ΑΝΙΕΡΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΚΑΤΑ ΤΣΙΠΡΑ

Χωρίς ιδεολογική ταύτιση ή συγγένεια, για διαφορετικούς λόγους κάθε πλευρά, αλλά με έναν κοινό στόχο: Να κλείσουν τον δρόμο του Αλ. Τσίπρα προς την πρωθυπουργία. Πίσω τους στοιχίζονται οικονομικοί παράγοντες κι επιχειρηματίες που επιθυμούν διακαώς την παραμονή του υφιστάμενου πολιτικού συστήματος, το οποίο προωθεί με αποτελεσματικό τρόπο τα συμφέροντά τους. Στην προσπάθειά τους αυτή οι εγχώριες δυνάμεις έχουν την αμέριστη στήριξη των δανειστών, οικονομικών οργανισμών του εξωτερικού, funds που τα τελευταία χρόνια κερδοσκοπούν ασύστολα σε βάρος της Ελλάδας, αλλά και των μεγάλων διεθνών Μέσων Ενημέρωσης, ιδίως των γερμανικών.

Η κινητοποίηση αυτή αποκαλύπτει την έντονη ανησυχία και την αγωνία που τους διακατέχει μπροστά στο ενδεχόμενο ανόδου στην εξουσία της Αριστεράς για πρώτη φορά στα χρονικά της ιστορίας της χώρας. Δικαιολογείται και από τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων όπου ο ΣΥΡΙΖΑ προηγείται καθαρά από 3,5-6,5 μονάδες και η νίκη του στις εκλογές θεωρείται πλέον βέβαιη. Από τη μια πλευρά ο Αντ. Σαμαράς επιχειρεί, μέσα από μια άνευ προηγουμένου «επιχείρηση φόβου» και «άκρατης κινδυνολογίας», να τρομάξει τους πολίτες προκειμένου την ώρα της κάλπης να μην επιλέξουν τον ΣΥΡΙΖΑ. Επισείει την απειλή της χρεοκοπίας, ανεμίζει τον κίνδυνο της επιστροφής στη δραχμή και στο χάος και παρομοιάζει την πρωθυπουργία του κ. Τσίπρα με την… «καταστροφή της Πομπηίας»! Κι όλα αυτά σε μια απέλπιδα προσπάθεια να παραμείνει στην πρωθυπουργική καρέκλα και να διατηρήσει τα κεκτημένα. Από κοντά κι ο Β. Βενιζέλος, με όσες (πολιτικές) δυνάμεις του έχουν απομείνει, συνηγορεί στα σενάρια καταστροφής και πρωτοστατεί στις επιθέσεις εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ.

Στο ίδιο «άτυπο μέτωπο», για διαφορετικούς πάντως λόγους, και το ΚΚΕ που επιμένει να τηρεί ίσες αποστάσεις έναντι της Νέας Δημοκρατίας και του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ αποκλείει κατηγορηματικά το ενδεχόμενο συνεργασίας με τον Αλ. Τσίπρα. Αν και κάτι τέτοιο θα διαμόρφωνε τις προϋποθέσεις για τον σχηματισμό της πρώτης αμιγώς αριστερής κυβέρνησης στην Ελλάδα. Κι επειδή προφανώς ορισμένοι αντιλήφθηκαν ότι δεν αρκούν αυτές και μόνο οι δυνάμεις για να «μπλοκάρουν» τον ΣΥΡΙΖΑ, έρχεται την ύστατη στιγμή ο Γ. Παπανδρέου «να βάλει πλάτη» με τον τρόπο του. Παρότι έφυγε ως «αποδιοπομπαίος» και με το ανεξίτηλο στίγμα του πρωθυπουργού που έβαλε τη χώρα στη μέγγενη του ΔΝΤ, επιστρέφει τώρα και ζητάει μια δεύτερη ευκαιρία για να… σώσει τη χώρα.

Μπορεί να έχει θέσει ως βασικό του στόχο να πάρει τη «ρεβάνς» από τον Β. Βενιζέλο, διασπώντας μάλιστα το κόμμα που ίδρυσε ο πατέρας του, ωστόσο για να το πετύχει αυτό πρέπει να αντλήσει ψήφους, μεταξύ των άλλων, και από τον ΣΥΡΙΖΑ. Είναι γνωστό άλλωστε ότι εκατοντάδες στελέχη και χιλιάδες οπαδοί του ΠΑΣΟΚ, διαφωνώντας πλήρως με τη «δεξιά στροφή» του κ. Βενιζέλου και την ταύτισή του με τη Νέα Δημοκρατία του κ. Σαμαρά, βρήκαν πολιτική στέγη στον ΣΥΡΙΖΑ.

Όλους αυτούς ο κ. Παπανδρέου φιλοδοξεί να τους επαναπατρίσει στο νέο κόμμα και δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν ότι μπορεί και να τα καταφέρει, στερώντας έτσι πολύτιμες δυνάμεις από τον ΣΥΡΙΖΑ. Πόσες ακριβώς θα φανεί όταν κλείσουν οι κάλπες και αρχίσει η καταμέτρηση των ψήφων. Κατά πολλούς ο κ. Παπανδρέου έχει και «προσωπικούς λόγους» δεδομένου ότι υπάρχει πάντα ανοιχτό το ενδεχόμενο να βρεθεί αντιμέτωπος με το ειδικό δικαστήριο για το θέμα της υπαγωγής της χώρας στο ΔΝΤ. Αρκετά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ άλλωστε έχουν τοποθετηθεί δημόσια υπέρ της σύστασης Εξεταστικής Επιτροπής για το Μνημόνιο. Στην προσπάθεια να ανακοπεί η πορεία του ΣΥΡΙΖΑ μετέχει ενεργά και το Ποτάμι του Στ. Θεοδωράκη, το οποίο κατά πολλούς ιδρύθηκε προκειμένου να λειτουργήσει ως ανάχωμα στον Αλ. Τσίπρα. Να απορροφήσει όσους ψηφοφόρους εγκαταλείπουν το ΠΑΣΟΚ ή τη ΔΗΜΑΡ ώστε να μην καταλήξουν στον ΣΥΡΙΖΑ. Στο μεταξύ, στη «γραμμή» των απειλών και του εκφοβισμού συνεχίζουν να κινούνται ευρωπαίοι παράγοντες με πρώτο και καλύτερο τον Β. Σόϊμπλε που έσπευσε να δηλώσει ότι όποια κυβέρνηση αναδειχθεί από τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου πρέπει να τηρήσει τις δεσμεύσεις που ανέλαβε η προηγούμενη, διαφορετικά θα υπάρξουν σοβαρά προβλήματα.

Ενώ, ο επίτροπος Οικονομικών Π. Μοσκοβισί επισήμανε ότι βασική προϋπόθεση για να παραμείνει η Ελλάδα στην Ευρωζώνη είναι η υλοποίηση όλων των αναγκαίων και συμφωνημένων μεταρρυθμίσεων. Παράλληλα, μεγάλα Μέσα Ενημέρωσης όπως το CNN, το Reuters και η «Washington Post» κάνουν λόγο για «νέο ελληνικό δράμα» και για τον κίνδυνο «εκτροχιασμού του προγράμματος διάσωσης» που θα έχει ως αποτέλεσμα η χώρα μας να βρεθεί στα πρόθυρα της χρεοκοπίας. Όλες αυτές οι προειδοποιήσεις, οι έμμεσοι εκβιασμοί και οι συγκεκαλυμμένες απειλές έχουν ως βασικούς αποδέκτες του έλληνες ψηφοφόρους.

Αλλάζει το κλίμα

Υπάρχουν ωστόσο και διαφορετικές φωνές στην Ευρώπη, από πρόσωπα που «αποκρούουν» όλη αυτήν την έξαρση της κινδυνολογίας και υποστηρίζουν ότι η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία μπορεί να αποδειχθεί ευεργετική όχι μόνον για την Ελλάδα, αλλά και για ολόκληρη της Ευρωπαϊκή Ένωση. Ενδεικτικό του ότι έστω και αργά το κλίμα στην Ευρώπη αλλάζει. Ισχυρή αίσθηση προκάλεσε άρθρο του κορυφαίου γερμανικού περιοδικού «Spiegel» όπου ο δημοσιογράφος Γιάκομπ Αουγκστάιν σημειώνει ότι «η κρίση της Eυρωζώνης έγινε χρόνια ασθένεια, η συνταγή της κ. Μέρκελ δεν αποδίδει» και αναφερόμενος στις εκλογές στην Ελλάδα υπογραμμίζει: «Μια αριστερή κυβέρνηση θα μπορούσε να μάθει στους ατυχείς αρχίατρους του νεοφιλελευθερισμού τι σημαίνει φόβος.

Ο Αλέξης Τσίπρας, η νέα φωτεινή φιγούρα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς δεν είναι τρελός. Δεν ζητά την έξοδο από το ευρώ. Απλά θέλει να δώσει ένα τέλος σε αυτή τη βάναυση επιβολή της λιτότητας».

Σε άλλο σημείο του άρθρου του ασκεί σκληρή κριτική στην πολιτική της Άνγκ. Μέρκελ τονίζοντας ότι δεν έχει όραμα και οδηγεί την Ευρώπη στην καταστροφή, ενώ επικρίνει συνολικά τους Ευρωπαίους για την στάση τους έναντι της Ελλάδας. «Γιατί αφήνουν τους Έλληνες να υποφέρουν;», διερωτάται.

«Ως τιμωρία για τις αμαρτίες του παρελθόντος; Για να φοβηθούν άλλες χώρες με μεγάλα χρέη; Για να μπορεί η Άνγκελα Μέρκελ να λέει στους ψηφοφόρους της ότι δεν υπάρχουν γερμανικά χρήματα για τεμπέληδες Νοτιοευρωπαίους;». Σημαντική ήταν και η παρέμβαση του Ντανιέλ Κον Μπεντίτ, εμβληματικής φιγούρας της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, ο οποίος τόνισε ότι «μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα μπορεί να είναι η λύση» από τη στιγμή που «οι Ευρωπαίοι έχασαν την ευκαιρία να εφαρμόσουν στην Ελλάδα άλλες εναλλακτικές λύσεις πέραν της αυστηρής λιτότητας».

Επισήμανε δε ακόμη ότι «οι ρυθμοί των πολιτικών που επιβλήθηκαν από έναν γερμανικής προελεύσεως νεοφιλελεύθερο δογματισμό ήταν τέτοιοι που οδήγησαν τους Έλληνες να λένε «ξεχείλισε το ποτήρι και θα δείτε τι σας περιμένει».