Η Άγκυρα φρεσκάρει τις «γκρίζες ζώνες» και κερδίζει το πλεονέκτημα της στρατιωτικής ισχύος
Η δήλωση του τούρκου υπουργού Άμυνας Ισμέτ Γιλμάζ στην Τουρκική Εθνοσυνέλευση ότι δεν ανήκουν στην Ελλάδα όσα νησιά δεν έχουν αποδοθεί ονομαστικά βάσει των Συνθηκών και ότι πολλά από αυτά νομικά ανήκουν στην Τουρκία παρά τα τετελεσμένα που έχει επιβάλει επί των νησιών αυτών η Ελλάδα, προκαλεί ιδιαίτερη ανησυχία στην Αθήνα σχετικά με τις πραγματικές προθέσεις της τουρκικής πλευράς.
Ο κ. Γιλμάζ απαντούσε σε ερωτήσεις βουλευτών της αντιπολίτευσης που επέκριναν την κυβέρνηση του AKP ότι παρέδωσε εθνικό έδαφος εγκαταλείποντας τα νησιά αυτά στην Ελλάδα.
Τα νησιά τα οποία διεκδικεί η Τουρκία είναι τα εξής: Οινούσσες, Φίμενα, Φούρνοι, Αγαθονήσι, Αρκί, Φαρμακονήσι, Καλόλιμνος, Πλατιά, Κυρά Παναγιά, Γυαλί, Σύρνα, Γαύδος, Δία, Διονισάδες, Γαϊδουρονήσι και Κουφονήσι.
Με τον χρόνο να μετράει αντίστροφα για την 6η Απριλίου, όταν λήγει τυπικά η τουρκική Navtex για τις παράνομες έρευνες της Τουρκίας σε θαλάσσιες περιοχές της κυπριακής ΑΟΖ, διαμορφώνεται ένα ιδιαίτερα ευαίσθητο και επικίνδυνο σκηνικό στην περιοχή. Την ίδια στιγμή κλιμακώνεται η πίεση προς τη Λευκωσία για έναρξη διαπραγματεύσεων άνευ όρων για το Κυπριακό, με την Τουρκία να πιέζει με όπλο τόσο τη δυνατότητα πραγματοποίησης σεισμογραφικών ερευνών σε όλο το μήκος της γραμμής από τον Έβρο μέχρι την Κύπρο όσο και την εκβιαστική επιβολή νέων ΜΟΕ στο Αιγαίο. Η Τουρκία, με βήματα τα οποία επέβαλε ο μεγαλομανής Τ. Ερντογάν, επιδιώκοντας διευρυμένο περιφερειακό ρόλο, επενδύει εδώ και καιρό στην αμυντική βιομηχανία και τεχνολογία θέλοντας να ακυρώσει την πλήρη εξάρτησή της από τις ΗΠΑ, τη Γερμανία, τη Γαλλία, την Ιταλία αλλά και το Ισραήλ σε ό,τι αφορά τους εξοπλισμούς.
Η εμπειρία του εμπάργκο όπλων που ακολούθησε μετά την εισβολή του 1974 στην Κύπρο, του περιορισμού χρήσης οπλικών συστημάτων που προέρχονται από την Ευρώπη σε επιχειρήσεις κατά του PKK και εσχάτως η διακοπή προγραμμάτων παράγωγης drones από το Ισραήλ για λογαριασμό των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων, λόγω της κρίσης στις τουρκο-ισραηλινές σχέσεις, κατέστησε αναγκαία για την τουρκική ηγεσία την προώθηση ενός τεράστιου προγράμματος ενίσχυσης της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας. Μια επιλογή η οποία λύνει τα χέρια της Τουρκίας και στο θέμα της αναζήτησης ενεργειακών πόρων, καθώς πλέον μπορεί να ναυπηγεί μόνη της σεισμογραφικά σκάφη που της προσφέρουν τη δυνατότητα πραγματοποίησης ερευνών σε περιοχές που ανήκουν σε γειτονικές χώρες αλλά η ίδια αμφισβητεί. Μέχρι τώρα δεν είχε αυτή τη δυνατότητα μια και οι ξένες εταιρείες ήταν απρόθυμες να προσφέρουν ερευνητικά σκάφη και εξοπλισμό για έρευνες σε «αμφισβητούμενες» περιοχές.
Δεν είναι τυχαίο ότι μόλις την προηγούμενη εβδομάδα ανακοινώθηκε ότι το πρόσεχες διάστημα θα παραδοθεί από τα τουρκικά ναυπηγεία ένα νέο υπερσύγχρονο ερευνητικό σεισμογραφικό σκάφος το οποίο θα ανήκει στην κρατική εταιρεία μεταλλευτικών ερευνών και εξορύξεων. Ο υπερσύγχρονος εξοπλισμός του ο οποίος σε μεγάλο βαθμό έχει κατασκευαστεί από την κρατική αμυντική βιομηχανία υψηλής τεχνολογίας ASELSAN θα δίνει τη δυνατότητα στο σκάφος να πραγματοποιεί έρευνες σε μεγάλα βάθη και σε όποια περιοχή επιλέξει η Τουρκία.
Μαζί με το «Barbaros», το νέο αυτό σκάφος, που θα έχει το όνομα «Turkuaz», θα αποτελούν ένα μόνιμο εργαλείο άσκησης πίεσης και επιβολής τετελεσμένων εις βάρος της Ελλάδας και της Κύπρου. Πολύ περισσότερο μάλιστα εάν και εφόσον η Τουρκία ολοκληρώσει και την κατασκευή πλωτού γεωτρύπανου, οπότε η σημερινή απειλή θα πάρει συγκεκριμένη μορφή και περιεχόμενο. Η Τουρκία, το 2014, επένδυσε 1 δισ. δολάρια στην αμυντική βιομηχανία, με τις εξαγωγές του κλάδου αυτού να φθάνουν στα 1,6 δισ. δολάρια και τις συνολικές αμυντικές δαπάνες της Τουρκίας να μειώνονται στα 13,2 δισ. δολάρια τον χρόνο. Στο πλαίσιο αυτό, η Τουρκία αναπτύσσει την εγχώρια βιομηχανία και συγχρόνως αναζητά από Ευρωπαίους και Αμερικανούς δυνατότητες συμπαραγωγής. Χαρακτηριστική η περίπτωση της Ιταλίας, με την οποία η Τουρκία έκανε αρχικά συμπαραγωγή το τουρκικής κατασκευής μαχητικό ελικόπτερο ATAK, ενώ σε συνεργασία και πάλι με την Ιταλία ανέλαβαν από την αμερικανική εταιρεία Lockheed Martin την κατασκευή τμημάτων του νέου μαχητικού F-35.
Η Τουρκία υλοποιεί τα τελευταία χρόνια ένα μεγάλο πρόγραμμα ναυπήγησης φρεγατών και άλλων μεσαίων σκαφών για το Πολεμικό Ναυτικό, έχει ήδη ξεκινήσει τον σχεδιασμό τουρκικής κατασκευής μαχητικού αεροσκάφους, πολύ σύντομα θα μπορεί να κατασκευάζει εξ ολοκλήρου τεθωρακισμένα, ενώ ήδη έχουν παραδοθεί προς χρήση από τις τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις τουρκικής κατασκευής και τεχνολογίας drones (μη επανδρωμένα αεροσκάφη).
Η σαφής αυτή στροφή της Τουρκίας στην αυτονόμησή της από την Ευρώπη, τις ΗΠΑ αλλά και το ίδιο το ΝΑΤΟ, σε ό,τι αφορά το κτίσιμο μιας ισχυρής στρατιωτικής μηχανής, δημιουργεί πρόσθετες απειλές ασφάλειας αλλά και ανάγκη ουσιαστικής επανατοποθέτησης των ελληνοτουρκικών σχέσεων, με δεδομένη την πάγια πολιτική αμφισβήτησης του status quo στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο.
Κωνσταντίνος Τσάκαλος