Τελικά, πήγε και ο κ. Σαμαράς στις «Κάννες»

Οι εξελίξεις πρέπει να αναζητηθούν στο επίπεδο των σχέσεων με τους δανειστές και ιδιαίτερα με την ΕΕ. Ήδη από τον Σεπτέμβριο είχε καταστεί σαφές ότι η όποια συζήτηση για τη ρύθμιση του χρέους είχε μετατεθεί για τον Οκτώβριο του 2015 και η κυβέρνηση δεν μπορούσε να προσδοκά κάποια αλλαγή του πολιτικού κλίματος από αυτήν την πηγή.

Η επικοινωνιακή της πολιτική «γύρισε» σταδιακά στο σύνθημα «Το Μνημόνιο τελείωσε», κι ας γνωρίζουμε όλοι ότι το πρόγραμμα τελειώνει το 2022.

Κάποιες θετικές δηλώσεις από το Παρίσι και από το Eurogroup, μαζί με την ομαλή εκταμίευση της τελευταίας δόσης, ήταν πλέον η σημαντικότερη κυβερνητική προσδοκία. Αυτό που ακολούθησε, όμως, ήταν πολύ διαφορετικό.

Όπως φαίνεται από το επίσημο υπόμνημα που κατέθεσε ο κ. Ντάισελμπλουμ στο Ολλανδικό Κοινοβούλιο, οι δανειστές δεν συμμερίζονται τις κυβερνητικές προβλέψεις για τον προϋπολογισμό του 2015. Το έγγραφο με ημερομηνία 10/12/2014 διαβεβαιώνει τους ολλανδούς βουλευτές ότι η ελληνική κυβέρνηση έχει ήδη συμφωνήσει σε αύξηση του ΦΠΑ στα ξενοδοχεία από 6,5% στο 13%, περιορισμό των μη μισθολογικών δαπανών των δημοσίων υπαλλήλων και «περιορισμό του πλαφόν δαπανών», με ό,τι το τελευταίο μπορεί να σημαίνει. Ο κ. Ντάισελμπλουμ, όμως, δεν φαίνεται να ικανοποιείται με αυτά τα μέτρα και θεωρεί ότι υπάρχει επιπλέον σημαντικό κενό στον προϋπολογισμό. Σε αυτό το πλαίσιο, συστήνει απελευθέρωση απολύσεων, αναμόρφωση της πρόσφατης ρύθμισης ληξιπρόθεσμων φορολογικών και ασφαλιστικών οφειλών, ενοποίηση ασφαλιστικών ταμείων, με τις όποιες συνέπειες συνεπάγεται αυτό για τις συντάξεις, και πολλά άλλα.

Θα φανταζόταν κανείς ότι τα παραπάνω είναι επαρκείς λόγοι για να επιχειρήσει η κυβέρνηση κάποια ηρωική έξοδο, με δεδομένες και τις μη ανακοινωμένες δεσμεύσεις που έχει αναλάβει. Δυστυχώς, όμως, υπάρχουν κι άλλα.

Σε έγγραφο του EFSF, με ημερομηνία επίσης 10/12/2014, που απαντά στο αίτημα παράτασης των διαπραγματεύσεων του κ. Χαρδούβελη, υπάρχει η ακόλουθη πρόταση διευθέτησης: «Σε συνέχεια της πολιτικής συμφωνίας έγκρισης από το Eurogroup και του αιτήματος του έλληνα υπουργού Οικονομικών… το EFSF προτείνει ότι η κύρια συμφωνία παροχής δανειακής διευκόλυνσης (MFFA) επεκτείνεται μέχρι τις 28/2/2015 το νωρίτερο και την ημερομηνία εκταμίευσης του υπολειμματικού ποσού του προγράμματος του EFSF». Το εύλογο ερώτημα είναι:

Πού πηγαίνει η γραμμή έκτακτης ανάγκης των 15 δισ. ευρώ, στην οποία καταθέσαμε και τα 11 δισ. που δεν χρησιμοποιήθηκαν για την ανακεφαλαίωση των τραπεζών; Προφανώς, εάν ισχύσει η πρόταση του EFSF, η χώρα μας δεν έχει καμία εγγύηση για την κάλυψη του χρηματοδοτικού κενού του 2015, και μάλιστα σε μια χρονιά κατά την οποία λήγουν κρατικά ομόλογα περί τα 10 δισ.

Είναι, λοιπόν, πολύ πιθανό η κυβέρνηση να πετάει την «καυτή πατάτα» σε μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, που θα είναι αντιμέτωπη με ένα πιθανό πιστωτικό επεισόδιο από τις πρώτες μέρες ανάληψης της διακυβέρνησης της χώρας.

Ένα είναι σίγουρο από την όλη συζήτηση: Οι δανειστές επιδιώκουν να σπρώξουν την τρέχουσα κυβέρνηση ή την όποια κυβέρνηση προκύψει από τις εκλογές στην υπογραφή νέου Μνημονίου λιτότητας για τη χώρα μας.