Μήνυμα Πούτιν από το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας για Αλέξη Τσίπρα

Η σύσταση του Ισλαμικού Κράτους, που είναι αποτέλεσμα της γάγγραινας αυτής της πληγής, προγραμματίστηκε στην Αίγυπτο από την επιτελική ομάδα των Αδελφών Μουσουλμάνων -επί διακυβέρνησης Μ. Μόρσι- και υλοποιήθηκε στη Συρία από τις ένοπλες σέχτες, πάσης φύσεως και μορφής, ριζοσπαστών φανατικών, σαλαφιστών, τζιχαντιστών, ευρωπαίων εθελοντών, πολλοί εκ των οποίων εκπαιδεύτηκαν από μυστικές υπηρεσίες, οι οποίες τους προσέφεραν και οπλισμό. Ακριβώς, όμως, λόγω των αποφασισμένων για αιμοδιψή εξουσία και κυριαρχία καθοδηγητών του Ισλαμικού Κράτους, με εμφανή στόχο τους την αποσταθεροποίηση της περιοχής, ο Βλ. Πούτιν αποφάσισε να δράσει έντονα.

Με δεδομένη τη σκληρή προσπάθεια αντιμετώπισης των τζιχαντιστών από γηγενείς δυνάμεις -Κούρδων ιδιαίτερα- και με δεδομένη τη συμπαράσταση στον αγώνα αυτόν από τη διεθνή κοινή γνώμη, η Ρωσία επαναπροσεγγίζει την παραδοσιακή της σύμμαχο Αίγυπτο ώστε να αποκατασταθεί, κατά το δυνατόν, μιας μορφής σταθερότητα στην περιοχή. Έντονες φήμες αναφέρουν ότι η νέα ηγεσία της Αιγύπτου μελετά την παραχώρηση στη Ρωσία δύο μεγάλων βάσεων -Ναυτικού και Αεροπορίας- στα βόρεια παράλια της χώρας, στην περιοχή της Μάρσα – Ματρούχ, για ελλιμενισμό πολεμικών πλοίων μεγάλου κυβισμού αλλά και αεροσκαφών.

Από την Αίγυπτο, όμως, διαφαίνεται και η προσέγγιση της Ρωσίας προς τη χώρα μας, αφού ο πρόεδρος Πούτιν, πιστός ορθόδοξος, δεν παρέλειψε κατά τη διάρκεια της επίσημης επίσκεψής του στην Αλεξάνδρεια να συναντηθεί και με τον ελληνορθόδοξο Πατριάρχη Αλεξάνδρειας Θεόδωρο Β’.

Επισκεπτόμενος το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας, ο ρώσος Πρόεδρος τίμησε όχι μόνο το πρόσωπο του Πατριάρχη και τον κλήρο του Πατριαρχείου, αλλά και την Ελλάδα γενικότερα, όπως ο ίδιος ο Θεόδωρος Β’ ανέφερε. Ο έλληνας Πατριάρχης, μάλιστα, εισέπραξε πολύ κολακευτικά λόγια για τον πρόσφατα εκλεγμένο έλληνα πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα από τον ρώσο Πρόεδρο Πούτιν, ο οποίος δεν φημίζεται για την πολυλογία του!

Έτσι, μέσα σε λίγες ημέρες, ο ρώσος Πρόεδρος, παραμένοντας πάντα πιστός στη Συρία, επαναπροσεγγίζει την κυπριακή ηγεσία, επισκέπτεται την Αίγυπτο στέλνοντας από εκεί θετικά μηνύματα στην Ελλάδα και τον πρωθυπουργό της. Αν, μάλιστα, όπως ήδη κυκλοφορεί, έχει στείλει και τα μηνύματά του προς το Ισραήλ -το οποίο για πρώτη φορά νιώθει «ψυχρό το χνώτο» της Αμερικής στο πρόσωπό του- να μην αναμειχθεί στο ζήτημα της Συρίας, η χώρα που μένει εκτός ομήγυρης είναι η Τουρκία, κάτι από… το οποίο θα μπορούσε να επωφεληθεί η Ελλάδα παρά τα μεγάλα οικονομικά προβλήματά της. Είναι γεγονός ότι η Ρωσία προσπαθεί να απομακρύνει από το μαλακό υπογάστριό της όλους τους αποσταθεροποιητικούς παράγοντες. Η ενίσχυση και η εξάπλωση του Ισλαμικού Κράτους είναι μεγάλος κίνδυνος και για τη δική της ασφάλεια, με πρόσφατα τα αποτελέσματα των αγώνων των τσετσένων μουσουλμάνων – αυτονομιστών, αν, μάλιστα, αναλογιστεί κανείς ότι μέχρι και οι Ισραηλινοί απάντησαν θετικά σε αιγυπτιακό αίτημα για ανάπτυξη δύναμης 4.000 ανδρών στην -αποστρατικοποιημένη, βάσει συμφωνιών- Χερσόνησο του Σινά, που αφορά την εξουδετέρωση των παραστρατιωτικών – ισλαμιστικών ομάδων Ελ Γκίζα και Αλ Σίντι. Οι συγκεκριμένες ομάδες δρουν εναντίον του αιγυπτιακού Στρατού και αποτελούνται από μέλη της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, των Βεδουίνων του Σινά αλλά και μαχητών της παλαιστινιακής Χαμάς, που παραμένει πιστή στον έκπτωτο αιγύπτιο Πρόεδρο Μόρσι, παρά τα ανοίγματα του νυν προέδρου Σίσι προς τους Παλαιστινίους με την επαναλειτουργία των «περασμάτων» από τη Γάζα στην Αίγυπτο, που αποτελούν μοναδικό σημείο εξόδου των κατοίκων της περιοχής προς τον έξω κόσμο. Ωστόσο, παρότι δύο βασικές αρχές της γεωπολιτικής επιστήμης αναφέρονται στον ανταγωνισμό και την κυριαρχία, η μοντέρνα της εκδοχή τονίζει τη συνεργασία μεταξύ υπεύθυνων φορέων, που στην παρούσα συγκυρία αφορά τα κράτη της Μέσης Ανατολής και της Ευρασίας. Αυτή τη σύγχρονη εκδοχή χειρίζεται και η Ρωσία, η οποία με τον τρόπο αυτόν προστατεύει τα συμφέροντα και τα ατελείωτα χιλιόμετρα των συνόρων της. Δεδομένων των σχέσεων ισορροπίας που έχει με το Ιράν, ανησυχεί για ισλαμιστικούς θύλακες στις -πρώην σοβιετικές- Δημοκρατίες της Κεντρικής Ασίας. Η ανησυχία της ότι στόχος των τζιχαντιστών θα ήταν το Τατζικιστάν, η Κιργισία και το Καζακστάν έχει πλέον ξεπεραστεί, κτυπάει, όμως, «κόκκινο» για πιθανό κίνδυνο από Ουζμπεκιστάν και Τουρκμενιστάν.

Ανατρέχοντας, πάντως, τον παγκόσμιο χάρτη βλέπουμε ότι οι πέντε αυτές χώρες γειτνιάζουν με τις δυτικές περιοχές της Κίνας όπως, π.χ., η επαρχία Γιουνάν που κατοικείται από εκατομμύρια κινέζους Ουιγούρους – μουσουλμάνους, τους οποίους, βέβαια, προστατεύει (!) ο τούρκος Πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν.

Ε. Ζωγράφου


Σχολιάστε εδώ