Διά χειρός…
… του διευθυντή του «Βήματος» Αντώνη Καρακούση, από το άρθρο του με τίτλο «Από την αλήθεια στην άλλη λύση»:
Αξίζει η άλλη λύση…
«Δύο επιλογές έχουμε: ή να συμβιβαστούμε και να αποδεχθούμε όσα εκείνοι απαιτούν ή να αναλάβουμε μόνοι μια γενναία προσπάθεια ανόρθωσης και ανασυγκρότησης της χώρας, αποδεχόμενοι πλήρως το κόστος και το βάρος της επιλογής μας.
Την πρώτη, του συμβιβασμού και της αποδοχής, την ξέρουμε, έχουμε γνωρίσει τις συνέπειες και τα αποτελέσματά της, όπως και τα συναισθήματα που αφήνει πίσω της.
Τη δεύτερη δεν τη γνωρίζουμε. Ενσωματώνει κατά πάσα βεβαιότητα περισσότερους κινδύνους και ανασφάλειες.
Όμως αξίζει να αξιολογηθεί, γιατί απλούστατα προϋποθέτει συνεπές και ολοκληρωμένο σχέδιο και απαιτεί την κινητοποίηση και συμμετοχή ολόκληρου του ελληνικού λαού. Και επιπλέον είναι κατάδική μας, επιβάλλει αυτογνωσία, συστράτευση και μπορεί να δημιουργήσει τις συνθήκες για μια πραγματική αναγέννηση της χώρας και του λαού μας. Κάτι που έχει ανάγκη ο τόπος περισσότερο από ποτέ».
***
… του διευθυντή της «Καθημερινής» Αλέξη Παπαχελά, από το σχόλιό του με τίτλο «Το κτήνος του λαϊκισμού»:
Έργο της «ηγέτιδας» τάξης της χώρας…
«Υπάρχουν αριστεροί, κεντροαριστεροί, κεντροδεξιοί, δεξιοί που αγωνιούν γι’ αυτό τον τόπο, πιστεύουν στο κίνημα του αυτονόητου και νιώθουν αηδία από την πλήρη απαξίωση του δημόσιου διαλόγου, από όπου και αν προέρχεται. Δεν θέλουν να βλέπουν τον κόσμο μαύρο-άσπρο, δεν θέλουν ένα νέο διχασμό μεταξύ ”κομμουνιστών” και ”φασιστών”. Την ευθύνη βεβαίως για όλα αυτά τη φέρει πρωτίστως η απελπιστικά χαλασμένη ”ηγέτιδα” τάξη αυτής της χώρας. Ροκάνισε τα ηθικά δοκάρια πάνω στα οποία στεκόταν με τα ρουσφέτια, τα σκάνδαλα, τις άθλιες επιλογές προσώπων, τον λούμπεν λαϊκισμό της. Όταν εσύ ο ίδιος δεν σέβεσαι τους κανόνες, είναι δύσκολο να απαιτήσεις από τους υπόλοιπους να το κάνουν. Ανέχθηκε ή και κρύφτηκε πίσω από τον λαϊκισμό έτσι ώστε να μπορεί να κάνει απλά ”τη δουλειά της” και γι’ αυτό έχουμε όλοι ευθύνη.
Και κάτι τελευταίο, που δεν θα σταματήσουμε να το λέμε. Όποιος ταΐζει για δικούς του λόγους το κτήνος του λαϊκισμού πρέπει να ξέρει ότι θα δαγκώσει και το δικό του χέρι. Πάντοτε έτσι συμβαίνει… Ας το θυμούνται όσοι φέρονται σήμερα με αλαζονικό τσαμπουκά και μηδενική ανοχή σε οιαδήποτε άλλη άποψη, πλην της δικής τους».