Το ναυάγιο στο Παρίσι οδήγησε σε πρόωρες κάλπες και όχι ο Τσίπρας
Η… κακή μέρα για τον πρωθυπουργό και την κυβέρνησή του είχε φανεί στην Ουάσινγκτον από την κυριακάτικη συνάντηση του κυβερνητικού κλιμακίου (Στουρνάρας, Παπασταύρου, Λαζαρίδης κ.ά.) με τη γενική διευθύντρια του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ, η οποία τους είχε πει ότι είχαν στη διάθεσή τους μόνο 20 λεπτά για να πουν τι ζητούσαν, γιατί θα πήγαινε εκδρομή… Ο σκοπός της συνάντησης ήταν να την ενημερώσουν ότι η Ελλάδα είχε αποφασίσει να «διώξει» το ΔΝΤ και εκεί ακούστηκε για πρώτη φορά διά στόματος Λαγκάρντ η φράση περί «προληπτικής γραμμής πίστωσης» που θα… συνόδευε μια νέα συμφωνία για έξοδο από τα Μνημόνια. Η πρόταση αυτή αιφνιδίασε την κυβέρνηση και η πρώτη αντίδραση ήταν: «Δεν συζητάμε για νέα συμφωνία». Την επόμενη μέρα για «προληπτική γραμμή πίστωσης» μίλησε και ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας Β. Σόιμπλε, κάτι που σήμαινε ότι οι δανειστές μάς είχαν ράψει νέο κουστούμι…
Η συνέχεια είναι γνωστή. Σαμαράς και Βενιζέλος όχι μόνο αποδέχθηκαν την πρόταση, αλλά βγήκαν και είπαν ότι ήταν δική τους, κάτι που τόνισε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ στην ομιλία του επί των προγραμματικών δηλώσεων του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα. Η πρώτη συνάντηση έγινε τον Σεπτέμβρη στο Παρίσι. Αυτό, μάλιστα, ήταν όρος των «τροϊκανών», που είχαν πει ότι θα έρχονταν στην Ελλάδα μόνο αν συμφωνούσαμε με αυτά που ζητούσαν, και δεν ισχύει η δικαιολογία που πρόβαλε η κυβέρνηση ότι «πήγαμε εκτός Ελλάδας γιατί όποτε έρχεται η “τρόικα” πέφτει ο τζίρος στην αγορά»… Η κατάληξη της συνάντησης ήταν ναυάγιο, όπως και της δεύτερης, που έγινε πάλι στο Παρίσι.
Και ήταν τόση η αγωνία της κυβέρνησης να συμβιβαστεί κάπως με τις απαιτήσεις, που το δεύτερο ραντεβού στη γαλλική πρωτεύουσα κλείστηκε έπειτα από παρέμβαση των Αμερικανών, όπως έγραφε την περασμένη Κυριακή σε αποκαλυπτικό ρεπορτάζ η «Καθημερινή».
Το ΔΝΤ δεν έκανε πίσω από τις κόκκινες γραμμές του. Αλλά και όλη η «τρόικα» ήταν κάθετη στο ότι η ελληνική κυβέρνηση είχε μείνει πολύ πίσω στις μεταρρυθμίσεις, με στελέχη του ΔΝΤ να ισχυρίζονται ότι μόλις έναν από τους δώδεκα διαρθρωτικούς στόχους είχε πετύχει η κυβέρνηση. Όπως σημειώνει η «Καθημερινή», όταν «οι συνομιλίες ολοκληρώθηκαν χωρίς ημερομηνία επιστροφής της «τρόικας», ο κ. Αντώνης Σαμαράς βρέθηκε με το μαχαίρι στον λαιμό. Την Παρασκευή 28 Νοεμβρίου, την επομένη της Ημέρας των Ευχαριστιών, που είναι επίσης αργία στις ΗΠΑ, η απελπισία του ήταν τόση, που πήρε στο κινητό του τον αμερικανό υπουργό Οικονομικών Τζακ Λου και του ζήτησε να παρέμβει στο ΔΝΤ για την άρση του αδιεξόδου». Και το ρεπορτάζ της «Κ», που το υπογράφει η Κατερίνα Σώκου, κλείνει ως εξής:
«Η επίπονη προσπάθεια να κλείσει η συμφωνία συνεχίστηκε για μία ακόμη εβδομάδα, με την ελληνική πλευρά να συμφωνεί στην αύξηση του κατώτερου ΦΠΑ και άλλα μέτρα, αλλά το ΔΝΤ επέμεινε ότι δεν είναι αρκετά.
Ο πρωθυπουργός αφού διασφάλισε μια παράταση της διαπραγμάτευσης στο Eurogroup της 8ης Δεκεμβρίου, «πέταξε την πετσέτα» και επέσπευσε τη διαδικασία εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας, μια απόφαση που τελικά οδήγησε στις πρόωρες εκλογές»!
Αυτός είναι ο πραγματικός λόγος για τον οποίο ο Σαμαράς κατέφυγε σε πρόωρες εκλογές και όχι -όπως επικαλείται- το ότι ο Τσίπρας δεν συναίνεσε στην εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας. Αντίθετα, ο Σαμαράς επέλεξε την προσφυγή στις κάλπες γιατί τα μέτρα που του ζητούσε η «τρόικα» δεν μπορούσε να τα περάσει από τη Βουλή, με δεδομένο ότι πολλοί βουλευτές της ΝΔ και σχεδόν όλοι του ΠΑΣΟΚ δεν θα τα ψήφιζαν και όχι απλώς θα κατέρρεε η κυβέρνηση αλλά θα έπαιρνε μαζί της και τη ΝΔ, οδηγώντας τη σε πολύ χειρότερα ποσοστά από αυτό που συγκράτησε στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου.