Κίνδυνος από την ασφυξία ρευστότητας

Τα αποτελέσματα της συνταγής που εφάρμοσε η «τρόικα», με «τεχνογνωσία» του ΔΝΤ και των στελεχών της γνωστής αμαρτωλής κερδοσκοπικής εταιρείας Goldman Sachs, ήταν εντελώς καταστρεπτικά για τη χώρα μας. Αντί για στήριξη και ανάπτυξη, η οικονομία μας βυθίστηκε σε ύφεση και υπερχρέωση. Το ελληνικό ΑΕΠ στο τέλος του 2014 ήταν κατά 22% χαμηλότερο από αυτό του 2008, ενώ το δημόσιο χρέος εκτοξεύτηκε στο 175% του ΑΕΠ. Η ανεργία υπερέβη το 25% και το 60% του πληθυσμού φτωχοποιήθηκε, το κράτος διαλύθηκε, η αγορά στενάζει από ρευστότητα και πολλές επιχειρήσεις εξοντώθηκαν. Τραγική η αποτυχία της τάχα προσπάθειας ανόρθωσης της ελληνικής οικονομίας. Οι «θεσμοί» (πρώην «τρόικα») επιβάλλουν τη συνέχιση της καταστροφής μας. Και για να μας εξαναγκάσουν να συνεχίσουμε την εφαρμογή της καταστροφικής συνταγής τους, εφαρμόζουν τώρα το μέτρο της ασφυξίας ρευστότητας! Μπροστά στην απειλή της ασφυξίας ρευστότητας η Ελλάδα επόμενο ήταν να υποχωρήσει. Αιχμή του δόρατος, το μέτρο που αποφάσισε ο πρόεδρος της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι να μη δέχεται την εξυπηρέτηση της ρευστότητας του ελληνικού τραπεζικού συστήματος με εγγύηση ομόλογα του Δημοσίου. Σε συνδυασμό με την αναβολή καταβολής της δόσης του δανείου των 7,2 δισ. ευρώ, υπόλοιπο της τελευταίας δανειακής σύμβασης. Ο ιταλός Ντράγκι ήταν κορυφαίο στέλεχος της Goldman Sachs (2002-2005 αντιπρόεδρος του ευρωπαϊκού κλάδου της), όπως και ο πρώην αντιπρόεδρος της ΕΚΤ κ. Λουκάς Παπαδήμος (μετέπειτα πρωθυπουργός της χώρας μας) έχει χρηματίσει επιτελικό στέλεχος του «ευαγούς» ιδρύματος της εταιρείας αυτής, την οποία ίδρυσε ο εβραίος μετανάστης στις ΗΠΑ Marcus Goldman το 1869 και έχει εξελιχθεί σε εκπαιδευτήριο στελεχών στήριξης του συστήματος και σε χαλκείο που χαλκεύει δεσμά για τους λαούς.

Ο Ντράγκι, λοιπόν, ανέλαβε να συνετίσει την ατίθαση Ελλάδα. Στο Eurogroup της Δευτέρας 9/3/2015 επρόκειτο να συζητηθεί και το θέμα της εξασφάλισης ρευστότητας στη χώρα μας. Για να μην παρουσιαστούν χειρότερα προβλήματα, επιζήμια και για τους δανειστές μας. Όμως είδαμε ότι τη Δευτέρα μάς πήραν όλα τα «πολυβόλα» οι δανειστές μας. Έτσι, η χώρα μας θα συνεχίσει να βρίσκεται υπό την επιτήρηση της «τρόικας», κλιμάκια της οποίας θα επισκέπτονται συνεχώς την Αθήνα, φυσικά για υποδείξεις, για παρακολούθηση της εφαρμογής της γνωστής και αποτυχημένης συνταγής και για αξιολόγηση της ελληνικής οικονομίας. Όπως ακριβώς και στο παρελθόν. Οι δεσμεύσεις των προηγούμενων ελληνικών κυβερνήσεων θα εφαρμοστούν και η ελληνική πλευρά δεν θα μπορεί να λαμβάνει μέτρα μονομερώς, προφανώς χωρίς την έγκριση της «τρόικας». Οι δανειστές και η «τρόικα» έγιναν για την Ελλάδα «θεσμοί»! Και οι «θεσμοί» αυτοί βήμα βήμα μετατρέπονται σε δεσμούς για τη χώρα μας. Το μόνο που αποφάσισε το Eurogroup για να συντηρήσει τις ελπίδες μας είναι ότι από την Τετάρτη 11/3/2015 αρχίζει σε τεχνικό επίπεδο η συζήτηση του προβλήματός μας. Ίσως αυτό οδηγήσει και στην εφαρμογή από την ΕΚΤ μιας περισσότερο ευέλικτης πολιτικής στην αντιμετώπιση του σοβαρού προβλήματος της ασφυξίας ρευστότητας που θα μας ταλαιπωρήσει.

Όσο γράφονταν οι γραμμές αυτές δεν είχε γίνει γνωστό το αποτέλεσμα των συζητήσεων με τους δανειστές μας την Τετάρτη και της τηλεσυνεδρίασης του διοικητικού συμβουλίου της ΕΚΤ για το θέμα της ρευστότητας την Πέμπτη. Προσωπικά έχουμε τη γνώμη ότι κάποιες σταγόνες ρευστότητας θα εισρεύσουν στη χώρα μας. Το μαρτύριο της σταγόνας. Το πρόβλημα της ρευστότητας και αυτό της κάλυψης του δημοσιονομικού κενού και των δανειακών αναγκών θα μας ακολουθούν για χρόνια. Και φοβούμαι ότι θα βιώσουμε σκληρά Μνημόνια.

Είναι πέρα από κάθε αμφισβήτηση ότι οι απαιτήσεις της «τρόικας» οδηγούν την κυβέρνηση σε αδιέξοδο και την καλούν σε πλήρη υποταγή στο σύστημα. Και κυρίως η δέσμευση της αποφυγής μονομερών ενεργειών από την ελληνική κυβέρνηση είναι ολοκληρωτική εξαφάνιση της ανεξαρτησίας της χώρας μας. Ουσιαστικά αφαιρεί από την κυβέρνηση, ή αν προτιμάτε περιορίζει δραστικά, την εξουσία τού νομοθετείν, την οποία αναθέτει στους ξένους δανειστές μας. Κυριαρχικά δικαιώματα της Ελληνικής Πολιτείας εκχωρούνται σε ξένους. Επομένως, εξαιτίας της δέσμευσης αυτής η συμφωνία πρέπει να ψηφιστεί από τη Βουλή, όπως προβλέπει το Σύνταγμα. Βέβαια, και στο παρελθόν τα νομοσχέδια της συγκυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου περνούσαν από έλεγχο και έγκριση των δανειστών μας, αλλά άτυπα και χωρίς ρητή δέσμευση. Αυτό το προνόμιο θέλουν τώρα να θεσμοθετηθεί. Να δούμε πώς θα χειριστεί αυτό το θέμα η κυβέρνηση. Επειδή η Δημοκρατία δεν έχει αδιέξοδα, θα πρέπει ο κ. Τσίπρας, με τη συγκατάθεση του κ. Καμμένου, να καταφύγει σε δημοψήφισμα για να αποφανθεί ο λαός εάν επιθυμεί ή όχι την παραμονή της χώρας μας στο ευρώ με τέτοιο στενό κορσέ που θα μας ράψει η «τρόικα», ή αν προτιμάτε οι «θεσμοί». Πάντως, όλα δείχνουν ότι οι δανειστές μας δεν είναι διατεθειμένοι να υποχωρήσουν έστω και στο ελάχιστο από τα πλεονεκτήματα που είχαν κερδίσει στο παρελθόν από τους ευρωλάτρες που μας κυβερνούσαν μέχρι τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου. Η χώρα μας, όμως, τον τελευταίο ενάμιση μήνα απέκτησε φωνή στη διεθνή κοινότητα και αξιοπρέπεια, κυρίως χάρη στις επίπονες προσπάθειες του υπουργού Οικονομικών Γιάνη Βαρουφάκη. Αυτό ξάφνιασε τους αξιωματούχους της «τρόικας», και ειδικά αυτούς της Ευρωζώνης, που είχαν συνηθίσει στην αφωνία των προηγούμενων ελληνικών κυβερνήσεων. Η προσπάθεια του Βαρουφάκη να ξυπνήσουν οι λαοί της Ευρώπης και να πάρουν στα χέρια τους την τύχη τους φαίνεται ότι γρήγορα θα καρποφορήσει. Και αυτό είναι που έχει προκαλέσει την «επιθυμία» (και τις υποδείξεις) για απομάκρυνσή του από τα πολιτικά δρώμενα της Ευρώπης.