Διεθνές Οικονομικό Βαρόμετρο

Στις ΗΠΑ οι επενδύσεις συνεχώς αυξάνονται με την παρότρυνση του κράτους και τη στήριξη (οικονομική και τεχνική) της Κεντρικής Τράπεζας, της γνωστής μας FED. Και στην προσπάθεια αυτή συμμετέχει όλο σχεδόν το τραπεζικό σύστημα των ΗΠΑ. Αντίθετα, στην ΕΕ επικρατεί επενδυτική άπνοια. Και το αποτέλεσμα είναι γνωστό: αναπτυξιακή στασιμότητα και απελπιστικά χαμηλή μεγέθυνση της ευρωπαϊκής οικονομίας. Ακριβώς αυτήν την αδυναμία της ΕΕ θέλησε να καλύψει ο κ. Γιούνκερ και ανέλαβε την πρωτοβουλία της ίδρυσης του Επενδυτικού Ταμείου, με την ελπίδα φυσικά ότι θα μπορούσε να συγκεντρωθεί το απαιτούμενο κεφάλαιο. Αυτή όμως η πρωτοβουλία, η τόσο αναγκαία και επωφελής, φαίνεται ότι τελικά θα οδηγηθεί σε ναυάγιο. Τα 315 δισ. ευρώ δεν μπορούν να συγκεντρωθούν. Ο κοινοτικός προϋπολογισμός μπορεί να διαθέσει μόνο 21 δισ. ευρώ, δηλαδή καλύπτει το 7% του αναγκαίου χρηματικού ποσού! Ενώ ιδιώτες επενδυτές δεν βρέθηκαν ακόμη για να στηρίξουν την προσπάθεια. Και ο πρόεδρος της Κομισιόν κατηγόρησε τους επενδυτές για την αποτυχία της προσπάθειας.

2.Η δημιουργία του Ταμείου που φιλοδοξεί να ιδρύσει ο κ. Γιούνκερ εξαρτάται βασικά από την ανταπόκριση που θα δείξουν οι ιδιώτες επενδυτές, που καλούνται να στηρίξουν με 300 δισ. ευρώ περίπου τη χρηματοδότηση του 93% του κεφαλαίου που απαιτείται. Είναι η μόνη διέξοδος για την πραγματοποίηση των αναπτυξιακών προσπαθειών του κ. Γιούνκερ και της νέας Κομισιόν. Για την προσέλκυση ιδιωτών επενδυτών σκέπτεται να καθιερώσει ορισμένα κίνητρα, όπως π.χ. τη δανειοδότησή τους από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ), μετοχικές συμμετοχές στα αναπτυξιακά έργα που θα γίνουν και ορισμένα άλλα ισχυρά κίνητρα. Επίσης, τα κράτη-μέλη θα μπορούν εθελοντικά να συνεισφέρουν δικά τους χρήματα, τα οποία δεν θα υπολογίζονται στο έλλειμμα και στο χρέος του Δημοσίου. Σύμφωνα με τα λεχθέντα από τον κ. Γιούνκερ, η επενδυτική αδράνεια της ευρωπαϊκής οικονομίας οφείλεται στο ότι «οι επενδυτές δεν έχουν εμπιστοσύνη, αξιοπιστία και πίστη». Και προφανώς εννοεί ότι δεν έχουν εμπιστοσύνη στην αξιοπιστία της ευρωπαϊκής οικονομίας, καθώς βλέπουν ότι η Ευρωζώνη, που υποτίθεται ότι αποτελείται από τα πλουσιότερα κράτη-μέλη της ΕΕ, βρίσκεται υπό την απειλή μιας τρίτης ύφεσης από το 2009 που άρχισε η Ευρώπη να δοκιμάζεται από τη σημερινή οικονομική κρίση και επιπλέον ορατός είναι και ο κίνδυνος αποπληθωρισμού. Αλλά και η Κομισιόν τώρα προετοιμάζεται να παρουσιάσει σχέδιο για το ποια αναπτυξιακά έργα θα πραγματοποιηθούν και σε ποια κράτη-μέλη. Πώς, λοιπόν, να έχουν πίστη στην επιτυχία της όλης προσπάθειας; Καλή επιτυχία, κύριε Γιούνκερ.

3.Πόλεμος έχει ξεσπάσει μεταξύ πετρελαίου και αερίου από σχιστολιθικά κοιτάσματα, την τεχνολογία της παραγωγής του οποίου και την εμπορία του διαθέτει μονοπωλιακά η βιομηχανία των ΗΠΑ. Έτσι τώρα έχουμε συνεχή πτώση της τιμής του πετρελαίου. Το μπρεντ υποχώρησε στα 71 δολάρια το βαρέλι και το αργό ΗΠΑ στα 68 δολάρια. Έτσι, την Πέμπτη 27-11-2014 συνεδρίασε το διεθνές καρτέλ πετρελαίου, ο πολύ γνωστός ΟΠΕΚ, για να αποφασίσει εάν θα πρέπει να λάβει μέτρα για τη μελλοντική διακύμανση των τιμών του «μαύρου χρυσού». Στη σύνοδο αυτή του ΟΠΕΚ υπήρξαν έντονες διαφωνίες. Οι χώρες με μέτρια ή χαμηλή παραγωγή ήθελαν τη μείωση της σημερινής παραγωγής, ώστε να αυξηθούν οι τιμές (Βενεζουέλα, Νιγηρία, Ιράν), προφανώς για να αυξήσουν τα έσοδά τους από την πώληση των πετρελαίων τους. Μάλιστα, ο Πρόεδρος της Βενεζουέλας Νίκολας Μαδούρο μετά τη λήξη της συνόδου του ΟΠΕΚ είπε ότι η χώρα του θα εξακολουθήσει να ασκεί πιέσεις για μείωση της παραγωγής. Αντίθετα, τα κράτη με μεγάλη παραγωγή (Σαουδική Αραβία και Εμιράτα του Κόλπου) υποστήριξαν τη διατήρηση της παραγωγής στα σημερινά επίπεδα. Και τούτο γιατί το σχιστολιθικό αέριο θα είναι μελλοντικά ο μεγάλος ανταγωνιστής του πετρελαίου. Αλλά με τη σημερινή χαμηλή τιμή του «μαύρου χρυσού» η παραγωγή αυτού του αερίου είναι πλέον αντιοικονομική και η σχετική βιομηχανία θα καταρρεύσει. Οι ΗΠΑ πώς θα αντιδράσουν, άραγε;