Ποιος φοβάται να ανοίξουν τα κινητά των δύο πρωταγωνιστών;

Οι καταγγελίες του Χαϊκάλη στηρίζονταν σε συνομιλίες του με τον Αποστολόπουλο που είχαν μαγνητοφωνηθεί και οι σχετικές κασέτες κατατέθηκαν στον Εισαγγελέα Εφετών κ. Παναγιώτη Παναγιωτόπουλο, ο οποίος διεξήγαγε τις ανακρίσεις.

«Δεν προέκυψε κανένα στοιχείο της αντικειμενικής υπόστασης του εγκλήματος», ανέφερε ο κ. Παναγιωτόπουλος στο επτασέλιδο πόρισμά του και κατόπιν αυτού έβαλε την υπόθεση στο αρχείο. Δεν θα αμφισβητήσουμε τις διαπιστώσεις του κ. Εισαγγελέα, αλλά είναι απαραίτητο να μαθευτεί η αλήθεια σχετικά με το τι συνέβη γύρω από αυτήν τη βρώμικη ιστορία, που έριξε μαύρα σύννεφα στην ήδη σκοτεινή πολιτική ατμόσφαιρα, με βαριές πλέον υποψίες να πλανώνται πάνω από την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας μας. Και εδώ βρίσκεται η ευθύνη της Δικαιοσύνης να απαλλάξει με την παρέμβασή της από κάθε σκιά την κορυφαία διαδικασία του πολιτεύματός μας. Κάτι που δεν έχει επιτευχθεί με την κατάληξη της ανάκρισης.

Από τη στιγμή που ο Εισαγγελέας δεν έδωσε εντολή να ανοίξουν τα κινητά τηλέφωνα των δύο πρωταγωνιστών και των τυχόν ενδιάμεσων, όπως και τα e-mail που αντάλλαξαν, παραμένουν τα ερωτήματα ως προς το γιατί δεν άνοιξαν και κανείς δεν μπορεί να βάλει το χέρι του στο Ευαγγέλιο ότι τίποτε το παράνομο δεν συνέβη.

Δεν ξέρουμε τι ισχυρίσθηκε η κάθε πλευρά ούτε αν έθεσε αίτημα να ανοίξουν τα κινητά. Δεν γνωρίζουμε επίσης αν κάποιος από τους πρωταγωνιστές ήταν αντίθετος. Δεν θα έπρεπε να διερευνηθεί, όμως, ποιος έχει συμφέρον να μην ανοίξουν τα κινητά ή ποιος φοβάται το άνοιγμά τους; Μήπως ο κ. Γ. Αποστολόπουλος; Που ενδεχομένως να απειλούσε κάποιους ότι θα μιλήσει;

Η μόνη, πάντως, που δεν έχει τίποτε να φοβηθεί από το άνοιγμα των κινητών τηλεφώνων είναι η αλήθεια, ενώ θα διασφαλιζόταν και η απόλυτη καθαρότητα της διαδικασίας για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας.

Θα προβληθεί από την πλευρά της Δικαιοσύνης το επιχείρημα ότι οι κασέτες είναι προϊόν υποκλοπής. Κάτι που τυπικά είναι σωστό. Όταν, όμως, διακυβεύεται η νομιμότητα της κορυφαίας διαδικασίας του πολιτεύματός μας, θα μείνουμε στο γράμμα του νόμου; Δεν μπαίνει στη ζυγαριά ποιο είναι το υπέρτερο αγαθό, που θα πρέπει να προστατευθεί πρωτίστως; Και στο σημείο αυτό νομικοί διερωτώνται: Από τη στιγμή που οι κασέτες με τις καταγεγραμμένες συνομιλίες των δύο πρωταγωνιστών που παρέδωσε ο Χαϊκάλης στον Εισαγγελέα ήταν προϊόν υποκλοπής και το αδίκημα είναι κακούργημα, γιατί δεν συνελήφθη ο Χαϊκάλης;

Θέτουμε τα ερωτήματα που έχει ο κάθε πολίτης και οι απαντήσεις ανήκουν στη δικαστική πλευρά. Όπως και η απάντηση στο ερώτημα αν κλήθηκε να καταθέσει ο διευθυντής του ξενοδοχείου της πλατείας Συντάγματος για το αν ήταν δυνατόν να τοποθετηθεί κάμερα στην οροφή για την καταγραφή της συνάντησης Αποστολόπουλου – Χαϊκάλη χωρίς να πάρει χαμπάρι κανείς τον δράστη…

Να σημειώσουμε ότι στην ίδια κατεύθυνση κινείται και η θέση του ΣΥΡΙΖΑ, όπως διατυπώνεται σε επίσημη διαρροή, στην οποία τονίζεται μεταξύ άλλων ότι παρά την ομολογημένη απόπειρα χρηματισμού βουλευτή, η παραπομπή στο αρχείο της υπόθεσης χωρίς προηγουμένως να έχει διαταχθεί άρση του τηλεφωνικού απορρήτου των συνδιαλέξεων των εμπλεκομένων, γεννάει εύλογα ερωτήματα σε σχέση με την ορθότητα και τη σκοπιμότητα της απόφασης.