Ο Λεβέντ Σαδίκ και οι… «λεβέντες»
Αυτή η «πληγή» που κουβαλά η Θράκη στα χρόνια της κρίσης έγινε ακόμα βαθύτερη όταν οι γνωστοί ακραίοι κύκλοι της τουρκικής πολιτικής αποφάσισαν να την εκμεταλλευτούν, προσπαθώντας με τη χειραγώγηση της μειονοτικής ψήφου να επαναφέρουν τις διαχωριστικές γραμμές και τις πολιτικές αποκλεισμού και γκετοποίησης που οι Θρακιώτες είχαν αφήσει στο παρελθόν.
Αν η κρίση πλήγωσε και μάτωσε κάθε Ελληνίδα και Έλληνα, αυτό το «πισωγύρισμα» πληγώνει και ματώνει διπλά τον κάθε έλληνα πολίτη που ζει στη Θράκη και τη Ροδόπη – χριστιανό και μουσουλμάνο. Γιατί αυτό το πισωγύρισμα σημαίνει ότι η προσπάθεια, στην οποία όλοι οι Θρακιώτες συμμετείχαν, για να δημιουργήσουν μια πρότυπη ανοιχτή, δημοκρατική κοινωνία που βασίζεται στην αλληλεγγύη και την ανοχή, τη δίκαιη και ισόρροπη εκπροσώπηση, την υπεράσπιση της ελεύθερης συνείδησης των πολιτών, πήγε χαμένη.
Στις τελευταίες ευρωεκλογές αυτά τα κέντρα θέλησαν να στείλουν αυτό ακριβώς το αποκαρδιωτικό μήνυμα στους Θρακιώτες, όταν το ακραίο DEB αναδείχθηκε πρώτο κόμμα σε Ροδόπη και Ξάνθη.
Σήμερα, λίγες μέρες πριν από τις εθνικές εκλογές, τα ίδια κέντρα επιθυμούν να παγιώσουν -με τη γνωστή… αναδιανομή της μειονοτικής ψήφου στους εκλεκτούς τους- το ίδιο ακριβώς μήνυμα, επιδιώκοντας τη μονομερή κοινοβουλευτική εκπροσώπηση της περιοχής.
Δυστυχώς, σε αυτόν τον «μύλο» δεν έπεσε μόνο ξένο νερό…
Η έναρξη της προεκλογικής περιόδου σηματοδοτήθηκε από το… ενδεχόμενο μιας πιθανολογούμενης καθόδου του Λεβέντ Σαδίκ στις εθνικές εκλογές. Πρόκειται για τον γιο του Αχμέτ Σαδίκ, ιδρυτή του DEB, του ανθρώπου που με τις ακραίες θέσεις του οδήγησε, οριακά, στον διχασμό τα δύο σύνοικα στοιχεία στις αρχές της δεκαετίας του ’90. Το ενδεχόμενο μιας συνεργασίας με τον… κληρονόμο του ακραίου αυτού κόμματος δεν δυσκολεύτηκαν, δυστυχώς, να συζητήσουν τοπικά και κεντρικά στελέχη των ελληνικών κομμάτων (θα τα αποκαλύψουμε όλα μετά τις εκλογές) που έδειξαν ότι μπροστά στο εκλογικό συμφέρον το εθνικό δεν έχει και μεγάλη σημασία…
Παράλληλα, η κίνησή τους αυτή υποδαύλισε την πολυετή προσπάθεια της ΝΔ για τη δημιουργία ενός πρότυπου ανοιχτού ευρωπαϊκού μοντέλου στη Θράκη, με πολιτικές που ακολουθήθηκαν κατά το πρόσφατο παρελθόν από τις κυβερνήσεις του Κώστα Καραμανλή.
Ο στόχος όλης αυτής της προσπάθειας, που εκπορεύεται από ακραίους κύκλους της τουρκικής πολιτικής, βρίσκει ανταπόκριση σε μικρόμυαλους των ελληνικών κομμάτων, τοπικά ή κεντρικά, που μπροστά στο κομματικό και προσωπικό συμφέρον δεν διστάζουν πουθενά. Το αποτέλεσμα είναι να μην προστατεύεται όσο θα έπρεπε η δίκαιη και ισόρροπη εκπροσώπηση χριστιανών και μουσουλμάνων, με κίνδυνο οι πρώτοι να στερηθούν ακόμα και πλήρως τη δυνατότητα κοινοβουλευτικής έκφρασης ή να τη δουν να περιορίζεται στον Νομό Ξάνθης.
Οι μόνοι που αντιστέκονται και δεν διστάζουν να πουν τα πράγματα με το όνομά τους, παλεύοντας για την απελευθέρωση των συνειδήσεων των μουσουλμάνων πολιτών και την προστασία της ελληνικής κυριαρχίας στην περιοχή, είναι οι Ευριπίδης Στυλιανίδης στον Νομό Ροδόπης και Αλέκος Κοντός στον Νομό Ξάνθης.
Ιδιαίτερα στη Ροδόπη επιδιώκεται μια οριζόντια συσπείρωση, ανεξαρτήτως κομμάτων, και δίδεται μια άνιση μάχη κόντρα σε κρατικούς και παρακρατικούς μηχανισμούς οι οποίοι επιδιώκουν να επαναφέρουν τις διαχωριστικές γραμμές του παρελθόντος.
Δεν ξέρουμε ποιο θα είναι το τελικό αποτέλεσμα αυτού του διαφορετικού αγώνα που γίνεται στη Θράκη. Όταν όμως τελειώσει ο θόρυβος των εκλογών, το «ΠΑΡΟΝ» θα αποκαλύψει τα βρώμικα παιχνίδια και τα συμφέροντα που συνέπραξαν στην υπονόμευση μιας εθνικής πολιτικής στην ευαίσθητη ακριτική Ελλάδα.