Για μια σοσιαλιστική πορεία…

Ο Δον Κιχώτης του «φιλελεύθερου» καπιταλισμού είχε υιοθετήσει τον παραλογισμό ότι η οικονομία μας θα ορθοποδήσει μόνο εάν αποδεχόμασταν την… εξόντωση των εργαζομένων με τις παρανοϊκές φοροκαταιγίδες που επιβάλλουν οι ξένοι πάτρωνες, τις οποίες κομψά αποκαλούν… «μεταρρυθμίσεις»! Η προσπάθεια της νέας «κυβερνήσεως της απελευθερώσεως» (όπως προτιμώ να την αποκαλώ) είναι δύσκολη, ακριβώς διότι οι λύκοι της Ευρωζώνης ταράχθηκαν από τις γενικότερες συνέπειες που μπορεί να έχει για τις χώρες του Νότου η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ με τη συμμαχία των Ανεξάρτητων Ελλήνων. Η υποκρίτρια ηγεμών του Δ’ Ράιχ, η μαντάμ Μέρκελ, στο «συγχαρητήριο» τηλεγράφημά της στον νέο πρωθυπουργό για την εκλογική του νίκη, με άκρατο φαρισαϊσμό αναφέρεται στις «παραδοσιακές φιλικές σχέσεις» μεταξύ Γερμανίας – Ελλάδος! Πού τις είδε αυτές τις «σχέσεις» η ψυχοκόρη του Χίτλερ; Μήπως κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου; Άριστα ο κ. Τσίπρας έδωσε εμμέσως -πλην σαφώς- την απάντησή του, καταθέτοντας λουλούδια στο μνημείο των εκτελεσθέντων πατριωτών από τους Ναζί στην Καισαριανή. Από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε την πρωθυπουργία ο κ. Τσίπρας, προτού ακόμη ορκισθεί η κυβέρνησή του, έδειξε ότι δεν είναι διατεθειμένος να αποδέχεται χωρίς κουβέντα τις όποιες αποφάσεις του θηριοτροφείου της Ευρωζώνης. Έτσι, όταν αυτά τα «θηρία» των Βρυξελλών με ανακοίνωσή τους απείλησαν με ιταμό τρόπο τον Πρόεδρο της Ρωσίας, τον κ. Πούτιν, για περαιτέρω μέτρα εναντίον του, ο κ. Τσίπρας ύψωσε φωνή διαμαρτυρίας: «Πώς αποφασίζετε για ένα τέτοιο θέμα χωρίς να ερωτηθεί και η Ελλάδα;». Και πολύ σωστά εξέφρασε μ’ αυτόν τον τρόπο την αντίθεσή του. Το εξετίμησε η Μόσχα και η ρωσική κυβέρνηση εδήλωσε ότι «ο νέος πρωθυπουργός της Ελλάδος δίνει στις Βρυξέλλες μαθήματα δημοκρατίας». Λύσσαξε ο Σουλτς, διότι διαπίστωνε ότι δεν θα έχει τώρα υπό τις διαταγές του πειθήνια όργανα σαν τον Σαμαρά και τον Βενιζέλο. Η υπερήφανη δήλωση του κ. Τσίπρα υπέρ της Ρωσίας μας θυμίζει ανάλογη περίπτωση από το παρελθόν. Υπό τη βρετανική και αμερικανική κηδεμονία βρισκόταν η Ελλάδα μετά την απελευθέρωση. Φούντωνε ο Ψυχρός Πόλεμος. Οι «μεγάλοι μας σύμμαχοι» μάς είχαν ξεχάσει και μας πρόδωσαν, όπως τώρα οι «εταίροι», που θέλουν να μας αφανίσουν. Κυβέρνηση Κέντρου με τον Σοφούλη είχαμε. Υπουργός Εξωτερικών ο Γιάννης Σοφιανόπουλος (που αργότερα θα γινόταν αρχηγός των Δημοκρατικών Αριστερών). Ήταν ο μόνος από δυτική χώρα τον οποίο ξεχώριζε η Μόσχα. Παρά τις εντολές της κυβέρνησης, υποταγμένης στην αμερικανική γραμμή, ο Σοφιανόπουλος, έξω, στην έδρα του ΟΗΕ, συντάχθηκε με τη ρωσική άποψη στο ζήτημα της εισδοχής της Αργεντινής στα Ηνωμένα Έθνη. Έφριξαν οι εθνικόφρονες! Τον απεκάλεσαν… «προδότη» ενώ ο εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου δήλωσε: «Κάτι φοβερόν και ανήκουστον διέπραξε χθες εν Αγίω Φραγκίσκω, ο καταχρηστικώς διατηρών τον τίτλον του υπουργού Εξωτερικών, λεγόμενος, Σοφιανόπουλος…»! Τα ίδια σήμερα. «Φοβερόν και ανήκουστον», εχαρακτήρισαν οι Βρυξέλλες και ο Σουλτς την υποστήριξη του Τσίπρα προς τη Ρωσία. Η εθνική αξιοπρέπεια πάντα ενοχλούσε τους πάτρωνες. Οι Φαρισαίοι Νέας Δημοκρατίας, ΠΑΣΟΚ και του φαιδρού Ποταμιού αιφνιδίως «αγανάκτησαν» όχι μόνο γι’ αυτό, αλλά και για τη συμμαχία του ΣΥΡΙΖΑ με τους Ανεξάρτητους Έλληνες. Θυμίζουμε πως ο μεγάλος Λεόν Μπλουμ, ο πρώτος σοσιαλιστής πρωθυπουργός της Γαλλίας, με τους Ριζοσπάστες έκανε κυβέρνηση. Κι ήταν ο πρώτος πρωθυπουργός της Αριστεράς που πήρε φιλολαϊκά μέτρα, μεταξύ των οποίων ήταν η καθιέρωση της θερινής αδείας μετ’ αποδοχών, άγνωστης μέχρι τότε. Σε φιλολαϊκά μέτρα προχώρησε η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα. Και άμεσα εξασφάλισε την πρώτη κατοικία από πλειστηριασμούς. Ο Σαμαράς έπαιρνε τα σπίτια των πολιτών και ο ΣΥΡΙΖΑ ξανάδωσε το αίσθημα ασφαλείας στους πολίτες. Είναι μεγάλη η προσπάθεια της νέας κυβέρνησης της Αριστεράς να επιφέρει αλλαγές μέσα σε ένα σύστημα που οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας είχαν κάνει σάπιο. Παμπάλαιο το φαινόμενο. Στα 1776, στη Γαλλία, ο Ροβέρτος Τιργκό, πολιτικός και οικονομολόγος, επρότεινε ορισμένες καλές μεταρρυθμίσεις. Δεν κατάλαβε όμως ότι δεν υπήρχε καμία πιθανότητα να αποφασισθούν ή να εκτελεσθούν οι μεταρρυθμίσεις αυτές μέσα σ’ ένα σύστημα σάπιο, πεπαλαιωμένο, όπου μόνο οι προνομιούχοι κρατούσαν τα μέσα παραγωγής και εξουσίας. Ο Αλέξης Τσίπρας θέλει να χτυπήσει αυτούς τους προνομιούχους του σάπιου συστήματος, το οποίο εγκαθίδρυσαν ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία, για να ανασάνουν οι πληβείοι. Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ χαράζει μια σοσιαλιστική πολιτική μέσα σε μια πολύπαθη δημοκρατία, που την ευτέλισαν οι μνημονιακοί εθελόδουλοι. Ο Ζωρές έλεγε ότι το σπέρμα του σοσιαλισμού βρίσκεται μέσα στη δημοκρατία. Τώρα αποκαθιστούμε τη βαριά τραυματισμένη, από τους μνημονιακούς, δημοκρατία, προκειμένου να καλλιεργήσουμε το σπέρμα του αληθινού σοσιαλισμού. Μην ξεχνάμε ότι την ιερή αυτή έννοια κακοποίησαν, παραμόρφωσαν και καπηλεύτηκαν το ΠΑΣΟΚ και ο Γιωργάκης Παπανδρέου, υποστηρικτές της πολιτικής που θέλει η μισητή μαντάμ Μέρκελ. Μην αυταπατώμεθα. Ο μεγάλος εχθρός απέναντί μας είναι η Γερμανία. Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο δύο κορυφαίοι γάλλοι κομμουνιστές ηγέτες, ο Μορίς Τορέζ και ο Ζακ Ντικλό, συνεχώς επαναλάμβαναν τις απαιτήσεις της Γαλλίας από την ηττημένη Γερμανία. Ο Τορέζ έλεγε: «Ο γερμανικός λαός φέρνει τη συντριπτική ευθύνη για το ότι ακολούθησε τον Χίτλερ στον πόλεμό του της εξόντωσης άλλων λαών. Πρέπει να αναλάβει και τις συνέπειες. Πρέπει να πληρώσει…». Δεν πλήρωνε ποτέ η Γερμανία και πάντα απαιτούσε από τους άλλους. Και σήμερα παριστάνει την κουφή, όταν της ζητάμε αυτά που μας χρωστάει από τον προηγούμενο πόλεμο. Φέρει τις μεγάλες ευθύνες η σημερινή καγκελαρία για τον πόλεμο εξόντωσης κατά του ελληνικού λαού, που εξαπέλυσε με τα οικονομικά μέτρα. Και με την «ευρωπαϊκή» πολιτική της θέλει να εξαθλιώσει όλους τους λαούς του Νότου. Να τους κάνει να υποκύψουν στο Δ’ Ράιχ. Κι όπως παλιά, με το ΕΑΜ, το αντιστασιακό μας κίνημα κατέλαβε ιδιαίτερη θέση στην πρώτη γραμμή των αντιστασιακών κινημάτων της Ευρώπης, σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Τσίπρας κατέλαβαν την πρώτη θέση στην αντίσταση των λαών του Νότου κατά της καπιταλιστικής δικτατορίας του Δ’ Ράιχ. Έδωσαν την ελπίδα στους υπόδουλους, ξεσηκώνουν λαούς, τις χώρες των οποίων η Μέρκελ θέλει για αποικίες. Στα 1959, μια αληθινή σοσιαλίστρια, η Αγνή Ρουσοπούλου (παλιό μέλος της ΕΛΔ των Σβώλου – Τσιριμώκου και πρόεδρος του Σοσιαλιστικού Συνδέσμου) έλεγε: «Ο δημοκρατικός σοσιαλισμός βασίζεται όχι μονάχα στην εσωτερική, μα και στη διεθνή δημοκρατία. Το ξύπνημα των αποικιακών λαών αποτελεί ένα σημαντικό γεγονός…». Τώρα, χάρις στη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, συντελείται το ξύπνημα των λαών που υποφέρουν, όπως εμείς. Στην Ισπανία έγινε τεράστια λαϊκή συγκέντρωση, με ελληνικές και ισπανικές σημαίες, κατά της γερμανοευρωπαϊκής δικτατορίας. Κι ο Πάμπλο Ιγκλέσιας του Ποντέμος σήμανε το ξεσήκωμα του ισπανικού λαού, φέροντας το παράδειγμα της Ελλάδας με τον ΣΥΡΙΖΑ. Μια άλλη «διεθνής» γεννιέται εκ των πραγμάτων: Η διεθνής των αγρίως φορολογουμένων από τους απανταχού υπηρέτες των Βρυξελλών. Προφητικά, ο δημοσιογράφος και ιστορικός Τάσος Βουρνάς, στη δύση της ζωής του, εξέφρασε την πεποίθηση ότι: «Ο σοσιαλισμός, είτε έτσι είτε αλλιώς, θα ισορροπήσει στο άμεσο μέλλον και θα δημιουργήσει τον δικό του περιβάλλοντα χώρο…».