Η έκθεση της Κομισιόν για την Ελλάδα των γερόντων, των ανέργων και των αντιπαραγωγικών ανθρώπων
Τα στοιχεία για την Ελλάδα είναι εφιαλτικά ενώ η έκθεση αναφέρει ότι τα επόμενα χρόνια η εικόνα της Ελλάδος θα είναι «δραματική». Αναγράφεται στην έκθεση, μεταξύ άλλων, ότι το εργατικό δυναμικό της χώρας (άτομα ευρισκόμενα σε παραγωγική ηλικία), δηλαδή οι έχοντες ηλικία 15 έως 64 ετών, θα μειωθεί από 7.190.000 το 2013 στα 7.085.000 το 2015 και θα συνεχίσει τον κατήφορο για να κατέλθει το 2060 στα 4.639.000 (απώλεια 2.551.000 ατόμων ικανών να εργασθούν)! Ακόμη, ο πληθυσμός των ατόμων ηλικίας άνω των 65 ετών θα αυξηθεί κατά 12,7%, δηλαδή από το 20,2% που είναι σήμερα θα ανέλθει στο 32,9%, δηλαδή το 1/3 του πληθυσμού θα αποτελείται από ηλικιωμένους άνω των 65 ετών! Συμπεραίνει, δε, η εφημερίδα «ΕΣΤΙΑ» (11.11.2014), αναφερομένη στην παραπάνω έκθεση, ότι: «Δυστυχώς η χώρα μας εξελίσσεται σε χώρα γερόντων, ανέργων και αντιπαραγωγικών ανθρώπων». Δεν χρειαζόταν βεβαίως η έκθεση της Κομισιόν για να αντιληφθεί κάθε νοήμων πολίτης αυτής της πατρίδος ότι η Ελλάς τελειώνει και βαδίζει ολοταχώς προς το τέλος της Ιστορίας της, όταν μάλιστα τα στοιχεία που είχε δώσει στη δημοσιότητα η ΕΛΣΤΑΤ έδειχναν καθαρά ότι δεν υπάρχει μέλλον. Η «ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ» (21.10.2014) επεσήμανε το θλιβερό κατάντημά μας με το πρωτοσέλιδο δημοσίευμά της (της δημοσιογράφου κ. Ντίνας Δασκαλοπούλου) με τίτλο: «Θα γίνω ποτέ μάνα επί Μνημονίου;», στο οποίο και παρέθετε στοιχεία για τη δραματική μείωση των γεννήσεων. Σύμφωνα με τα στοιχεία αυτά και το 2014 οι γεννήσεις θα βρεθούν πολύ κάτω από τις 100.000, δεδομένου ότι από τις αρχές μέχρι τον Αύγουστο του 2014 έχουν καταγραφεί μόλις 56.280 γεννήσεις, ενώ οι θάνατοι το ίδιο διάστημα έχουν ανέλθει στους 71.236! Η εφιαλτική αυτή κατάσταση θα εξελιχθεί πολύ χειρότερα εάν ληφθεί υπ’ όψιν το ομόφωνο πόρισμα της Βουλής των Ελλήνων του Φεβρουαρίου 1993, που προέβλεπε (βλ. σελ. 26) ότι το 2021 οι άνω των 65 ετών θα αποτελούν στην Ελλάδα το 19,3% του πληθυσμού. Ωστόσο η πραγματικότητα είναι πολύ χειρότερη αφού το ποσοστό αυτό των ηλικιωμένων το 2014 έχει φθάσει στο 20,2%! Τι άλλο πρέπει να περιμένουμε για να ξυπνήσουμε από τον λήθαργο στον οποίο έχουμε περιπέσει; Η πολιτική ηγεσία αγρόν αγοράζει. Η μεν (συγ)κυβέρνηση έχει θέσει στο στόχαστρο τους πολυτέκνους, πλήττοντάς τους ανελέητα με όποιο μέτρο λαμβάνει, η δε, ορεγομένη την εξουσία, αντιπολίτευση ούτε καν καταδέχεται να σχολιάσει το θέμα που αφορά την ίδια την ύπαρξη του έθνους! Μωραίνει, πράγματι, Κύριος ους βούλεται απολέσαι. Το ενδιαφέρον της πολιτικής ηγεσίας εξαντλείται στον αγώνα για την εξουσία. Ο ελληνικός λαός, όμως, γιατί έχει περιπέσει σε χειμερία νάρκη και ο ίδιος αποδέχεται αυτή την κατάσταση που οδηγεί στην εξαφάνισή του; Δεν είναι η οικονομική κρίση που οδηγεί σ’ αυτό το κατάντημα. Και το 1932 η Ελλάς κήρυξε πτώχευση και η οικονομική κατάσταση ήταν πολύ χειρότερη από τη σημερινή, αλλά οι Έλληνες τα επόμενα τρία χρόνια έστησαν μια ολόκληρη πόλη των 280.000 κατοίκων, αφού οι γεννήσεις υπερτερούσαν των θανάτων κατά τον αριθμό αυτό. Είναι πολύ μεγαλύτερη η ηθική κρίση, αφού ο λαός έχει πλέον απωλέσει τις ρίζες. Έχει απωλέσει όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που τον έκαναν να επιβιώνει μέσα από κακουχίες, πείνα, καταστροφές και κάθε είδους καταιγίδες. Ακόμη και η πνευματική ηγεσία καθεύδει υπό μανδραγόρα. Η Ακαδημία ουδόλως ανησυχεί και οι άνθρωποι του πνεύματος, όσοι έχουν απομείνει, αντιπαρέρχονται το ζήτημα, ως εάν αυτό να αφορά άλλους και όχι τους Έλληνες!
Προφανώς όλοι περιμένουν «ιδείν το τέλος».
Το τέλος, όμως, δυστυχώς, θα είναι ο αφανισμός μας, αφού στον ορίζοντα δεν διαφαίνεται ελπίς.