Η γεωπολιτική σημασία της Ελλάδος
Πιο συγκεκριμένα, αναφέρθηκε στο αποσταθεροποιητικό γεωπολιτικό τρίγωνο Ουκρανίας – Μέσης Ανατολής – Λιβύης και τον κομβικό ρόλο που η Ελλάδα μπορεί να παίξει για την αντιμετώπιση αυτών των διεθνών προκλήσεων. Προφανώς, οι επισημάνσεις αυτές θα έγιναν και επισήμως στην άτυπη Σύνοδο των υπουργών Εξωτερικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης που πραγματοποιήθηκε προ ημερών στη Ρίγα της Λετονίας.
Η συνέντευξη και οι επισημάνσεις του έλληνα υπουργού Εξωτερικών έτυχαν ποικίλων σχολίων τόσο στον ελληνικό όσο και στον διεθνή Τύπο, ορισμένα εκ των οποίων σε επικριτικό πνεύμα, με το σκεπτικό ότι τα θέματα ασφαλείας και οι διαπραγματεύσεις με τους κοινοτικούς εταίρους είναι άσχετα μεταξύ τους και ότι οι επισημάνσεις του έλληνα υπουργού θα μπορούσαν να εκληφθούν ως προσπάθεια εκβιασμού από ελληνικής πλευράς. Μια τέτοια ερμηνεία είναι παντελώς αβάσιμη και λανθασμένη. Όσοι γνωρίζουν τις διπλωματικές πρακτικές και την τακτική των διαπραγματεύσεων αντιλαμβάνονται ότι τα γεωπολιτικά στοιχεία επηρεάζουν πολλές φορές αποφασιστικά την έκβασή τους.
Θα συνιστούσε παράλειψη αν ο έλληνας υπουργός Εξωτερικών δεν έθιγε το ζήτημα αυτό κατά τη διάρκεια των επαφών του με τους ευρωπαίους ομολόγους του.
Δυστυχώς, το θέμα της κρίσης χρέους της Ελλάδος παραμένει σε οικονομικό – τεχνικό επίπεδο. Η πολιτική διάσταση υποτιμήθηκε ωσάν οι οικονομικές επιπτώσεις της κρίσης να είναι άμοιρες πολιτικών συνεπειών. Είναι γνωστό ότι στη διευθέτηση του γερμανικού χρέους, το 1953, είχε βαρύνει ιδιαίτερα η πολιτική διάσταση. Οι μνήμες του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και του Β’, που ήταν η συνέπειά του, ήταν ακόμη νωπές. Η Τουρκία δεν παύει σε κάθε διεθνή και διμερή συνάντηση να προβάλλει τη γεωπολιτική της θέση και να διαπραγματεύεται προκειμένου να αποκομίζει πολιτικά και άλλα ανταλλάγματα. Οι ελληνικές κυβερνήσεις των τελευταίων ετών άφησαν ανεκμετάλλευτο το γεωπολιτικό στοιχείο, ένα από τα ισχυρότερα χαρτιά που διαθέτει η ελληνική διπλωματία, είτε αγνοώντας τη σημασία του στις διεθνείς διαπραγματεύσεις είτε από πειθήνια διάθεση λόγω της μονοδιάστατης εξωτερικής πολιτικής που από χρόνια ακολουθούσαν. Η ανάπτυξη στενότερων σχέσεων με το Ισραήλ καθυστέρησε πολύ, ενώ τα τελευταία χρόνια η Ελλάδα έχει απολέσει το παραδοσιακό συγκριτικό πλεονέκτημα που διέθετε στα Βαλκάνια.
Ο πρωταγωνιστικός ρόλος της χώρας μας δεν ήταν αποτέλεσμα οικονομικής ευρωστίας, αλλά προερχόταν, κυρίως, από τη γεωπολιτική της θέση. Αυτό το στοιχείο προσπαθεί να προβάλλει ο σημερινός υπουργός Εξωτερικών. Πολλοί κοινοτικοί εταίροι, και περισσότερο οι πέραν του Ατλαντικού σύμμαχοί μας, αρχίζουν να αντιλαμβάνονται το βάσιμο των επιχειρημάτων του κ. Κοτζιά, δηλαδή ότι τυχόν οικονομική κατάρρευση της Ελλάδος εξαιτίας της συμπεριφοράς των εταίρων μας, καθοδηγούμενων από την πείσμονα πολιτική του κ. Σόιμπλε, μπορεί να προκαλέσει ανεξέλεγκτες εξελίξεις στον ευρύτερο γεωπολιτικό περίγυρο της Ελλάδος, όπως πολύ παραστατικά το έθεσε ο έλληνας υπουργός Εξωτερικών.