Να μην πληρώσουμε τους απέχοντες ομολογιούχους

Η ομάδα αυτών των ομολογιούχων αποτελείται από τα λεγόμενα αρπακτικά (vulture) funds, τα οποία επιδίδονται σε κερδοσκοπικά παιχνίδια αυτού του είδους κατ’ επάγγελμα, καθώς αγοράζουν τα ομόλογα ενός κράτους από τη δευτερογενή αγορά σε χαμηλή αξία, περίπου 20% σε σχέση με την τιμή ωρίμανσης του ομολόγου κατά την ημερομηνία πληρωμής του (maturity date) και επιδιώκουν με διάφορες δικαστικές μεθοδεύσεις την πλήρη αποπληρωμή του ομολόγου στο 100% της αξίας του.

Ήδη, η διεθνής αγορά διαχειρίσεως του κρατικού χρέους συγκλονίσθηκε από την ευθεία σύγκρουση της Αργεντινής με το Elliot Fund και από την απροσδόκητη απόφαση του Προέδρου του Δικαστηρίου του Μανχάταν της Νέας Όρκης. Μια απόφαση που εισήγαγε μια εντελώς νέα ανάγνωση στη ρήτρα pari passu, που κατά κυριολεξία σημαίνει ίση κατάταξη, με βάση την οποία όλοι οι πιστωτές κατατάσσονται σε ισότιμη θέση κατά την πληρωμή οποιουδήποτε ποσού, οπότε σε περίπτωση μη πληρωμής του ομολόγου ενός πιστωτή από τους απέχοντες (holdouts) απαγορεύεται η καταβολή οποιουδήποτε ποσού και στους υπόλοιπους πιστωτές. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, ικανοποιούνται εξίσου τα αρπακτικά όσο και οι θεσμικοί επενδυτές οι οποίοι συμμετείχαν στη διαδικασία αναδιάρθρωσης του χρέους της Αργεντινής. Η ανάγνωση αυτή ανετράπη με βάση απόφαση αγγλικού δικαστηρίου και με βάση το αγγλικό δίκαιο, το οποίο, παραδόξως, έκρινε υπέρ των συμφερόντων των θεσμικών ομολογιούχων με βάση την κρατούσα παραδοσιακή ανάγνωση της ρήτρας pari passu στη διεθνή χρηματαγορά, ιδίως την αγορά του κρατικού χρέους, ερμηνευομένης ως πληρωμή προς τους ομολογιούχους με ισοδύναμη κατάταξη και όχι ως κατάταξη για ίση πληρωμή προς όλους τους ομολογιούχους ασχέτως κατατάξεως. Με βάση τα δεδομένα αυτά, η ελληνική κυβέρνηση εισήγαγε το 2012 στο ελληνικό δίκαιο τη λεγόμενη ρήτρα συλλογικής δράσεως (collective action clause), με αναδρομική ισχύ, η οποία καταλάμβανε όλα τα ομόλογα ελληνικού δικαίου, με σκοπό τη διευκόλυνση της διαδικασίας κουρέματος.

Με λίγα λόγια, οι ομολογιούχοι κάθε σειράς έκδοσης ομολόγου αποτελούν μία γενική συνέλευση ομολογιούχων και εφόσον παρίσταται το 75% κάθε σειράς και συμφωνεί το 51% στο προτεινόμενο κούρεμα, η ανταλλαγή ομολόγων ισχύει και για τους διαφωνούντες στην ανταλλαγή ομολογιούχους αλλά και για όσους δεν παραστάθηκαν στη γενική συνέλευση των ομολογιούχων.

Η πρακτική αυτή είναι διεθνώς αναγνωρισμένη στις αναδιαρθρώσεις κρατικού χρέους και θα αποτελεί υποχρεωτική ρήτρα στα ομολογιακά δάνεια των κρατών της Ευρωζώνης μετά το 2011.

Μάλιστα, ο τότε υπουργός Οικονομικών ρητώς εδήλωσε ότι όσοι ομολογιούχοι δεν συμπράξουν στη φάση της ανταλλαγής ομολόγων δεν επρόκειτο να ικανοποιηθούν από την Ελληνική Δημοκρατία κατά την περίοδο της ωρίμανσης του ομολόγου.

Εντούτοις, η Ελληνική Δημοκρατία κατέβαλε στο Darts fund, ένα από τα πλέον διαβόητα vulture funds, 455 εκατομμύρια ευρώ επί κυβερνήσεως Παπαδήμου, το 2012, πρακτική που ακολουθήθηκε συστηματικά και από τις επόμενες κυβερνήσεις.

Ήδη η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ κατέβαλε στις 4 Μαρτίου 79 εκατομμύρια ευρώ για ομόλογα του ΟΣΕ με ρήτρα ιαπωνικού δικαίου και 17,5 εκατομμύρια ευρώ για ομόλογα της ΕΑΣ με ρήτρα αγγλικού δικαίου και προτίθεται να αποπληρώσει με συνέπεια όλα τα αρπακτικά με την αιτιολογία της αποφυγής «πιστωτικού γεγονότος».

Η κυβέρνηση οφείλει να παύσει άμεσα την πληρωμή των ομολόγων που δεν συμμετείχαν στην ανταλλαγή του PSI (Private Sector Involvement – εμπλοκή του ιδιωτικού τομέα στη χρηματοδότηση του ελληνικού χρέους), με την αιτιολογία ότι μετά την ενεργοποίηση των ρητρών συλλογικής δράσεως σε όλες ανεξαιρέτως τις σειρές ομολόγων, ασχέτως εφαρμοσθέντος δικαίου -καθότι η σχετική νομοθεσία υφίσταται και στο αγγλικό και στο αμερικανικό και στο ιαπωνικό δίκαιο- οι απέχοντες ομολογιούχοι δεσμεύονται από τα αποτελέσματα των γενικών συνελεύσεών τους, οι οποίες προέκριναν το κούρεμα ως συμφέρουσα λύση, πλην δύο περιπτώσεων, εάν δεν απατώμεθα, εις τις οποίες η γενική συνέλευση απέρριψε το προτεινόμενο κούρεμα.

Ήδη αγγλικό δικαστήριο δικαίωσε την κυβέρνηση της Αργεντινής και αποκατέστησε την πάγια ερμηνεία που ισχύει στις διεθνείς χρηματαγορές, αντίθετα προς τις παραδοξολογίες του αμερικανού δικαστή Griesa και την ειδική ερμηνεία του για τη ρήτρα pari passu.

Η άρνηση πληρωμής προς τους απέχοντες ομολογιούχους θα αποφέρει οικονομίες περίπου 5 δισ., μετά την απαράδεκτη αποπληρωμή ομολογιών περίπου 1 δισ. από το 2012 μέχρι σήμερα και με τις εντολές του νυν υπουργού Οικονομικών.

Και βέβαια γεννάται το εύλογο ερώτημα, γιατί ενώ η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ διακηρύττει με όλους τους τρόπους, και μάλιστα προκλητικούς για την περίσταση, ότι δεν θα πληρώσει τα ομόλογα της ΕΚΤ και θα προτείνει ευφυείς τρόπους ανταλλαγής ομολόγων, την ίδια στιγμή πληρώνει με ασύγγνωστη ευκολία τα διεθνή αρπακτικά, που κερδοσκοπούν πάνω στο πτώμα της Ελλάδας, χωρίς ούτε καν να σκέφτεται να δώσει τη νομική μάχη στα διεθνή δικαστήρια, με σημαντικές δυνατότητες επιτυχίας, μετά την ενεργοποίηση των ρητρών συλλογικής δράσεως;

Να λοιπόν, από εδώ, μια οικονομία περίπου 5 δισ. ευρώ (!) για συντάξεις, κοινωνική πολιτική και χρηματοδότηση αναπτυξιακών project. Ακόμη και εάν χάσουμε τη δικαστική μάχη, θα έχουμε τη διεθνή κοινή γνώμη με το μέρος μας και θα αποπληρώσουμε ύστερα από αρκετά χρόνια δικαστηρίων, ενώ στο μεταξύ θα ΑΠΟΜΕΙΩΣΟΥΜΕ ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΜΑΣ κατά 5 δισ.!

Μήπως ο κ. Βαρουφάκης εκτίθεται, μαζί με τους προηγούμενους υπουργούς Οικονομικών, στον κίνδυνο της διάπραξης κακουργηματικής απιστίας με τις επιβαρυντικές περιστάσεις σε βάρος του Ελληνικού Δημοσίου; Για ποιον λόγο, άραγε, αναλαμβάνει μια τόσο βαριά ευθύνη;