Γερμανικό αναγκαστικό δάνειο, αποζημιώσεις και άλλα χρέη των κατακτητών
Οι ηγεσίες αυτές αντιλήφθηκαν εκ των υστέρων την ιλιγγιώδη γκάφα τους και προσπαθούν τώρα, με έμμεσες απειλές, να δυσχεράνουν τις διαπραγματεύσεις που άρχισαν στις 20 Φεβρουαρίου και συνεχίζονται μέχρι να βρεθεί κοινά αποδεκτή λύση. Κοινά αποδεκτή λύση που, παρά το εκ του ασφαλούς νταηλίκι τους, θα συμφέρει πρωτίστως εκείνους. Διότι μια ρήξη εκ μέρους μας –ρήξη που αποκλείεται με τα σημερινά δεδομένα– θα τους συνέτριβε. Πράγμα που το γνωρίζουν και το τρέμουν, μαζί με τα αλλοεθνή τσιράκια τους. Τον Γιούνκερ, τον Ντράγκι, τη Λαγκάρντ, τον Ντάισελμπλουμ και άλλους υποδεέστερων αρμοδιοτήτων… φωστήρες.
Τι επιδιώκει η σημερινή πολιτική ηγεσία της Γερμανίας; Η απάντηση είναι πρόδηλη: Να μην πληρώσει δεκάρα τσακιστή. Ούτε για το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο, ούτε επανορθώσεις για την καταστροφή των υποδομών της χώρας μας, ούτε για τη λεηλασία πληθώρας αρχαιολογικών θησαυρών. Ο νομικά ανερμάτιστος και ανθρωπιστικά δήμιος Σόιμπλε ισχυρίζεται πότε ότι οι απαιτήσεις της Ελλάδας έχουν παραγραφεί και πότε ότι δήθεν η ελληνική πλευρά έχει παραιτηθεί από τις διεκδικήσεις της! Μ’ αυτό το πλευρό να κοιμάται.
Η ανασύσταση της Διακομματικής Επιτροπής για τις γερμανικές αποζημιώσεις και η σχετική συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής την Τρίτη έχει αναστατώσει την πολιτική ηγεσία του Βερολίνου. Η αγόρευση του Αλέξη Τσίπρα υπήρξε καταλυτική και ουσιαστική. Απέφυγε επιμελώς να θίξει τον γερμανικό λαό ούτε καν τους κρατούντες σήμερα στη γερμανική πρωτεύουσα. Αντίθετα, έψεξε δριμύτατα τις νικήτριες δυνάμεις του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου για τα σκληρότατα μέτρα που επέβαλαν στη Γερμανία. Μέτρα τα οποία οδήγησαν τελικά στην ανάρρηση του χιτλερικού καθεστώτος στην εξουσία, με αποτέλεσμα να ξεσπάσει με πρωτοφανή γερμανική επιθετική αγριότητα (και συμμάχους τη φασιστική Ιταλία του Μουσολίνι και την Ιαπωνία) ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος.
Από την άλλη πλευρά, ο πρωθυπουργός αναφέρθηκε στη Σύμβαση του Λονδίνου το 1953 και τα τεράστια ποσά που εκταμιεύτηκαν από τους Συμμάχους για την ανοικοδόμηση της Γερμανίας. Παρέθεσε στη συνέχεια το ζήτημα των οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα, επικαλούμενος «σιωπή, νομικά τεχνάσματα, αναβολή και παρέλκυση εκ μέρους της». Και πρόσθεσε: «Είναι, άραγε, ηθική αυτή η στάση; Απέναντι σε έναν ηθικολογικό τόνο που έχει επικρατήσει τα τελευταία χρόνια στην Ευρώπη, δεν επιλέγουμε ούτε τη θέση του μαθητή, που σκύβει το κεφάλι και χαμηλώνει τα μάτια απέναντι στην αφ’ υψηλού ηθική διδασκαλία, αλλά ούτε διεκδικούμε τη θέση του ηθικοδιδάσκαλου, που κουνά επιτιμητικά το δάχτυλο απέναντι στον υποτιθέμενο αμαρτωλό, ζητώντας του να πληρώσει για τις αμαρτίες του» (…). Και κατέληξε λέγοντας ότι «η ηθική δεν μπορεί να είναι α λα καρτ».
Τα συμβάντα, την Τρίτη, στην Ολομέλεια της Βουλής των Ελλήνων και κυρίως τη δήλωση του υπουργού Δικαιοσύνης Νίκου Παρασκευόπουλου ότι θα υπογράψει την αναγκαστική εκτέλεση της απόφασης του Αρείου Πάγου του 2000 για «αποζημίωση των συγγενών των θυμάτων της ναζιστικής θηριωδίας στο Δίστομο, που προέβλεπε ακόμη και κατάσχεση περιουσιακών στοιχείων της Γερμανίας στην Ελλάδα», τα πληροφορήθηκαν αμέσως οι «εταίροι» μας στην Ευρώπη και πρωτίστως οι αμήχανοι στη Γερμανία «φίλοι» μας από τις εφημερίδες την Τετάρτη και αντέδρασαν καταλλήλως. Η αρχή έγινε από τον Χανς Μίχελμπαχ, πρόεδρο της Χριστιανοκοινωνικής Ένωσης της Βαυαρίας -κόμμα ακροδεξιό- που συνεργάζεται με τους Χριστιανοδημοκράτες της Μέρκελ. Ακολούθησαν ο εκπρόσωπος της Καγκελαρίας Στέφεν Ζάιμπερτ και ο εκπρόσωπος του Σόιμπλε, Μάρτιν Γέγκερ. Οι εν λόγω μας… φιλοδώρησαν με ιταμούς χαρακτηρισμούς και ανήκουστες απειλές.
Δεν είναι τυχαίο ότι ο καθηγητής Προκόπης Παυλόπουλος κλήθηκε από τον Αλέξη Τσίπρα να αναλάβει την Προεδρία της Δημοκρατίας στη χώρα μας. Πρόκειται για άριστη επιλογή. Διότι ο κ. Παυλόπουλος έχει ασχοληθεί εις βάθος με το κατοχικό δάνειο και τις αποζημιώσεις, διαθέτοντας εμπεριστατωμένες και νομικά ακλόνητες απόψεις. Ιδού μικρό τμήμα από σχετικά πρόσφατο άρθρο του με το οποίο απαντούσε σε φληναφήματα του… περιβόητου Σόιμπλε: «Οι σημερινοί ισχυρισμοί του υπουργού Οικονομικών της Γερμανίας κ. Βόλφγκανγκ Σόιμπλε αναφορικά με τις απαιτήσεις της Ελλάδας ως προς το κατοχικό δάνειο και τις αποζημιώσεις, είναι προδήλως –αλλά και προκλητικώς– εσφαλμένοι. Όχι μόνον δεν υφίσταται ζήτημα παραγραφής ή προηγούμενης ρύθμισης, όπως ισχυρίζεται ο κ. Σόιμπλε, αλλά όλως αντιθέτως οι ως άνω ελληνικές απαιτήσεις είναι πλήρως ενεργές από νομική άποψη».
Τελειώνω υπογραμμίζοντας: Θα δούμε ποιοι θα επικρατήσουν, παρά το διεθνές κλίμα φαυλότητας. Οι άμεσοι και έμμεσοι απόγονοι των εγκληματιών ή οι απόγονοι των πολλαπλών θυμάτων τους.