Διά χειρός…

Εντός ΕΕ θέλει η Μόσχα την Ελλάδα

«Όσο πιο πολύ απομονώνει η Ευρώπη τη Ρωσία τόσο πιο πολύ την εξωθεί στην αγκαλιά της Κίνας, γεγονός που δεν είναι προς το συμφέρον της Δύσης. Γι’ αυτό και οι αναφορές ορισμένων δυτικών ΜΜΕ ότι η Ελλάδα ενδέχεται να παίξει ρόλο Δούρειου Ίππου της Μόσχας εντός της ΕΕ όχι μόνο βρωμάνε σκοπιμότητα, αλλά και καταδεικνύουν γεωπολιτική στενοκεφαλιά. Τα ίδια ακριβώς έγραφαν, άλλωστε, όταν ο Κώστας Καραμανλής είχε συμφωνήσει με τον Πούτιν για την κατασκευή του αγωγού South Stream.

Έχοντας λιγότερες εξαρτήσεις από προκατόχους του, ο Τσίπρας εξέφρασε καθαρά τα ελληνικά συμφέροντα, χωρίς να αμφισβητεί τη συμμετοχή της χώρας στο ευρωατλαντικό πλαίσιο. Ούτε η Μόσχα, άλλωστε, θέλει την Ελλάδα εκτός ΕΕ. Αντιθέτως, την εξυπηρετεί το γεγονός ότι τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα ωθούν την Αθήνα να υποστηρίζει στο ευρωπαϊκό πλαίσιο την εξομάλυνση των ευρωρωσικών σχέσεων.

Αυτός είναι ο λόγος που ο Πούτιν άναψε το πράσινο φως αφενός για να παρακαμφθεί το ρωσικό εμπάργκο στην εισαγωγή ελληνικών αγροτικών προϊόντων, αφετέρου για να κοστίζει λιγότερο στην Αθήνα το ρωσικό φυσικό αέριο. Τα δύο αυτά δώρα προς τον Τσίπρα συνδέονται με την καταρχήν συμφωνία των δύο ηγετών για τη συμμετοχή της Ελλάδας στο σχέδιο κατασκευής του νότιου αγωγού για τη μεταφορά ρωσικού φυσικού αερίου στην Ευρώπη.

Η κατασκευή του νότιου αγωγού δεν θα εξασφαλίσει στην Ελλάδα μόνο φθηνότερο αέριο. Θα την καταστήσει και κεντρικό παράγοντα στον ευρωπαϊκό ενεργειακό χάρτη, με ό,τι αυτό σημαίνει στο γεωοικονομικό και γεωπολιτικό επίπεδο. Επίσης, θα φέρει σημαντικές επενδύσεις και σημαντικά ετήσια έσοδα.

Μελλοντικά αυτός ο αγωγός ενδέχεται να διευκολύνει και τη μεταφορά ελληνικού αερίου, αν επιβεβαιωθούν οι ενδείξεις και ανακαλυφθούν σημαντικά κοιτάσματα. Η ίδια υποδομή ενδέχεται να χρησιμοποιηθεί και για τη μεταφορά ιρανικού αερίου, αν τελικά εξομαλυνθούν οι σχέσεις της Δύσης με την Τεχεράνη.

Το μειονέκτημα του νέου νότιου αγωγού είναι ότι θα ενισχύσει τον ρόλο της Τουρκίας και την ενεργειακή εξάρτηση της Ελλάδας από τη γείτονα, αν και λόγω της Μόσχας και των μεγάλων συμφερόντων θα είναι εξαιρετικά δύσκολο για την Άγκυρα να κλείσει τη στρόφιγγα σε περίπτωση ελληνοτουρκικής έντασης. Το ιδανικό θα ήταν η κατασκευή του South Stream, αλλά η ματαίωσή του δεν ήταν επιλογή της Αθήνας, ούτε μπορούσε να την αποτρέψει».

***

…του διευθυντή της «Καθημερινής» Αλέξη Παπαχελά, από το άρθρο του με τίτλο «Η Διασπορά της δημιουργίας»:

Η μαγιά για την αναγέννηση της χώρας

«Οι Έλληνες της Διασποράς που αγαπούν αυτόν τον τόπο, ίσως περισσότερο και από εμάς τους ίδιους που ζούμε εδώ χωρίς να τον “υπηρετούμε” πραγματικά, έχουν απομακρυνθεί ψυχικά από την πατρίδα. Δεν μας καταλαβαίνουν πια. Όσοι επιχείρησαν να κάνουν κάποια δουλειά απογοητεύθηκαν. Όσοι προσπάθησαν να κάνουν πράγματα στο πανεπιστήμιο συνάντησαν μια λυσσαλέα διακομματική αντίδραση.

Οι ίδιοι ξέρουν πολύ καλά τα ταλέντα του Έλληνα, γιατί τα έχουν δει στην πράξη να κατακτούν τον κόσμο.

Πώς θα φέρουμε τους νέους που έφυγαν και τη Διασπορά της δημιουργίας κοντά μας; Πιστεύω ότι εκεί μπορεί να κρύβεται η μαγιά για την αναγέννηση της χώρας. Αν κοιτάξουμε πίσω στην Ιστορία μας θα δούμε ότι πολλές περίοδοι γενναίων μεταρρυθμίσεων βασίσθηκαν σε Έλληνες του εξωτερικού. Μπορούμε να το ξανακάνουμε. Μας λείπει αυτό το κομμάτι που έχει δει τον υπόλοιπο κόσμο, ξέρει τι χρειάζεται για να πάμε μπροστά, αλλά και τι φταίει που βρισκόμαστε σε τέλμα.

Μία λύση θα ήταν να ψηφίζουν αυτοί οι άνθρωποι. Υπάρχει ο σχετικός νόμος και πρέπει να εφαρμοσθεί. Ίσως έτσι εμπνευσθούν να εμπλακούν και στην πολιτική, εκφράζοντας κάτι καινούργιο και φρέσκο.

Όνειρα θερινής νυκτός θα μου πείτε. Βρισκόμαστε στο χείλος του γκρεμού και εσύ ονειροπολείς… Είναι αλήθεια, απλά ψάχνω όπως πολλοί άλλοι να βρω το αντίδοτο στον κυνισμό, την αδράνεια και την τρομακτική εσωστρέφεια που έχει οδηγήσει στη μεγάλη μας εθνική παρακμή. Και είναι εφιάλτης να σκέφτεσαι πως ό,τι πιο δυναμικό και ανοιχτόμυαλο θα βρεθεί εκτός συνόρων, καθιστώντας την ανασυγκρότηση πολύ πιο δύσκολη».

***

…του Θανάση Καρτερού, από τη στήλη του «Της ώρας» στην «Αυγή» με τίτλο «Καρτέλ»:

Με λιανοτούφεκα δεν αντιμετωπίζονται τα τάγματα εφόδου των βαρόνων…

«Λίγο κοινό νου να έχεις, το καταλαβαίνεις το πρωτοφανές και ανώμαλο: Τα γνωστά μεγάλα ΜΜΕ, που ελέγχονται από τις γνωστές μεγάλες βαρονίες, παίζουν σήμερα τον ρόλο μιας δηλητηριώδους, υπονομευτικής και αδίστακτης αντιπολίτευσης. Επιχειρούν να κάνουν και κάνουν αυτό που θα ήθελαν αλλά δεν μπορούν να κάνουν η αποξηραμένη ΝΔ του Σαμαρά, το απονεκρωμένο ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου και το τοξικό Ποτάμι του Θεοδωράκη. Που έχουν περιοριστεί σε ρόλο προαγωγού του επικοινωνιακού καρτέλ.

Το γιατί οι βαρόνοι θέλουν να φθείρουν την κυβέρνηση κάνει νιάου-νιάου στα κεραμίδια της διαπλοκής. Και των δανειστών.

Την ίδια στιγμή σπρώχνουν ώς την άκρη το κλίμα φόβου και ανασφάλειας, με την πρόθυμη συνδρομή των υπαλλήλων κομμάτων τους. Στην οικονομία με την αναγγελλόμενη από βδομάδα σε βδομάδα χρεοκοπία. Στην πολιτική με τη διαστροφή κάθε κυβερνητικού μέτρου. Στην κοινωνία με τους μετανάστες, τους αναρχικούς, τους αριστεριστές του ΣΥΡΙΖΑ. Και έχει ενδιαφέρον πώς συντονίζονται σ’ αυτό το αγαπημένο τους πεδίο προπαγάνδας και ανωμαλίας. Καρτέλ κανονικό. Με κανόνες καρτέλ. Και φυσικά με ηθική καρτέλ.

Αυτή η φαιά ατμόσφαιρα χαρακτηρίζεται από μερικούς επικοινωνιακό -άρα και πολιτικό- πραξικόπημα διαρκείας. Όπως και να ‘χει, μόνο ομαλότητα και δημοκρατία δεν εκπέμπουν σήμερα τα τάγματα εφόδου των βαρόνων. Πράγμα που σημαίνει ότι όσοι θέλουν να προστατέψουν την ομαλότητα, και τη δημοκρατία, η κυβέρνηση πρώτη απ’ όλους, οφείλουν να λάβουν τα μέτρα τους. Με τα λιανοτούφεκα δεν αντιμετωπίζεται ο βιολογικός πόλεμος του καρτέλ. Η αλήθεια είναι επαναστατική μόνο όταν φτάνει στον κόσμο.

Άρα; Άρα ανάγκη πάσα να οργανωθεί μια αντεπίθεση αλήθειας και δημοκρατίας. Θα ήταν κρίμα, μια κυβέρνηση που προσπαθεί να γλιτώσει τη χώρα από τα νύχια των δανειστών, να πέσει θύμα των ερπετών…».