Επί του πιεστηρίου

* Η εύκολη λύση είναι να τα βάζουμε με τους βουλευτές, ότι για όλα αυτοί φταίνε. Όμως, όπως όλα δεν έχουν την ίδια όψη, έτσι και οι βουλευτές δεν είναι όλοι ίδιοι. Όχι μόνο υπάρχουν διαφοροποιήσεις, αλλά είναι κάποιοι που τολμούν να πουν και ένα όχι. ‘Η να αποχωρήσουν από την ενεργό πολιτική. Θέλει δύναμη και απόφαση γιατί, κακά τα ψέματα, δεν είναι λίγοι εκείνοι που νομίζουν ότι πρέπει να είναι ισόβιοι. Και να τους ψηφίζουν συνεχώς οι πολίτες. Τη διαφορά την έκανε προχθές ο Προκόπης Παυλόπουλος. Δημοσιοποίησε την επιλογή του να μην είναι υποψήφιος στις εκλογές της τελευταίας Κυριακής του Ιανουαρίου. Και είναι ο μόνος που είπε ότι πήρε το μήνυμα από τον λαό της Α’ Αθήνας στις εκλογές του 2012, ότι δεν το θέλει πια. Και το έκανε πράξη. Θυμίζω ότι στις
εκλογές του 2009, όταν έχασε η ΝΔ, είχε πάρει 32.000 σταυρούς και τον Ιούνιο του 2012 ψηφίστηκε από 12.500 συμπολίτες του. Από εδώ και πέρα θα αφιερωθεί στο Πανεπιστήμιο Αθηνών με το πάθος του δασκάλου, του συνταγματολόγου. Μεγάλο πράμα να κάνεις αυτό που σε γεμίζει…

* Μεγάλη… ζήτηση έχει τελευταία ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής… Πέραν των πολλών πολιτικών, όχι μόνο της Κεντροδεξιάς, που κάθε μέρα περνούν από το γραφείο του -το
οποίο είναι λίγα μέτρα πιο πέρα από το σπίτι του
αμερικανού πρέσβη-, μεγάλος αριθμός πρεσβευτών έχουν ζητήσει ραντεβού εν όψει των εκλογών. Όλοι θέλουν να έχουν τις εκτιμήσεις του. Και φυσικά σε κανέναν δεν λέει όχι.

* Από αξιολόγηση πρέπει να περνούν και οι βουλευτές! Το θέμα βάζουν οι τέσσερις πρυτάνεις, Φορτσάκης, Γκόλιας, Τσάλτας και Αναγνωστόπουλος. «Γιατί εμείς αξιολογούμαστε και δεν πρέπει να αξιολογούνται οι βουλευτές για τις αποφάσεις που παίρνουν;». Και γιατί μόνο οι βουλευτές και όχι και οι υπουργοί; θα πρόσθετα εγώ. Να αξιολογούνται, αφού είναι αρμόδιοι -τουλάχιστον τυπικά…- για τα νομοσχέδια και τα… πακέτα των τροπολογιών που πάνε στη Βουλή και γύρευε ποιους βολεύουν…

Γεια σας