Όχι μόνο μας μετράνε αλλά μας φοβούνται κιόλας…
Η αλήθεια είναι ότι επέστρεψε το χαμόγελο και η ελπίδα ότι μπορούμε να σταθούμε ξανά στα πόδια μας. Και αυτό το σηματοδότησε από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε την εξουσία ο Αλέξης Τσίπρας. Άλλος αέρας φύσηξε στο Μαξίμου. Ένας νέος, ούτε καν σαραντάρης, με απλές, αυτονόητες κινήσεις έδωσε νόημα στις δυνατότητες που έχει τούτη η γη μας, τις οποίες η απελθούσα δικομματική κυβέρνηση είχε βάλει στο συρτάρι. Το μήνυμα προς τους εταίρους και τους συμμάχους από την πρώτη στιγμή ήταν: Μη μας θεωρείτε δεδομένους. Μη νομίζετε ότι έχετε εκ των προτέρων την υπογραφή μας. Πως είμαστε πρόθυμοι να εκτελέσουμε ό,τι διατάξετε…
Είναι πρωτόγνωρο. Δεν πέρασαν ούτε δύο εικοσιτετράωρα από την ορκωμοσία της νέας κυβέρνησης και αμέσως ζήτησαν να έρθουν όχι οι υπαλληλίσκοι των Βρυξελλών και του ΔΝΤ -Τόμσεν και ΣΙΑ- αλλά τα αφεντικά, για απευθείας συνομιλίες με τον πρωθυπουργό, αποδεχόμενοι το μήνυμα «τρόικα τέλος». Ενώ η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου την είχε αναγάγει σε ανώτατο διοικητή της χώρας, με τους πρωτοκλασάτους υπουργούς να έχουν καταντήσει να τρέχουν στα Παρίσια ζητιανεύοντας ψίχουλα… Που τελικά, όμως, ούτε αυτά δεν τους έδιναν… Για την αξιοπρέπεια της χώρας ας μη μιλήσουμε…
Η άρον άρον άφιξη του προέδρου του Ευρωκοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς και του προέδρου του Eurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ προδίδει την αγωνία των Βρυξελλών -και κυρίως του Βερολίνου- για το ποια είναι η γραμμή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ ως προς τα Μνημόνια και τις δεσμεύσεις που είχε αναλάβει η προηγούμενη κυβέρνηση, επί των ημερών της οποίας δεν μας είχαν συνηθίσει οι εταίροι μας σε τέτοιες επισκέψεις και όποτε έρχονταν ήταν για βόλτα και για να δείξουν πόσο καλό και υπάκουο παιδί είναι ο Σαμαράς…
Και μόνο αυτές οι δύο αφίξεις δείχνουν ότι κάτι άλλαξε, ανησυχούν, δεν μας έχουν πια δεδομένους, με ό,τι αυτό σημαίνει, για να μη νομίζει κανείς ότι υπεραπλουστεύουμε τα πράγματα και παραβλέπουμε τις δυνατότητες που έχουν οι δανειστές μας να μας κάνουν τον βίο αβίωτο… Αλλά όχι χωρίς κόστος και για τους ίδιους, γιατί η Ελλάδα δεν είναι καλαμιά στον κάμπο και η γεωπολιτική θέση μας κάθε άλλο παρά αμελητέα είναι για τους ευρωπαίους ηγέτες. Ούτε σε μια Αγορά 10.000.000 πελατών κλείνει τα μάτια η κάθε κυρία Μέρκελ, η οποία στις συναντήσεις που είχε με τον Καραμανλή όταν ήταν πρωθυπουργός το πρώτο που του έλεγε ήταν να πάρει το υποβρύχιο που έγερνε. Και αυτό το ζήσαμε τη βδομάδα που πέρασε, όταν η κυβέρνηση μέσω του υπουργού Εξωτερικών Νίκου Κοτζιά διαμαρτυρήθηκε για το ότι η απόφαση για παράταση των κυρώσεων κατά της Ρωσίας λήφθηκε χωρίς να ερωτηθεί η Ελλάδα, κάτι που προκάλεσε αναταραχή και οδήγησε σε αναθεώρηση προς το μετριοπαθέστερο της απόφασης του Συμβουλίου των Υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ, όπως πρότεινε η χώρα μας. Και αυτό εκτιμήθηκε από τη Μόσχα, η οποία μέσω του υπουργού Οικονομικών της διεμήνυσε ότι είναι διατεθειμένη να βοηθήσει οικονομικά την Ελλάδα.
Το συμπέρασμα, ο λογαριασμός, τα δείγματα από την πρώτη βδομάδα της νέας κυβέρνησης είναι πολύ θετικά και επιτρέπουν να πούμε ότι είναι εδώ η ελπίδα για μέρες καλύτερες από τις μαύρες που άφησε πίσω της η κυβέρνηση Σαμαρά, επενδεδυμένες μάλιστα με φόβο – είναι η μοναδική επένδυση που έκανε, η οποία όμως δεν απέδωσε τα αναμενόμενα…
Ο Αλέξης Τσίπρας έχει DNA ηγέτη. Και μάλιστα σε υψηλό ποσοστό. Αυτό είναι που τον έφερε εδώ. Ο δρόμος είναι διάπλατα ανοικτός για ακόμα ψηλότερα. Και για τη χώρα και για τον ίδιο. Με βήματα προσεκτικά, που δεν θα δημιουργήσουν αναταράξεις. Ούτε πισωγυρίσματα και απογοητεύσεις. Το εύχεται ο κάθε Έλληνας, όπου κι αν ανήκει πολιτικά. Για το σήμερα και το αύριο των παιδιών του.
Δικαιούται η Ελλάδα να δει μια άσπρη μέρα… Αρκετό πόνο και δάκρυα έζησε ο ελληνικός λαός.