Οι αλλαγές απαιτούν τόλμη και αρετή
Το πρόβλημα είναι κυρίως δικό μας, δηλαδή της σημερινής κυβέρνησης. Ο Αλβ. Αϊνστάιν μας συμβουλεύει ότι το να κάνουμε συνέχεια το ίδιο πείραμα και να περιμένουμε διαφορετικό αποτέλεσμα, είναι σίγουρα παραφροσύνη. Αυτό για τη χώρα μας σημαίνει ότι δεν πρέπει να δεχθούμε την εφαρμογή της ίδιας αποτυχημένης συνταγής της «τρόικας». Είναι παραφροσύνη να περιμένουμε θετικά αποτελέσματα, δηλαδή ανάκαμψη της οικονομίας μας και ανάπτυξη. Τα πάρε-δώσε δάνεια, οι δανειακές συμβάσεις με τα Μνημόνια, οι λίστες με τις μεταρρυθμίσεις και τα λοιπά μέτρα, αν συνεχιστούν, θα είναι μια παρανοϊκή οικονομική πολιτική με σίγουρη αποτυχία. Η Ελλάδα πάσχει από διαπλοκή και διαφθορά. Αυτό πρέπει να το αντιληφθεί ο κ. Τσίπρας. Και ο ελληνικός λαός τον εξέλεξε ακριβώς γιατί πίστεψε ότι μπορεί να χτυπήσει το ζεύγος της διαπλοκής και της διαφθοράς, που δεν θέλησαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις να χτυπήσουν και όχι μόνο τις ανέχτηκαν, αλλά και τις γιγάντωσαν σε σημείο που οδηγεί τη χώρα μας σε αφανισμό. Ο κ. Τσίπρας πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι χωρίς το χτύπημα της διαφθοράς κάθε προσπάθεια είναι μάταιη και ο λαός θα συμπεριφερθεί απέναντι στη σημερινή κυβέρνηση ανάλογα με τις πράξεις της.
Η κυβέρνηση, αντί να επαιτεί για οικονομική ενίσχυση από τους «θεσμούς» του συστήματος και να σχεδιάζει την επιβολή φόρων στα σουβλάκια και στις άλλες παχυντικές τροφές, πρέπει να προχωρήσει στο πλέον αποτελεσματικό μέτρο, που είναι ασφαλώς η υψηλή φορολόγηση των καταθέσεων που διατηρούν κάτοικοι Ελλάδος στις τράπεζες του εξωτερικού. Και όσοι έχουν καταθέσεις μαύρου χρήματος, να εξοφλούν με κατάσχεση και εκποίηση της όποιας περιουσίας διαθέτουν, κινητής και ακίνητης. Δυστυχώς για την Ελλάδα οι «λίστες των ληστών» που καταλήστευσαν την ελληνική οικονομία και προκάλεσαν την σημερινή υπερχρέωσή μας και την εξόντωση της πλειοψηφίας της κοινωνίας, βρίσκονται αραχνιασμένες στα συρτάρια του υπουργείου Οικονομικών χωρίς κανέναν έλεγχο και αξιοποίηση. Όπως ακριβώς έγινε και επί των ημερών των προηγούμενων κυβερνήσεων. Ενώ άλλα κράτη ήδη έχουν εισπράξει αρκετά δισ. ευρώ από τον έλεγχο και την αξιοποίησή τους. Οι προηγούμενες κυβερνήσεις αδιαφόρησαν για να μη χτυπήσουν τους εαυτούς τους και τα δικά τους στελέχη. Γιατί όμως η σημερινή κυβέρνηση δεν θέλει να χτυπήσει αυτή τη ληστρική διαφθορά προκειμένου να λύσει τη θηλιά που πνίγει την οικονομία της χώρας μας και δίνει το δικαίωμα στους «θεσμούς» (δηλαδή στην «τρόικα») να απαιτούν μεταρρυθμίσεις που σίγουρα θα μας οδηγήσουν σε ανθρωπιστική κρίση, για να μην πούμε σε γενοκτονία; Ήδη οι λίστες μεταρρυθμίσεων, την εφαρμογή των οποίων απαιτούν «οι θεσμοί», μας οδηγούν σίγουρα σε αφανισμό. Άρα το πείραμα που απέτυχε επαναλαμβάνεται. Σκέτη «παραφροσύνη» κατά τον Αλβ. Αϊνστάιν. Ήρθε λοιπόν η στιγμή η κυβέρνηση Τσίπρα να επιδείξει σύνεση και σωφροσύνη. Τι σημαίνει αυτό;
Βρισκόμαστε τώρα στην εποχή της λίστας των μεταρρυθμίσεων, όπως έχει πλέον ονομαστεί το Μνημόνιο. Λίστα η δική μας κυβέρνηση, λίστα οι δανειστές και οι εταίροι μας. Και μέσα σε όλα αυτά η κυβέρνησή μας καλείται ή να συμβιβαστεί με τις απαιτήσεις των «θεσμών» (δηλαδή της «τρόικας») ή να χρεοκοπήσει ή να προχωρήσει σε έξοδο από την Ευρωζώνη και να επανέλθει στη δραχμή. Πρέπει ωστόσο να σημειώσουμε ότι η «πάση θυσία» παραμονή στο ευρώ είναι σκέτη αυτοκτονία για τον λαό μας. Η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού ευρώ ακούει, αλλά ευρώ δεν έχει στην τσέπη του.
Μόλις εισπράξει τις όποιες πενιχρές αποδοχές του τα ευρώ εξαφανίζονται από το πορτοφόλι του για την εξόφληση των δόσεων στο Δημόσιο, στα ασφαλιστικά ταμεία, στις τράπεζες, στη ΔΕΗ και σε άλλες αναρίθμητες σωρευμένες υποχρεώσεις που δημιούργησε το συνεχές «κούρεμα» των αποδοχών. Για την εξυπηρέτηση των αναγκών της καθημερινότητας «γιοκ παράς». Είναι αυτό πάση θυσία παραμονή στο ευρώ ή είναι θυσία για στήριξη του ευρώ και δεν μας το λένε ευθαρσώς;
Ποιοι και γιατί θέλουν το ευρώ; Την πάση θυσία παραμονή στο ευρώ επιθυμούν οι εισοδηματίες υψηλού εισοδήματος, οι οποίοι αποταμιεύουν και φυσικά προτιμούν οι αποταμιεύσεις τους να γίνονται σε ευρώ, που είναι χρήμα με διεθνή εμβέλεια. Στη σημερινή συγκυρία αυτό το «λόμπι του ευρώ» είναι εντελώς περιορισμένο. Ο ρόλος όμως του όποιου χρήματος είναι να εξυπηρετεί τις ανάγκες όλων των πολιτών και όχι τα συμφέροντα ολίγων. Καθώς οι δανειστές μας σφίγγουν τη θηλιά και προκαλούν ασφυξία ρευστότητας και η κυβέρνηση αργοπορεί να χτυπήσει αυτούς που λήστεψαν την οικονομία μας ή σπατάλησαν το δημόσιο χρήμα με πολυτελείς και μη αναγκαίες δαπάνες, καλό είναι να βγούμε από το αδιέξοδο αυτό εγκαταλείποντας την Ευρωζώνη και να επανέρθουμε στο εθνικό μας νόμισμα.
Οι δανειστές μας θέλουν να μας κρατήσουν στην Ευρωζώνη με το μαρτύριο της σταγόνας, προσφέροντας μόνο σταγόνες ρευστότητας με παράλληλη εφαρμογή αντιλαϊκών, υφεσιακών και αντιαναπτυξιακών μέτρων. Βέβαια, η επάνοδος στη δραχμή δημιουργεί προβλήματα, αλλά πολύ λιγότερα από αυτά που προκαλούν οι δανειστές μας. Η αλλαγή, κύριε Τσίπρα, απαιτεί τόλμη και αρετή.