Το άλμα στην Ιστορία…
Το Δ’ Ράιχ του αλαζόνα Σόιμπλε και της μαντάμ Μέρκελ δεν χρειάζεται στρατεύματα και συμβατικά όπλα. Πονηρά έθεσε υπό την κυριαρχία του τον ευρωπαϊκό χώρο, με την οικονομία και το ευρωπαϊκό νόμισμα, επιφέροντας τις ίδιες καταστροφές για τους λαούς με εκείνες που υπέστησαν στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις πολύ εύκολα λησμόνησαν τον ρόλο της Γερμανίας, τις ευθύνες της και της άνοιξαν τον δρόμο μετά το πέρας του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, ώστε, σταδιακά, με ταχείς ρυθμούς, να πάρει τη «ρεβάνς». Και να μην αυταπατώμεθα: Να αφήσουμε κατά μέρος τα λεγόμενα περί της ψευδεπίγραφης «ευρωπαϊκής προοπτικής», διότι αυτά αποτελούν κοροϊδία.
Η σημερινή Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια αισχρή παγκοσμιοποίηση, μια «ευρωπαϊκή» (γερμανική) δικτατορία ελεεινής μορφής, η οποία δεν ήταν ποτέ δυνατόν να σεβαστεί τη δημοκρατία όπως ζήτησε ο Αλέξης Τσίπρας.
Ο Φύρερ Σόιμπλε, με το σατανικό – ειρωνικό του χαμόγελο, πέταξε το γάντι: «Φύγετε από το ευρώ αν θέλετε», είπε στον έλληνα πρωθυπουργό και στον κ. Βαρουφάκη. Όλοι όμως το καταλαβαίνουν -και το έχουν ομολογήσει- ότι εάν φύγουμε θα ακολουθήσουν σύντομα Ισπανία και Ιταλία και θα διαλυθεί η Ευρωζώνη, αυτό το γκέτο που κρατάει ομήρους τους λαούς. Η δική μας απάντηση πρέπει να είναι ότι δεν θα διστάσουμε να σπάσουμε τα δεσμά και θα εξηγήσουμε στη συνέχεια γιατί αυτό δεν θα είναι καταστροφή για εμάς.
Προηγουμένως θα αναλύσουμε το «ρίσκο» για το οποίο προειδοποίησε τους «εταίρους» ο πρωθυπουργός. Η περίοδος της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, δηλαδή η περίοδος από το 1918 έως το 1933, ήταν καθοριστικής σημασίας για την επέλαση του ναζισμού στη Γερμανία και τη μελλοντική καταστροφή που προκάλεσε ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος.
Ήταν ένα μεσοδιάστημα μεταξύ των δύο μεγάλων πολέμων, που αντί να αποτρέψει, παρήγαγε τους όρους του εκφασισμού μιας χώρας και ενός λαού, που κατέληξε να προκαλέσει μια άνευ προηγουμένου μαζική πολεμική σφαγή. Δημιούργησε, μάλιστα, έναν τύπο ανθρώπου που δεν ορρωδούσε έναντι καμιάς ηθικής και ανθρώπινης αξίας.
Το ίδιο συμβαίνει και τώρα. Η γερμανοευρωπαϊκή ένωση επέφερε έναν ολοκληρωτισμό (φασιστικό ή όπως αλλιώς μπορεί να τον ονομάσει κανείς) που προκάλεσε και προκαλεί καταστροφές λαών που διοικούνται από κατοχικές κυβερνήσεις.
Στην Ελλάδα θέλουν να ανατρέψουν τη δημοκρατική – αριστερή κυβέρνηση που έχουμε, όπως επεχείρησαν προπολεμικά στη Γαλλία με την κυβέρνηση Λαϊκού Μετώπου του σοσιαλιστή Λεόν Μπλουμ. Και τον τύπο του ανθρώπου, που δεν ορρωδεί απέναντι σε καμιά ηθική αξία, τον βλέπουμε με τον παράφρονα Σόιμπλε, που κοιτάζει μόνο αριθμούς και δεν τον ενδιαφέρουν οι άνθρωποι. Τον έχουμε μπροστά μας με τον κυνικό Ντάισελμπλουμ, που τόλμησε να πει στον Βαρουφάκη να μην πληρώσει για μερικούς μήνες μισθούς και συντάξεις στο Δημόσιο προκειμένου να πάρουν εκείνοι τη δόση τους.
Η λεγόμενη Ευρωπαϊκή Ένωση αδιαφορεί για τη δημοκρατία, για τον ανθρωπισμό, για κάθε ηθική έννοια. Κι ακόμη είναι αυτή η οποία, κατ’ ουσίαν, θέλει να διαλύσει την Ελλάδα με έναν εμφύλιο που μπορεί να ξεσπάσει.
Οι «εταίροι» (συνεταίροι στην καταστροφή) προς τα εκεί μας οδηγούν, με ένα κατεσταλμένο εργατικό κίνημα, μια διαρκή συρρίκνωση εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων, με μια προϊούσα ανάπτυξη του ευρωπαϊκού αυταρχισμού.
Μια ανατροπή της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ δεν πρόκειται να νεκραναστήσει τη χρεοκοπημένη Νέα Δημοκρατία του Σαμαρά, που αποδείχθηκε «γιουσουφάκι» της γερμανικής καγκελαρίας. Δεν πρόκειται να επανακάμψουν στη Νέα Δημοκρατία οι προδομένοι ψηφοφόροι της ούτε έχουν πλέον εμπιστοσύνη στον αρχηγό της, που «φέσωσε» το Δημόσιο με 26,8 δισ. ευρώ για να μη στενοχωρήσει την αισχρή «τρόικα».
Θα ανέλθει όμως η Χρυσή Αυγή, θα αποκτήσει ακόμα μεγαλύτερη ισχύ, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Και η αντιπαράθεση -ο εμφύλιος- θα ξεσπάσει, τότε, μεταξύ Αριστεράς και Ακροδεξιάς. Το δυστύχημα είναι ότι δεν υφίσταται πλέον ο χώρος του Κέντρου (φυσικά αντιμνημονιακού).
Τις αιτίες μπορούν οι αναγνώστες να δουν στο τελευταίο βιβλίο μου με τίτλο: «Πώς και γιατί έσβησε το Κέντρον» από τις Εκδόσεις Καστανιώτη. Τι γίνεται όμως τώρα; Τι θα πρέπει να κάνει η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα; Η προσκόλληση μέσα στο γκέτο της Ευρωζώνης δεν θα της επιτρέψει ποτέ να πάρει ανάσα. Η Γερμανία, που αδιαφορεί και καμαρώνει για τις σφαγές και για τις καταστροφές που προκάλεσε στην πατρίδα μας κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, δεν θέλει ποτέ να βγούμε από το ευρωπαϊκό Άουσβιτς. Λοιπόν, μια και καλή.
Η «επαναστατική απόφαση», για την οποία κάναμε λόγο στο περασμένο άρθρο μας, είναι η στροφή προς τη Ρωσία. Γιατί; Ας αρκεσθούμε στις πληροφορίες που μας έρχονται από εκεί. Η Δούμα (Ρωσική Βουλή) επικύρωσε συμφωνία για την ίδρυση της νέας Τράπεζας Ανάπτυξης στις 20 Φεβρουαρίου και τώρα εγκρίθηκε οριστικά από τον Πούτιν. Από αυτήν την τράπεζα μπορούν να υπάρξουν χρηματοδοτήσεις χωρών, όπως η Ελλάδα, οι οποίες θέλουν να απαλλαγούν από τον θανατηφόρο εναγκαλισμό της Ευρωζώνης.
Με την απόφαση του Πούτιν υπάρχει και τυπικά το νομικό πλαίσιο για την άμεση έναρξη δανειοδότησης της Ελλάδος, και άλλων χωρών φυσικά. Κύριος σκοπός της τράπεζας είναι η χρηματοδότηση έργων ανάπτυξης, τα οποία αρχικά θα αφορούν τις χώρες – μέλη των BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα, Νότια Αφρική) ενώ στη συνέχεια η χρηματοδότηση θα επεκταθεί και σε χώρες που δεν είναι μέλη της συμφωνίας.
Σύμφωνα με το καταστατικό για την ίδρυση της τράπεζας, που υπεγράφη τον Ιούνιο του 2014 στη βραζιλιάνικη πόλη Φορταλέζα, η τράπεζα θα είναι ένας από τους σημαντικότερους πολυμερείς αναπτυξιακούς οργανισμούς, με δηλωμένο κεφάλαιο 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Η Τράπεζα των χωρών του οργανισμού BRICS είναι πρόθυμη να δεχθεί ως πελάτες την Ελλάδα, την Ισπανία, την Πορτογαλία, την Ιταλία. Ξαναζωντανεύει, έτσι, ο Τρίτος Κόσμος, οι Αδέσμευτοι, όπως λέγαμε παλιά, με Νάσερ, Τίτο, Νεχρού, Μακάριο, κ.ά. Τον Μάιο του 1955, όταν έγινε η Διάσκεψη των Αδεσμεύτων στο Μπαντούγκ, οι Δυτικοί αντελήφθησαν, ανήσυχοι, ότι αναπτύχθηκε μια δύναμη που δεν θα υπέκυπτε στους εκβιασμούς του καπιταλισμού. Το περιοδικό «Παρί Ματς» έγραφε τότε: «Είκοσι εννέα έθνη, εκατομμύρια άνθρωποι, οι σιωπηλοί και καταφρονεμένοι λαοί της Ασίας και της Αφρικής, που πέρασαν με ένα άλμα στο προσκήνιο της Ιστορίας, με μια υψηλή συνείδηση των δικαιωμάτων τους, αιχμαλώτισαν επί μέρες την προσοχή της κοινής γνώμης σε όλο τον κόσμο γύρω από τη Διάσκεψη του Μπαντούγκ…». Η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα καλείται τώρα να τολμήσει το δικό της «άλμα» στο προσκήνιο της Ιστορίας. Με αυτόν τον τρόπο μπορεί να αλλάξει όλο το σάπιο ευρωπαϊκό σκηνικό. Διότι η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ (σε αντίθεση με τις προηγούμενες ευρώδουλες κυβερνήσεις) έχει πλήρη συνείδηση των δικαιωμάτων της χώρας μας. Η επίσκεψη του Τσίπρα και του Καμμένου στη Μόσχα, στις 9 Μαΐου, όπου θα παρακολουθήσουν την «Παρέλαση της Νίκης» κατά του γερμανικού ναζισμού, ελπίζουμε να σηματοδοτήσει την έναρξη μιας νέας νίκης κατά του «ευρωπαϊκού ναζισμού» του Δ’ Ράιχ. Και θα πανηγυρίσουμε όταν αυτοκτονήσουν -έστω πολιτικά- ο Σόιμπλε με τη Μέρκελ στο δικό τους «μπούνκερ». Θυμίζουμε ότι στο μπούνκερ, στα νότια της Πύλης του Βρανδεμβούργου, έθεσαν τέρμα στη ζωή τους ο Χίτλερ με την Εύα Μπράουν. Δυστυχώς, βρικολάκιασαν και γύρισαν στην εποχή μας με τη μορφή του γερμανού υπουργού Οικονομικών και της καγκελαρίου Άνγκελας… Όσο για τον Ντάισελμπλουμ -χαϊδευτικά Μπλόντι-, το πιστό σκυλί του Σόιμπλε, έχει το ίδιο όνομα με το αγαπημένο σκυλί του Χίτλερ, την Μπλόντι, την οποία ο πνευματικός πατέρας του Σόιμπλε δηλητηρίασε για να τον ακολουθήσει σε κάποια ευρωπαϊκή κόλαση, πέραν του κόσμου τούτου…