Πλανώνται οι ακραιφνείς αμφισβητίες
Το γερμανικό κατεστημένο εξακολουθεί να εκβιάζει αναίσχυντα, τροφοδοτώντας ακουσίως την επερχόμενη αναδίπλωσή του. Διότι η επί σειρά ετών επιβολή της σκληρής λιτότητας έχει εξαγριώσει όλους τους λαούς της Ευρωζώνης, συμπεριλαμβανομένου και του γερμανικού λαού. (Δεν είναι καθόλου τυχαία η ΣΥΝΤΡΙΒΗ του χριστιανοδημοκρατικού κόμματος, δηλαδή της Μέρκελ και του Σόιμπλε, που αποτελούν την προσωποποίησή του, στο ομοσπονδιακό κράτος του Αμβούργου. Πρόκειται για παταγώδη ήττα τις καίριες επιπτώσεις της οποίας αντιλαμβάνονται μόνο όσοι, όπως εγώ, έχουν ζήσει πολλά χρόνια στη Γερμανία.)
Αυτός είναι ο λόγος, τουτέστιν η προσπάθεια αποτίναξης της σκληρής λιτότητας, που θαυμάζεται διεθνώς ως πρωτοπόρος ο ελληνικός λαός. Ένας λαός και μια χώρα η οποία αντιμετωπίστηκε ως «πειραματόζωο», μια και διέθεταν στην Ελλάδα την προδοτική συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου και τα εξωνημένα ΜΜΕ, που ακόμα και σήμερα οργιάζουν. Θυμίζω πως τα ίδια έκαναν ΟΛΕΣ οι εφημερίδες την εποχή του θαρραλέα αντιστεκόμενου Τρικούπη με πρωταγωνιστές και τότε τους Γερμανούς, οι οποίοι είχαν υποκινήσει τον ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897 και μας είχαν οικονομικά εξουθενώσει, επιβάλλοντας τον λεγόμενο «Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο» που διατηρήθηκε μέχρι τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. (Τα τελευταία δάνεια, μειωμένα όχι όπως το «επαχθές και επονείδιστο» χρέος που μας φόρτωσαν εκβιαστικά και ΠΑΡΑΝΟΜΑ σήμερα με διεφθαρμένα όργανα όπως το Eurostat, ξεπληρώθηκαν το… 1978!)
Όσα διαδραματίζονται αυτές τις ημέρες στην πατρίδα μας βρίσκουν τη μιντιακή απεικόνισή τους σε παγκόσμια κλίμακα και με θετικότατο αντίκτυπο, παρά τους οικτρά λαθεύοντες ακραιφνείς αμφισβητίες και αντιρρησίες, τους οποίους ορισμένοι κακοβούλως αναφέρουν ως διάτρητο άλλοθι.
Ιδού τι έγραψε την προπερασμένη Κυριακή ο διαπρεπής φιλόσοφος και φειδωλός σε επαίνους Χρήστος Γιανναράς, αρχίζοντας την επιφυλλίδα του στην «Καθημερινή» με τίτλο: «Τώρα οι Έλληνες ξέρουν τι θα πει διαπραγμάτευση και συλλογική αξιοπρέπεια»:
«Έκπληξη: οι ικανότητες και το ύφος – ήθος των υπουργών, τουλάχιστον όσων ενεργοποιήθηκαν αμέσως και με φρενήρεις ρυθμούς για τα επείγοντα προβλήματα της χώρας. Ολόκληρη η Ευρώπη ξαφνιάζεται, μαζί κι ένα ευρύτερο διεθνές περιβάλλον. Το μαρτυρεί η πρωτοφανής, απίστευτη έκταση και ένταση ενδιαφέροντος Τύπου και ηλεκτρονικών Μέσων για την Ελλάδα και τα προβλήματά της. Αντί για την εικόνα άτολμων, συμπλεγματικών μετριοτήτων, διορισμένων (ως εικός) από τους δανειστές για να εκπροσωπούν τα συμφέροντα της Ελλάδας έναντι των δανειστών, περάσαμε στην εικόνα προσωπικοτήτων με εκπληκτικές ικανότητες, σπάνια κατάρτιση, αστραφτερή ευτολμία, φανερή, εργώδη προετοιμασία και πίστη μαχητική στο δίκιο της χώρας τους».
Ο Χρήστος Γιανναράς και η εφημερίδα που δημοσιεύει κάθε Κυριακή τις αιχμηρές και εμπεριστατωμένες απόψεις του ουδόλως είναι αριστερή, όπως άλλωστε και ο πασίγνωστος επιφυλλιδογράφος. Άρα, το κείμενο που μόλις διαβάσατε, φίλες αναγνώστριες και φίλοι αναγνώστες, έχει διπλή και τριπλή αξία.
Επανέρχομαι τώρα στον τίτλο του άρθρου μου με τις επικρίσεις στον βετεράνο αγωνιστή Μανώλη Γλέζο και αρκετά άλλα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που εξέφρασαν ανάλογες επιφυλάξεις, για να δηλώσω, σε φαινομενική αντίφαση με τον εαυτό μου, ότι στην ουσία συμφωνώ μαζί τους. Προσθέτω, όμως, ότι αυτό είναι η ΕΥΚΟΛΗ ΚΑΙ ΑΒΑΝΤΑΔΟΡΙΚΗ ΛΥΣΗ. Αντίθετα, η δύσκολη και χρονοβόρα λύση προϋποθέτει αργά και μεθοδευμένα βήματα, ώστε να προκύψει αβίαστα η αριστεροσύνη του δυναμικού πολιτικού φορέα που κυβερνάει τη χώρα μας. Ενός πολιτικού φορέα ο οποίος φιλοδοξεί, διαθέτοντας τα κατάλληλα εχέγγυα, να αλλάξει ΡΙΖΙΚΑ το σύνολο της Ευρώπης.
Δεν αεροβατώ. Ο στόχος είναι εφικτός και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, συμφωνούντα και διαφωνούντα με τη γραμμή του κόμματος, είναι ικανά, εργατικά και αποτελεσματικά. Εκείνο που θεωρώ κατεπείγον είναι να δουλέψουν οι μηχανές, μεταφορικά και κυριολεκτικά. Και αυτό σαν να μην υπήρχαν οι απέναντι στο εξωτερικό και οι δεσμεύσεις που έχει αναλάβει η χώρα. Πρώτα πρώτα, πρέπει να κατατεθούν στη Βουλή νομοσχέδια που δεν έχουν οικονομικό κόστος, με παράλληλη καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, της εισφοροδιαφυγής, της διαφθοράς και της διαπλοκής. Ταυτόχρονα με την επανεκκίνηση της οικονομίας και τη λειτουργική ανασυγκρότηση του Δημοσίου, οφείλει να υλοποιηθεί η ηθική υποχρέωση της κυβέρνησης για άρση της υφιστάμενης ανθρωπιστικής κρίσης, που δημιουργήθηκε από τους προκατόχους της, ώστε οι αναξιοπαθούντες, αλλά και οι έλληνες πολίτες στο σύνολό τους, να εδραιώσουν στη συνείδησή τους την καίρια πολιτική αλλαγή που έλαβε χώρα στην πατρίδα μας. Όλα τα άλλα θα πάρουν τον δρόμο τους με την ενεργό συμπαράσταση του λαϊκού παράγοντα και των διαχρονικών αξιών της κοινωνίας μας.