Καληνύχτα, κύριε Σαμαρά…

Ο φον Σόιμπλε του Δ’ Ράιχ εδήλωσε έντρομος ότι «η επόμενη κυβέρνηση στην Ελλάδα θα πρέπει να συνεχίσει τα μέτρα λιτότητας…». Πλανάται ο απόγονος του Μαξ Μέρτεν, εάν νομίζει ότι οι ελληνες πολιτικοί είναι όλοι δουλόφρονες. Κι έσπευσε στην Αθήνα ο ομογάλακτος του Σαμαρά, ισπανός πρωθυπουργός Μαριάνο Ραχόι (μισητός από τους υποφέροντες συμπατριώτες του) για να δώσει χείρα βοηθείας στον «αδελφό Αντώνη» που βυθίζεται. Μα αν είχε στάλα πολιτικής κρίσεως ο κ. Σαμαράς θα έπρεπε να αποτρέψει τον Ραχόι να έλθει τέτοιες μέρες στην Αθήνα. Διότι η παρουσία του μνημονιακού Ισπανού -σωματοφύλακα της μαντάμ Μέρκελ- δεν άφησε καμιά αμφιβολία και στους πιο αμετανόητους Νεοδημοκράτες ότι το κόμμα τους δεν μπορεί και δεν θέλει να αποτινάξει την ξένη επικυριαρχία. Νέα Δημοκρατία, ΠΑΣΟΚ, Γιωργάκης διακατέχονται από πλέγμα ενοχής, διότι με την τυφλή υπακοή τους στα κέντρα των Βρυξελλών διέλυσαν τη χώρα, κατέστρεψαν την ελληνική νεολαία, έφεραν όλους τους πολίτες σε εξαθλίωση και επανέφεραν τον εργασιακό Μεσαίωνα. Κάποτε θα πρέπει να παραπεμφθούν σε ειδικό δικαστήριο, πρωθυπουργοί και υπουργοί που έφεραν τη χώρα σ’ αυτό το κατάντημα, με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας. Εάν στην προηγούμενη Κατοχή Τσολάκογλου, Λογοθετόπουλος και Ράλλης ίσως είχαν και κάποια ελαφρυντικά, οι σημερινοί Τσολάκογλου δεν έχουν κανένα. Οι παλαιοί βρέθηκαν προ τετελεσμένων γεγονότων. Οι σημερινοί έφεραν οι ίδιοι τους ξένους κατακτητές και τους παρέδωσαν τα κλειδιά της χώρας. Από το 1957, ο αείμνηστος Ηλίας Ηλιού είχε προειδοποιήσει για το τι εσήμαινε η ΕΟΚ («μητέρα» της Ευρωπαϊκής Ένωσης). Μου το θύμισε ο κ. Βασίλης Μπρακατσούλας, παλαιό ιδρυτικό στέλεχος της ΕΔΑ, με το τελευταίο σημαντικό βιβλίο του για τη ζωή και τη δράση του Ηλιού (εκδόσεις «Κέρδος»). Είχε πει, λοιπόν, προφητικά ο Νέστορας της Αριστεράς ότι: «Η ένταξη της χώρας μας στην Κοινή Ευρωπαϊκή Αγορά, συνιστά για τον ελληνικό λαό κίνδυνο, ίσο με αυτόν της Μικρασιατικής Καταστροφής…». Τα λόγια του επαληθεύτηκαν στις μέρες μας με την Ευρωζώνη. Τα πολιτικά κόμματα και οι πολιτικές παρατάξεις στη δημόσια προβολή τους επικαλούνται και το παρελθόν και την ιστορία τους. Επικαλούνται αρχές και προγράμματα, αλλά και τη συνέπειά τους σ’ αυτά. Επικαλούνται τη δράση, τη συνεισφορά τους υπέρ του κοινωνικού συνόλου, υπέρ του λαού. Και τα επικαλούνται όλα αυτά τα κόμματα ως δικαίωσή τους. Και από τη δικαίωση αυτή εξαρτούν την έγκριση, την επιδοκιμασία του λαού. Και τότε μόνον προσδοκούν, ελπίζουν και ζητούν από τον λαό να τους εμπιστευτεί τις τύχες τους, ώστε να τους θεωρήσει απαραίτητους για το παρόν και εγγύηση για το μέλλον. Τι να επικαλεσθούν, λοιπόν, Νέα Δημοκρατία, ΠΑΣΟΚ και Γιωργάκης; Ποια ήταν η συνεισφορά τους υπέρ του κοινωνικού συνόλου; Το ότι μετέτρεψαν τους πολίτες σε παρίες, το ότι οδήγησαν πλείστους στην αυτοκτονία;
Το ότι πήραν τα σπίτια του κόσμου, το ότι έριξαν τη νεολαία σε κατάθλιψη από την ανεργία, το ότι έκλεισαν εκατοντάδες επιχειρήσεις και μαγαζιά, το ότι έκλεψαν και το τελευταίο ευρώ των πολιτών με την παρανοϊκή φοροκαταιγίδα; Το ότι επανέφεραν τον εργασιακό Μεσαίωνα ενώ εκείνοι, αναπαυμένοι στα πλούτη και στους παχυλούς βουλευτικούς τους μισθούς, παρακολουθούν σαν Νέρωνες την Ελλάδα να καίγεται χάριν της Ευρωπαϊκής Ενώσεως της Μέρκελ; Αυτοί που δέχθηκαν τα Μνημόνια θα φέρουν αιώνια το στίγμα της προδοσίας. Κι ο Σαμαράς το μόνο που βρήκε να υποσχεθεί είναι ότι θα προσφέρει σε όλους… Wi-Fi! Δεν έχει ο άνθρωπος ούτε το αίσθημα του γελοίου. Αυτά τα τρία μνημονιακά κόμματα, λοιπόν, αποτέλεσαν καταστροφή για το παρόν και δεν παρέχουν ούτε την ελάχιστη εγγύηση για το μέλλον. Η θέση τους είναι στον Καιάδα της Ιστορίας. Όσο για το πονηρό – φαιδρό Ποτάμι, θα μεταβληθεί από την Κυριακή σε… ρυάκι με λασπόνερα! Κι ακόμα η ΔΗΜΑΡ θα αποτελεί θλιβερή ανάμνηση. Έχουμε όμως και το αμετανόητο, ανιστόρητο ΚΚΕ. Ο κ. Κουτσούμπας δεν διδάχτηκε τίποτα, ούτε από την ιστορία του κόμματός του ούτε από την ιστορία του παγκόσμιου κομμουνιστικού κινήματος. Εξαπέλυσε κατά του ΣΥΡΙΖΑ μια στενοκέφαλη πολεμική, με υβριστικές εκφράσεις, τις οποίες δεν εχρησιμοποίησε ούτε για τη Νέα Δημοκρατία. Ωρυόμενος ως «γκουρού» του Σταλινισμού, έφθασε να δηλώσει ότι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ «δεν έχει τσίπα», επειδή εζήτησε τη συνεργασία με το ΚΚΕ! Τσίπα δεν έχει ο κ. Κουτσούμπας, ενώ οι Αριστεροί έχουν τον Τσίπρα… Να το πούμε για πολλοστή φορά: Σωστή η τοποθέτηση του ΚΚΕ για Ευρωπαϊκή Ένωση και ΝΑΤΟ. Αλλά πώς θα καταπολεμηθεί ο παγκόσμιος απάνθρωπος καπιταλισμός; Με το 4,5% του ΚΚΕ και με τις πορείες στην Ομόνοια του ΠΑΜΕ 9-10 το πρωί; Αυτή είναι η «επαναστατική» τακτική; Ακόμα κι αυτές τις πορείες δεν τόλμησε ποτέ ο κ. Κουτσούμπας να τις κατευθύνει προς τη γερμανική πρεσβεία. Ο γύρος της πλατείας Ομονοίας του έφθανε! Αλλά η Μέρκελ δεν ενδιαφέρεται για το τι λέει το ΚΚΕ, αλλά για το τι πράττει. Κι αυτό που την ενδιαφέρει ήταν η απομόνωση του ΣΥΡΙΖΑ. Ο κ. Κουτσούμπας ικανοποίησε πλήρως την απαίτησή της. Εάν είχαν ίχνος πολιτικής σκέψης οι Κουκουέδες θα συνειδητοποιούσαν ότι υπό τις παρούσες συνθήκες το πρώτο βήμα για αποτίναξη της ξένης κυριαρχίας είναι μια ενιαία Αριστερά, με πλατιά στήριξη, για να δοθεί η πρώτη μάχη μέσα στην Ευρωζώνη. Να πετύχουμε στην αρχή ό,τι μπορούμε καλύτερο και να θέσουμε φραγμούς στην ασυδοσία των Βρυξελλών. Σε μια τέτοια συμπαράταξη της Αριστεράς, το ΚΚΕ θα μπορούσε να επιβάλλει και μια πιο ανένδοτη πολιτική. Μετά, βλέπουμε για τις επόμενες κινήσεις. Τότε μόνον οι λύκοι της Ευρωζώνης θα αισθάνονταν ότι κλονίζεται η δικτατορία τους. Το 1956, η ΕΔΑ, προκειμένου να πέσει η ΕΡΕ, υιοθέτησε το κοινό πρόγραμμα της Δημοκρατικής Ενώσεως υπό τον γέρο-Παπανδρέου, δεδηλωμένου μάλιστα αντικομμουνιστή. Διετήρησε όμως ακέραιες τις ιδεολογικές, προγραμματικές κατευθύνσεις της. Διαπίστωνε ότι η πιστή τήρηση του κοινού προγράμματος αποτελούσε ικανοποιητική βάση για εκείνη τη στιγμή. Το ΚΚΕ σήμερα, με τον αριστερό ΣΥΡΙΖΑ πρώτη δύναμη, δεν θεωρεί ότι αυτό αποτελεί ικανοποιητική βάση για την παρούσα στιγμή; Μια βάση που μας παρέχει τη δυνατότητα αύριο για πιο ριζοσπαστικές θέσεις ώστε να βγούμε από τη σκλαβιά; Ο λαός όμως, που δεν μπορεί να περιμένει, ξεκίνησε, περνά πάνω απ’ ό,τι χώρισε μέχρι τώρα τους πολίτες κι αναζητά ένα καλύτερο αύριο. Είναι παρήγορο ακόμη ότι υπάρχουν και οι Ανεξάρτητοι Έλληνες, κόμμα συνεπές αντιμνημονιακό, πατριωτικό, που πρέπει κι αυτό να υπερψηφισθεί, για να μπορεί αύριο να στηρίξει μια πατριωτική συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ – Ανεξάρτητων Ελλήνων. Είναι ο καλύτερος συνδυασμός δυνάμεων για να δώσουμε τη μάχη με τους ξένους άρπαγες. Τσίπρας και Καμμένος θα αποδείξουν πως είναι άξιοι εμπιστοσύνης, γράφοντας με τον αγώνα τους, στις πρώτες γραμμές της λαϊκής πάλης, την αγωνιστική τους Ιστορία. Η υπερψήφιση ΣΥΡΙΖΑ και Καμμένου απ’ όλους τους πατριώτες, ανεξαρτήτως ιδεολογικής όχθης, αποτελεί αυτή τη στιγμή εθνικό χρέος. Όλοι σήμερα στις κάλπες με πίστη για το εθνικό μας καθήκον. Για να χτίσουμε – όπως έλεγε ο στίχος του Μπέικ: «…Μες την απελπισία της κόλασης, έναν ουρανό, τον ουρανό μιας καινούργιας Ελλάδας…».

ΥΓ.: Στο άρθρο της περασμένης Κυριακής ο «δαίμων της φωτοσύνθεσης» καρατόμησε μια ολόκληρη φράση κι έκανε το κείμενο ακατανόητο. Το λογότυπο του Γιάννη Ρίτσου ήταν: «ΚΚΕ: Σεμνή υπογραφή του λαού μας στις λεωφόρους του μέλλοντος». Το «Τι Παπάγος, τι Πλαστήρας» αφορούσε… δική μου πρόταση! Σίγουρα, ο Περισσός… μ’ εκδικήθηκε!