Ποντάρουν σε καλπονόθευση οι αναίσχυντοι
Η περίπτωσή της φρονώ ότι χρήζει ειδικής μνείας. Διότι πατάει σε δύο βάρκες. Στην πρώτη προσπαθεί να αποδείξει τη νομιμοφροσύνη της στην παράταξή της και στον νυν αρχηγό της και στη δεύτερη, την πολύ σημαντικότερη για το προσωπικό της συμφέρον, επιδιώκει, με λεπτότατους και δύσκολους χειρισμούς, συμπεριλαμβανομένων και εσωκομματικών συμμαχιών, να πάρει τη ρεβάνς από τον Σαμαρά, ανατρέποντάς τον. Θα το επιτύχει, άραγε; Αν δεν το επιτύχει η ίδια, θα το επιτύχουν άλλοι συνάδελφοί της.
Ο Σαμαράς έχει καταστεί πρόσωπο μισητό για τους πλείστους Έλληνες. Ακόμα και για βουλευτές του κόμματός του που ψήφισαν πειθήνια τον Σταύρο Δήμα –ανεπιτυχώς, βέβαια– ως Πρόεδρο της Δημοκρατίας, προκειμένου να αποφευχθούν οι εκλογές. Σήμερα οι ευφυέστεροι από τους βουλευτές αυτούς καταλογίζουν στον Σαμαρά συνεχείς αντιφάσεις, τραγελαφικές δηλώσεις και άκρατο προσωπικό ναρκισσισμό για να περισώσει την πρωθυπουργία του, εξευτελίζοντας και τους ίδιους!
Η συγκυβέρνησή του με τον στρεψόδικο στωμύλο Βενιζέλο έχει μετέλθει μέχρι τούδε κάθε αθέμιτο, ανήθικο και βορβορώδες μέσο για να επιβιώσει. Τώρα θα κωλώσει η ξετσίπωτη; Θα επιδιώξει καλπονόθευση του εκλογικού αποτελέσματος, παρότι ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται μίλια μπροστά της. Φρονώ, επομένως, ότι η έπαρση στελεχών για τη σιγουριά της νίκης οφείλει να χαλιναγωγηθεί, στέλνοντας και στο τελευταίο χωριό της πατρίδας μας εκλογικό αντιπρόσωπο. Ας μην αμεληθεί αυτό. Θα είναι κάκιστη επιλογή – κι ας έχει μηδαμινές μόνο συνέπειες.
Το μεγάλο διακύβευμα σε πανελλαδικό επίπεδο είναι η διαζευκτική δυνατότητα: E-mail Χαρδούβελη ή επαναδιαπραγμάτευση. Ερωτώ: Ποιος νουνεχής και μη διαβλητός Έλληνας θα προτιμήσει το e-mail ενός πράκτορα ξένων συμφερόντων, αντιτιθέμενος σε μια διαπραγμάτευση η οποία, σύμφωνα με διαπρεπείς παράγοντες του εξωτερικού –πλην των πανευρωπαϊκά απεχθέστατων Σόιμπλε και Μέρκελ–, θα είναι διαπραγμάτευση ισότιμων εταίρων; Αφήνω προς το παρόν ασχολίαστο το γεγονός ότι αυξάνονται οι φωνές διεθνώς –ορισμένες μάλιστα με μεγάλη ένταση–, που στρέφονται αναφανδόν κατά της καταστροφικής λιτότητας.
Τι μας υπόσχεται ο γελοιοδέστατος Χαρδούβελης με το υποκριτικό χαμογελάκι στα χείλη; Επιπλέον στερήσεις και ασταμάτητα δάκρυα, που ενδέχεται να οδηγήσουν σε νέα πλούσια συγκομιδή αυτοκτονιών. Πωρωμένος είναι αυτός ο άνθρωπος και έχει εναγκαλιστεί τις δεσμεύσεις του μνημονιακού καθεστώτος που έχει διαιωνίσει ο Σαμαράς. «Για μερικές δεκαετίες θα επεκτείνουμε την πληρωμή του χρέους»! Άκουσα, με τα ίδια μου τ’ αυτιά, τον διεκπεραιωτή του Σαμαρά να το διατυμπανίζει, λες και οι «μερικές δεκαετίες» δεν είναι δύο τουλάχιστον γενιές συνανθρώπων μας που θα πάνε στράφι.
Η υπακοή στον Χαρδούβελη τι θα σημαίνει επομένως; Θα σημαίνει «νέες περικοπές σε συντάξεις, αυξήσεις φόρων, ψαλίδισμα κοινωνικών βοηθημάτων, όπως το ΕΚΑΣ, περαιτέρω ιδιωτικοποιήσεις και άλλα αβάσταχτα δεινά». Τα γνωρίζουν αυτά οι Έλληνες, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ υποχρεούται να τους τα κάνει λιανά κατά τη διάρκεια του προεκλογικού αγώνα για να μη στραβοπατήσουν από αδεξιότητα ή μπέρδεμα των πιο ηλικιωμένων.
Το νερό έχει μπει πια για τα καλά στο αυλάκι, ρέοντας με επιταχυνόμενη ταχύτητα, και κανένας… κροκόδειλος τζούφιων απειλών –από τέτοιες απειλές έχουν μπουχτίσει οι Έλληνες– δεν είναι σε θέση να το ανακόψει. Οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ θα κάνουν το καθήκον τους και με το παραπάνω.
Το ζητούμενο πλέον –ζητούμενο και επιθυμούμενο– είναι κατά πόσον οι διάφορες συνιστώσες θα ομονοήσουν, ακολουθώντας τις εφικτές, σε πρώτη φάση, εξαγγελίες του Τσίπρα από τη Θεσσαλονίκη. Οι βαζιβουζούκοι σύντροφοι του Τσίπρα έχουν, όμως, τον δικό τους χαβά. (Με όσους δεν θέλουν συνεργασία με τον Κουβέλη, όπως ο Παναγιώτης Λαφαζάνης κ.ά., συμφωνώ κι εγώ. Φρονώ ότι η παρουσία του κακό θα τους κάνει πάρα καλό). Άλλες, τριτεύουσας σημασίας διαφωνίες, τις θεωρώ καταστροφικές. Διότι οι πιο ηλίθιοι απ’ αυτούς ΑΓΝΟΟΥΝ ΤΗ ΣΥΝΕΚΤΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ!
Ως «μία μεγάλη ευκαιρία για την Ευρώπη», αποκαλεί μια πιθανή νίκη της Αριστεράς στην Ελλάδα ο Γιάκομπ Αουγκστάιν, γιος του ιδρυτή του «DER SPIEGEL» και δεινού αρθρογράφου του Ρούντολφ Αουγκστάιν, σε άρθρο του την Πέμπτη στην ηλεκτρονική έκδοση του γερμανικού περιοδικού. Ο αρθρογράφος είναι ιδιαίτερα δηκτικός, αποκαλεί τη Μέρκελ «κόρη του πάστορα» και τους συνεργάτες της «ιδεολόγους της καγκελαρίας» που επιβάλλουν «μια αδιέξοδη πολιτική».
Μετά από όλα αυτά, ο Αλέξης Τσίπρας, όπως ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και ο Ανδρέας Παπανδρέου, είναι υποχρεωμένος να δηλώσει, με λυμένα τα χέρια, ότι θα είναι ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ, πλην των υπονομευτών του φυσικά.