Θετικά τα πρώτα δείγματα
Αν ρίξουμε λοιπόν μια ματιά για να δούμε τα βήματα της σημερινής κυβέρνησης. Και ως πρώτο πετυχημένο βήμα θεωρούμε την άκρως πετυχημένη σύνθεση της συγκυβέρνησης Τσίπρα – Καμμένου. Στην κυβέρνηση συμμετέχουν άφθαρτα, ικανά, μορφωμένα και με ήθος και ζήλο πρόσωπα. Επιτέλους οι κύριοι Τσίπρας και Καμμένος μας απάλλαξαν από τους «γεννημένους» υπουργούς, δηλαδή τους γόνους γερασμένων πολιτικών. Είναι ευτύχημα για τον λαό μας και για τον κ. Τσίπρα ότι στην κυβέρνηση δεν μετέχει το Ποτάμι, προς μεγάλη βέβαια απογοήτευση του γερμανού προέδρου του Ευρωκοινοβουλίου κ. Σουλτς ο οποίος κατά την προ ημερών επίσκεψή του στην Αθήνα δήλωσε ότι προτιμούσε μια κυβέρνηση συνεργασίας του ΣΥΡΙΖΑ με το Ποτάμι και όχι με το κόμμα του Καμμένου. Περίεργη η δήλωση-επέμβαση Σουλτς, που φανέρωσε καθαρά τον ρόλο του κατασκευάσματος Θεοδωράκη και των συν αυτών. Ήθελαν το Ποτάμι να πνίξει τις ελπίδες του ελληνικού λαού. Οι μάσκες έπεσαν! Το Ποτάμι είναι καθαρά Μνημονιακό κόμμα με παραπλανητική, τάχα κεντροαριστερή ιδεολογία, για να ανακόψει την εισροή ψηφοφόρων στα αντιμνημονιακά κόμματα. Τυχερός ο πρωθυπουργός κ. Τσίπρας που γλίτωσε την τελευταία στιγμή από τη συνεργασία με το κόμμα του Θεοδωράκη.
Σύμφωνα με δηλώσεις του πρωθυπουργού κ. Τσίπρα οι προτεραιότητες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ είναι: Η ανόρθωση της δημόσιας διοίκησης, η δημιουργία κράτους δικαίου, η φορολογική δικαιοσύνη και η ενίσχυση των οικονομικά αδύνατων πολιτών. Δηλαδή, να ανορθώσει όσα γκρέμισαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις – φερέφωνα της «τρόικας». Μέχρι τώρα όλες οι αποφάσεις της κυβέρνησης βρίσκονται μέσα στα πλαίσια της υλοποίησης των παραπάνω προτεραιοτήτων, που συγκλίνουν και με την εντολή που έδωσαν ο λαός στον ΣΥΡΙΖΑ.
Στοπ στην διάλυση του κράτους με επαναπροσλήψεις απολυθέντων υπαλλήλων, τέρμα οι χωρίς κριτήρια διαθεσιμότητες και προσλήψεις μορφωμένων και νέων στην ηλικία. Μέτρα που θα περιορίσουν την ανεργία, πέρα από την απόδοση δικαιοσύνης. Μέτρα ανακούφισης των οικονομικά αδύναμων πολιτών, όπως η χορήγηση 13ης σύνταξης στους χαμηλοσυνταξιούχους (κάτω των 700 ευρώ μηνιαίως), επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων, φορολογικές ελαφρύνσεις στα χαμηλά εισοδήματα και μετατόπιση μέρους των ελαφρύνσεων στους ώμους της οικονομικής ολιγαρχίας, μετά από έλεγχο του «πόθεν έσχες». Το κυνήγι της φοροδιαφυγής είναι βασική αναγκαιότητα για τη νέα κυβέρνηση που προσπαθεί να βρει το δρόμο προς την ανάπτυξη και την ανακούφιση της ελληνικής κοινωνίας.
Η προ ημερών επίσκεψη στην Αθήνα του επικεφαλής του Eurogroup Ολλανδού Ντάισελμπλουμ και οι συζητήσεις του με τον πρωθυπουργό κ. Τσίπρα και με τον υπουργό Οικονομίας κ. Βαρουφάκη ουσιαστικά αποτελούν έναρξη της διαπραγμάτευσης της κυβέρνησης με τους εταίρους-δανειστές μας για όλα τα εκκρεμή θέματα, που η νέα κυβέρνηση επιθυμεί να επιλυθούν με αμοιβαίες εκατέρωθεν υποχωρήσεις. Μέσα στα πλαίσια αυτά πρέπει να τοποθετήσουμε και τις επισκέψεις του κ. Βαρουφάκη στους ομολόγους του συμπεριλαμβανομένου και του κ. Σόιμπλε.
Επίσης το ίδιο πρέπει να λεχθεί και για τις επισκέψεις – συναντήσεις του πρωθυπουργού με ομολόγους του και ανώτατους ευρωπαίους αξιωματούχους της ΕΕ και της Ευρωζώνης. Πολλά και δύσκολα τα θέματα που θα τεθούν στο τραπέζι των συζητήσεων. Και τα «αγκάθια» πολλά και πολυσύνθετα. Ευτυχώς ο κ. Βαρουφάκης δήλωσε ότι η ελληνική διαπραγματευτική ομάδα θα έχει ένα μελετημένο πλάνο επιχειρημάτων και λύσεων. Η δυάδα Μέρκελ – Σόιμπλε, φανατική στην υποστήριξη της σκληρής και ανελέητης λιτότητας του ελληνικού λαού, φαίνεται ότι πλέον έχει χάσει τα διεθνή ερείσματά της. Την ακολουθούν μόνον η Ολλανδία και η Φινλανδία. Ακόμη και ο Πρόεδρος Ομπάμα καταδίκασε τη σκληρή λιτότητα σε βάρος της Ελλάδας. Η κυβέρνηση πρέπει στις συζητήσεις να χρησιμοποιήσει δύο όπλα: α) το γεγονός ότι η συνέχιση της λιτότητας απειλεί τον ελληνικό λαό με γενοκτονία για την οποία υπεύθυνη θα θεωρηθεί η κ. Μέρκελ και συνυπεύθυνος ο κ. Σόιμπλε και β) ότι η αντίδραση ενός οιουδήποτε λαού σε συνεχή, μακροχρόνια σκληρή λιτότητα οδηγεί στην ενδυνάμωση των φασιστικών κομμάτων.
Απόδειξη η αυξημένη δύναμη του κόμματος της Λεπέν στη Γαλλία και στην Ελλάδα το γεγονός ότι η Χρυσή Αυγή, χωρίς προεκλογική καμπάνια και με προφυλακισμένη την ηγεσία της κατέκτησε την τρίτη θέση στις βουλευτικές εκλογές της 25ης Ιανουαρίου. Το ίδιο φαινόμενο παρουσιάστηκε και στις περσινές βουλευτικές εκλογές στην Αυστρία. Γενικά οι αξιωματούχοι της ΕΕ και της Ευρωζώνης απεχθάνονται τα φασιστικά κόμματα, όχι βέβαια από λατρεία προς την Δημοκρατία, αλλά επειδή γνωρίζουν ότι ο εκφασισμός της Ευρώπης θα οδηγήσει στην διάλυση της ΕΕ και της Ευρωζώνης. Και πρέπει να τονίσουμε ότι μετά από τόσα χρόνια ύφεσης και μέσα στο φαύλο κύκλο της υπερχρέωσης και του πάρε δάνεια – δώσε δάνεια (και τόκους) ήρθε πλέον ο καιρός να σταματήσει επιτέλους αυτό το πάρε – δώσε, που καθιστά αδύνατη την εφαρμογή μιας αποτελεσματικής αναπτυξιακής πολιτικής. Και ευτυχώς, ο υπουργός Οικονομίας κ. Βαρουφάκης, αυτήν την επιλογή της προηγούμενης κυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου, την εντόπισε ως βασικό άξονα διαιώνισης της κρίσης στη χώρα μας. Ασφαλώς θα ήταν παράλειψη να μην αναφέρουμε στα θετικά στοιχεία της κυβέρνησης και τις πετυχημένες θέσεις της πρωτόγνωρης για τη χώρα μας εξωτερικής πολιτικής που εγκαινίασε ο υπουργός Εξωτερικών κ. Ν. Κοτζιάς. Η ευκαιρία δόθηκε με την συζήτηση στην έκτακτη συνεδρίαση του Συμβουλίου Υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ για το θέμα επιβολής πρόσθετων κυρώσεων σε βάρος της Ρωσίας για το πρόβλημα της Ουκρανίας.
Εκεί ακούστηκε η αντικειμενική φωνή της Ελλάδος κόντρα στις επιθυμίες της ηγεσίας της ΕΕ. Και αυτή η διαφοροποίηση της χώρας μας εκτιμήθηκε από τα περισσότερα κράτη-μέλη και προσέδωσε κύρος και αξιοπρέπεια στην Ελλάδα. Έπαυσε πλέον η εξωτερική μας πολιτική να θεωρείται μονόπλευρη και αρχίζει να γίνεται πολύπλευρη.
Αυτά προς το παρόν και εν αναμονή των προγραμματικών δηλώσεων του κ. πρωθυπουργού στη Βουλή. Εκείνο που διαφαίνεται είναι ότι ο κ. Τσίπρας διαθέτει πλούσια προσόντα πολιτικού ηγέτη διεθνούς εμβέλειας που θα ταράξει τα λιμνάζοντα νερά της ΕΕ και της Ευρωζώνης. Το ευχόμαστε ολόψυχα.