«Εγώ θα είχα παραιτηθεί…»

Αρκετοί φίλοι αναγνώστες μού είπαν το ίδιο πράμα, λες και είχαν συνεννοηθεί. Ότι αν ήταν στη θέση του Κατρούγκαλου θα είχαν παραιτηθεί. Και όταν τους ρώτησα γιατί, η άποψή τους ήταν ότι η παραίτηση θα έστελνε προς κάθε κατεύθυνση το μήνυμα ότι «δεν είμαστε ίδιοι με τους προηγούμενους», «δεν έχουν βάση οι κατηγορίες», «δεν έχουμε τίποτε να φοβηθούμε» και, το κυριότερο, θα προστάτευε τον πρωθυπουργό, ο οποίος είναι ο κύριος στόχος των αντιπάλων και των νταβατζήδων, που προσπαθούν να λασπώσουν την εικόνα του, να δείξουν ότι ήρθαν κι αυτοί να φάνε, γιατί καταλαβαίνουν ότι έρχεται η ώρα τους, με ανοιχτό το θέμα των τηλεοπτικών αδειών και των ακάλυπτων δανείων δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ από τράπεζες… Αλλά ο υπουργός του κρίσιμου πόστου της μεταρρύθμισης στο Δημόσιο, την οποία ζητάει όλος ο κόσμος, επέλεξε τη γραμμή περί νομίμου και ηθικού του Βουλγαράκη, ο οποίος το πλήρωσε ακριβά. Εξαφανίσθηκε από την πολιτική και εκείνη η ιστορία κόστισε πολιτικά στον τότε πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή.