Η παλιά δημοσιογραφία της Αριστεράς

Το βιβλίο δεν είναι απλή καταγραφή γεγονότων. Ζωντανεύει τη μαγική ατμόσφαιρα μιας άλλης εποχής, που λίγοι τη θυμούνται και οι νέοι δεν τη γνωρίζουν.

Αληθινά «ηρωική» περίοδος, όταν τα αριστερά έντυπα κυκλοφορούσαν με μύριες δυσχέρειες και οι δημοσιογράφοι, για να κάνουν ρεπορτάζ, αντιμετώπιζαν μεγάλους κινδύνους.

Το σκηνικό τότε ήταν τελείως διαφορετικό από το σήμερα. Μεγάλες μορφές του πνευματικού χώρου παρελαύνουν μέσα από τις σελίδες του βιβλίου και άγνωστες ιστορίες, με πένα γλαφυρή, μας φέρνουν κοντά στους πρωτοπόρους του προοδευτικού κινήματος. Είναι σαν μία «μηχανή του χρόνου» να μας γυρίζει πίσω και να μας «ξεναγεί» στα χρόνια που η αριστερή δημοσιογραφία αντιμετώπιζε καθημερινά διώξεις, εξορίες και βίαιη παύση των εντύπων που ενοχλούσαν το κατεστημένο.

Με πενιχρά μέσα, χτυπημένοι από στερήσεις, οι «μεροκαματιάρηδες της πένας» δούλευαν περισσότερο από μεράκι και πίστη σε πανανθρώπινα ιδανικά.

Το ξεκίνημα του «Ριζοσπάστη», αγωνιστικές επάλξεις, όπως ήταν ο «Δημοκρατικός», η «Δημοκρατική», η σοσιαλιστική «Μάχη», πώς ξεκίνησε η «Αυγή», καθώς και άλλα έντυπα της ευρείας Αριστεράς ζωντανεύουν μια εποχή λησμονημένη.

Κι άνθρωποι που άφησαν τη σφραγίδα τους στον χώρο της λογοτεχνίας και των εφημερίδων σκιαγραφούνται μέσα από άγνωστες ιστορίες, που πραγματικά συναρπάζουν.

Ο Γιώργος Λεονταρίτης μάς δίνει ένα υλικό που δεν θα το βρείτε καταγεγραμμένο σε κανένα άλλο έντυπο απ’ όσα έχουν ασχοληθεί με τον Τύπο. Γι’ αυτό εύστοχα επισημαίνει ότι αναζητεί τη «χαμένη Αριστερά», την οποία αγνοούν ακόμα και πολλοί που κινούνται πολιτικά σ’ αυτό το πεδίο…