβλωτική ενημέρωση
Πού στηρίζονται, όμως, οι ξένοι επίβουλοι; Στηρίζονται και σήμερα στα ίδια καθάρματα που διέλυσαν τη χώρα μας και εξανδραπόδισαν τον λαό μας ως κυβέρνηση. ΠΑΣΟΚ και ΝΔ έχουν ξεπουπουλιαστεί ως κόμματα, και οι αρχιφιλόδοξοι αρχηγοί τους ονειρεύονται εκ νέου την εξουσία, με όπλο τη μεθοδική χρησιμοποίηση διαστρεβλωτικής ενημέρωσης. Λες και αυτή η πλύση εγκεφάλου που έχουν υποστεί επί χρόνια οι έλληνες πολίτες εξακολουθεί να έχει πέραση! Παρά ταύτα, δεν έχουν φραγμούς. Και καταφεύγουν και πάλι με ΓΑΪΔΟΥΡΙΝΟ ΠΕΙΣΜΑ στο έτερο σκέλος της διάτρητης επιχειρηματολογίας τους και των πάγιων ψευδών τους, με όχημα τον εκφοβισμό και την πρόκληση πανικού.
Επειδή σε μικρή ηλικία ήμουνα πεισματάρης -το «γαϊδουρινό πείσμα» μού έφερε τον συνειρμό-, η γιαγιά μου μου έλεγε την ακόλουθη ιστορία: Κάθε Ιούλιο ένας αγρότης της παλιάς εποχής θέριζε τα στάχυα του χωραφιού του και η γυναίκα του έβγαινε κάθε τόσο απ’ το σπίτι τους τρέχοντας και του φώναζε από μακριά: «Δεν θερίζουν με το δρεπάνι. Με το ψαλίδι θερίζουν». Αυτός τη σκυλόβριζε και ο τσακωμός τους επαναλαμβανόταν επί χρόνια κάθε καλοκαίρι. Ώσπου ένα σούρουπο, αγανακτισμένος καθώς ήταν ο άντρας της, τη δένει χειροπόδαρα, τη βάζει στη βάρκα του, ξανοίγεται στο πέλαγος και τη ρωτάει, απειλώντας την πως θα τη ρίξει στη θάλασσα: «Με το δρεπάνι θερίζουν ή με το ψαλίδι;». «Με το ψαλίδι», απάντησε πεισματικά. Και όχι μόνο αυτό. Την ώρα που βρισκόταν με το κεφάλι κάτω απ’ το νερό, πρόλαβε να σηκώσει το δεξί της χέρι και να ανοιγοκλείσει τα δύο της δάχτυλα, εννοώντας το ψαλίδι! (Δεν πιστεύω πως η ιστορία αυτή υπήρξε αληθινή. Τη σκαρφίστηκε, υποθέτω, η -και δασκάλα- πανέξυπνη γιαγιά μου για να με συνετίσει.)
Η διαστρεβλωτική ενημέρωση οργιάζει. Δημοσιογραφίσκοι της δεκάρας (που πληρώνονται ουσιαστικά από τα αφεντικά τους με… δεκάρες) έχουν υιοθετήσει την τρομολαγνεία του Σαμαρά και την αναμασούν άκριτα. Βρίθει από τέτοιους δημοσιογραφίσκους η πιάτσα, αφού η ανεργία εξουθενώνει μεσοαστικές άλλοτε και πάμπτωχες τώρα οικογένειες. Οι νέοι αυτοί, αλλά και μεσήλικες, αγωνίζονται για την επιβίωση και παρ’ όσα γράφω, έχουν την κατανόησή μου.
Μόνο τα αρνητικά προβάλλονται από τα μεγάλα ΜΜΕ. Ή, μάλλον, τα μεγάλα ΜΜΑ (Μέσα Μαζικής Αποβλάκωσης). Τα θετικά παρασιωπούνται. Στις δημόσιες δαπάνες η Ελλάδα έχει ποσοστό 42% του ΑΕΠ, ενώ η Γερμανία 45% και η Γαλλία 52%! Εξοργιστική είναι αυτή η σύγκριση. Την αγνοούν, όμως, οι πλείστοι Έλληνες. Μας αποκαλούν τεμπέληδες, και μάλιστα οι Γερμανοί που, όπως είχα γράψει προ τριετίας, εργάζονται κατά 30% λιγότερο από εμάς…
Παρ’ όλα αυτά, η γερμανοευρωπαϊκή ένωση και ο γελοιοποιηθείς Ντράγκι μάς πιέζουν αφόρητα με κάλπικα στοιχεία στις διαπραγματεύσεις. Και μας απειλούν επιπλέον. Ο διάσημος νομπελίστας Στίγκλιτς εξευτέλισε Μέρκελ και Σόιμπλε χωρίς να τους κατονομάσει. Η ακόλουθη, κατανοητή για τους Έλληνες και σφόδρα ενοχλητική για τους Γερμανούς, δήλωσή του τσακίζει κόκαλα: «Οι προβλέψεις της ”τρόικας” έχουν πέσει έξω. Οι πολιτικές της εσωτερικής υποτίμησης δεν έφεραν ποτέ αποτέλεσμα».
Ο ΣΥΡΙΖΑ, παρά τα λάθη του, ανθίσταται σθεναρά. Πρόκειται για το μόνο κόμμα που παρέλαβε όντως «καμένη γη» (έκφραση χιλιοειπωμένη από προηγούμενες κυβερνήσεις καθ’ υπερβολήν) ανερχόμενο στην εξουσία. Με ζέση και πειθώ συνεχίζει το νομοθετικό του έργο, δίχως να παραμελεί την προώθηση της καίριας σημασίας Εξεταστικής Επιτροπής για το χρέος και τις ευθύνες εκείνων που το προκάλεσαν. Διεκδικεί επίσης -και θα εισπράξει εντόκως- τις κατοχικές οφειλές των ναζί.
Η κρίση ρευστότητας, καθώς και η οικονομική ασφυξία που επιβάλλουν στην Ελλάδα οι λεγόμενοι «θεσμοί», δεν θα κάμψουν τον ΣΥΡΙΖΑ. Ο οποίος είναι αποφασισμένος να ακολουθήσει ΝΕΑ ΠΟΡΕΙΑ για την πατρίδα μας αλλά και την υπόλοιπη Ευρώπη. Μια Ευρώπη που λειτουργεί με επικεφαλής ανδρείκελα και ανδράποδα.
Ο Αλέξης Τσίπρας είναι χαρισματικός ηγέτης, που διαθέτει ακλόνητη βούληση και πυγμή. Δεν πρόκειται να κάνει πίσω με τίποτα. Ούτε θα προκηρύξει εκλογές ούτε θα κάνει δημοψήφισμα, όπως υποτονθορύζουν κάποιοι ανεγκέφαλοι σύντροφοί του. Ακόμα και στο αυταποδείκτως καταστροφικό ευρώ θα παραμείνει. Εκείνο που θα επιδιώξει είναι να αναζητήσει χρηματοδότες εκτός Ευρώπης. Χρηματοδότες που τους έχει βρει ήδη και έχει αναπτύξει αξιοζήλευτες διμερείς σχέσεις μαζί τους. Εννοώ τη Ρωσία και την Κίνα. Δύο από τις σημαντικότερες πέντε χώρες των λεγόμενων BRICS.
Το ταξίδι στη Μόσχα έγινε και στέφθηκε από μεγάλη επιτυχία. Τώρα επίκειται το ταξίδι στο Πεκίνο, αφού, μετά τον Γιάννη Δραγασάκη, θα μεταβεί στην κινεζική πρωτεύουσα και εκείνος, έχοντας λάβει τη σχετική πρόσκληση.