Ενώπιος ενωπίω με την κάλπη ο ψηφοφόρος ας θυμηθεί
Εργαζόμενοι, θυμηθείτε:
* Την αλματώδη αύξηση της ανεργίας, που οφείλεται στην απελευθέρωση των απολύσεων στον ιδιωτικό τομέα και στην τάχα αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων προκειμένου να μειωθεί ο αριθμός των υπηρετούντων στον κρατικό μηχανισμό. Οι απαιτήσεις της «τρόικας» ήταν πιεστικές για την απόλυση 50.000 υπαλλήλων, ωστόσο το αποτέλεσμα ήταν να παραλύσει ο κρατικός μηχανισμός. Έτσι, με την αύξηση της ανεργίας πέτυχαν την αποδυνάμωση της εργατικής τάξης και κατάφεραν, μέσω της ανεργίας, να κατεδαφίσουν τις εργασιακές σχέσεις και τα δικαιώματα των εργαζομένων. Πού είναι οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας; Πού είναι οι αποζημιώσεις των απολυόμενων υπαλλήλων; Πού είναι το οκτάωρο και τα επιδόματα υπερωριών για την παραπάνω απασχόληση; Πού είναι ο 13ος και 14ος μισθός; Και τόσα άλλα πλεονεκτήματα και δικαιώματα που είχαν οι εργαζόμενοι; Η αύξηση της ανεργίας έφερε τρομερή μείωση εισοδημάτων στο 25% περίπου του συνολικού εργατικού δυναμικού. Και αυτό βέβαια προκάλεσε και τρομερή έλλειψη ρευστότητας στην αγορά.
* Οι ασφαλιστικές παροχές έχουν μειωθεί, κυρίως στον τομέα της ιατροφαρμακευτικής και νοσοκομειακής περίθαλψης. Και το ΕΣΥ ακόμη έχει συρρικνωθεί και οι υπηρεσίες που προσφέρει έχουν περιοριστεί. Τα κρατικά νοσοκομεία υπολειτουργούν και όσοι πρέπει να χειρουργηθούν εισάγονται στα χειρουργεία καθυστερημένα, γεγονός που επιδεινώνει την υγεία τους. Όσον αφορά τα νησιά, η ιατροφαρμακευτική και νοσοκομειακή περίθαλψη είναι μια πολυτέλεια. Επιπλέον, με την κατάργηση των επιχορηγήσεων ακτοπλοΐας στις άγονες γραμμές, η μεταφορά ασθενών από τα μικρά νησιά σε πόλεις όπου λειτουργούν Γενικά Νοσοκομεία είναι έντονα προβληματική. Επιπλέον υπάρχει πρόβλημα αύξησης δαπανών και στους ασφαλισμένους όσον αφορά τη φαρμακευτική περίθαλψη. Ο ασφαλισμένος πληρώνει φόρο ένα ευρώ για κάθε συνταγή, ενώ επιπλέον χρεώνεται και τη διαφορά που υπάρχει μεταξύ του γνήσιου φαρμάκου και του γενόσημου. Αυτό βέβαια ισχύει εφόσον ο ασφαλισμένος δεν προτιμά τα γενόσημα. Και όμως οι διατελέσαντες υπουργοί Υγείας (Άδ. Γεωργιάδης και Μ. Βορίδης) αισθάνονται υπερήφανοι, όπως δηλώνουν, για το έργο που επιτέλεσαν στον τομέα της υγείας. Με λίγα λόγια, οι πολιτικοί που συμμετέχουν στη σημερινή συγκυβέρνηση έχουν χάσει τη σημασία των λέξεων ή αγνοούν παντελώς τις επιπτώσεις των πράξεών τους. Ο εργαζόμενος πρέπει να θυμηθεί ότι η ασφαλιστική του κάλυψη πλέον είναι ημιτελής και δαπανηρή σε σύγκριση με το παρελθόν.
*Το «κούρεμα» των αποδοχών των εργαζομένων και στον ιδιωτικό και στον δημόσιο τομέα έφερε σημαντική υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου του εργαζόμενου και της οικογένειάς του. Υπάρχουν μήνες που ο εργαζόμενος δεν μπορεί να εξοφλήσει τους λογαριασμούς του που έρχονται απανωτά. Οι μήνες που πρέπει να πληρωθεί η ΔΕΗ, η ΕΥΔΑΠ, το τηλέφωνο και διάφοροι φόροι είναι οι μήνες του Γολγοθά για τον εργαζόμενο. Έτσι, πάρα πολλοί εργαζόμενοι αναγκάζονται να απασχολούνται σε δύο δουλειές, με ελάχιστες αποδοχές, για να μπορέσουν να ανταπεξέλθουν στις αφόρητες δαπάνες. Και αν μπορέσουν φυσικά να βρουν τις δουλειές αυτές. Σήμερα δεν υπάρχει κατώτερος εγγυημένος μισθός, διότι δεν υπάρχουν γενικές συλλογικές συμβάσεις, αλλά ούτε και ειδικές. Όσον αφορά τους συνδικαλιστές, αυτοί είναι ανύπαρκτοι, γιατί έχουν καταστεί όργανα των κομμάτων. Ακόμη θα θέλαμε να τονίσουμε το «κούρεμα» των αποδοχών που έφερε και την περιορισμένη ρευστότητα στην αγορά. Τα εισοδήματα είναι εκείνα που τροφοδοτούν την εσωτερική κατανάλωση προϊόντων και υπηρεσιών. Και κάθε χρόνο έχουμε μείωση της ενεργού ζήτησης, τα τελευταία πέντε χρόνια.
*Οι εργαζόμενοι ας θυμηθούν την αύξηση της απόκρυφης φορολογίας, όπως, π.χ., οι αυξήσεις στα τιμολόγια της ΔΕΗ που προέρχονται από την αύξηση του φορολογικού κόστους. Αν ρίξουμε μια ματιά στις τιμές προϊόντων και υπηρεσιών θα δούμε ότι συνεχώς ανεβαίνουν, εξαιτίας, κυρίως, της φορολογικής τους επιβάρυνσης. Ως παράδειγμα αναφέρουμε την περίπτωση της τιμής της βενζίνης. Παρά το γεγονός ότι το αργό πετρέλαιο έχει χάσει περίπου το ήμισυ της τιμής του, η βενζίνη, που είναι παράγωγο, στέκεται στο ύψος της με μια ανεπαίσθητη μείωση και αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η φορολογία της δεν μειώνεται καθόλου. Αυτό παρατηρείται σε άλλα είδη. Σωστός Γολγοθάς.
Συνταξιούχοι, θυμηθείτε:
*Το «κούρεμα» δύο φορές τον χρόνο, που μείωσε τις συντάξεις κατά 50% περίπου. Επίσης, το ίδιο και χειρότερο έγινε με τις επικουρικές συντάξεις, οι οποίες κοντεύουν σχεδόν να μηδενιστούν. Έτσι, οι συνταξιούχοι, αν υπολογίσουμε και την κατάργηση του 13ου και 14ου μισθού, έχουν απογυμνωθεί από εισόδημα και από εκεί που ο συνταξιούχος ήταν το στήριγμα της οικογένειας, θα γίνει τελικά το βάρος της οικογένειας. Πού θα στηριχθούν, λοιπόν, «τα περήφανα γερατειά;»
*Την αρπαγή των αποθεματικών των ασφαλιστικών σας ταμείων. Τα αποθεματικά σε ακίνητα περιήλθαν στο Δημόσιο για εκποίηση και τα μετρητά πήγαν στον κρατικό προϋπολογισμό για ενίσχυση των κρατικών εσόδων και για εμφάνιση, τάχα, πλεονασμάτων. Οι συνταξιούχοι, που κατά τη διάρκεια της εργασίας τους πλήρωναν υψηλές εισφορές για τις κύριες και επικουρικές συντάξεις τους, τώρα αντιμετωπίζουν το φάσμα της κατάργησης των επικουρικών και της καθιέρωσης μιας σύνταξης επαιτείας!
*Αν υπολογίσουμε όλον αυτόν τον περιορισμό του εισοδήματος του συνταξιούχου σε συνδυασμό με την αύξηση της φορολόγησής του, θα δούμε πόσο βυθίστηκε το βιοτικό επίπεδο των απομάχων της δουλειάς. Τα άλλοτε «περήφανα γηρατειά» του παλιού ΠΑΣΟΚ, το νέο ΠΑΣΟΚ -ως συμμετέχων στη συγκυβέρνηση- τα έκανε «τιποτένια γηρατειά». Πάντως, εκείνο που πρέπει να τονίσουμε είναι ότι οι μελλοντικοί συνταξιούχοι, δηλαδή αυτοί που θα βγουν στη σύνταξη έπειτα από 20-30 χρόνια, θα αντιμετωπίσουν σοβαρό πρόβλημα διατήρησης των συντάξεων και των άλλων ασφαλιστικών παροχών.
Μικρομεσαίοι επιχειρηματίες, θυμηθείτε:
*Έκλεισαν για σας οι στρόφιγγες του τραπεζικού δανεισμού. Αυτό προκάλεσε τρομερή έλλειψη ρευστότητας στην αγορά, με τελική κατάληξη τη μείωση του τζίρου της επιχείρησής σας και την απελπιστική μείωση των κερδών σας, που δεν ήσαν πλέον ικανά να σας εξασφαλίσουν ένα αξιοπρεπές εισόδημα για τη διαβίωσή σας και για τη συνέχιση της επιχειρηματικής δραστηριότητάς σας.
*Θυμηθείτε τα λουκέτα στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και την αδυναμία για την εξασφάλιση της βιωσιμότητάς τους. Έτσι πολλοί από σας κατέφυγαν ακόμη και στην αυτοκτονία. Τα θύματα αυτής της κατάστασης υπολογίζεται ότι πρέπει να φτάνουν τις 7.000. Πέρα από αυτά έχουμε και την καταπληκτική αύξηση των πτωχεύσεων και των ανεξόφλητων επιταγών και γενικά την αδυναμία της μικρομεσαίας επιχείρησης να ανταποκριθεί στις επαγγελματικές της υποχρεώσεις.
*Ένας μεγάλος αριθμός συναδέλφων σας έμεινε άνεργος και πολλοί από αυτούς χωρίς επίδομα ανεργίας. Από αφεντικά κατάντησαν άστεγοι, πεινασμένοι και χωρίς κανένα εισόδημα. Και τώρα με μεγάλη τους ντροπή στήνονται στις ουρές των συσσιτίων της Εκκλησίας και των άλλων φιλανθρωπικών ιδρυμάτων.
«Θυμηθείτε την αύξηση της φορολογικής σας επιβάρυνσης. Επειδή η οικονομική πραγματικότητα και ο τζίρος της επιχείρησής σας δεν δικαιολογούσε την ύπαρξη κερδών για φορολόγηση, οι σοφοί εγκέφαλοι του υπουργείου Οικονομικών, συνηθισμένοι στη φορομπηχτική πρακτική, εφεύραν έναν σωρό τεκμήρια για τον προσδιορισμό ανύπαρκτων κερδών για τη φορολόγησή σας. Τελειώνοντας, έχουμε τη γνώμη ότι στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου θα πρέπει ο έλληνας ψηφοφόρος να καταδικάσει όλους εκείνους που μας οδήγησαν στην κόλαση της υπερχρέωσης και των Μνημονίων.