Φουντώνουν τα σενάρια για άλλη κυβέρνηση, με άλλον πρωθυπουργό
Από τη μέχρι τώρα στάση τους οι δανειστές δεν έχουν αφήσει να διαφανεί ότι αν μια οποιαδήποτε ελληνική κυβέρνηση επέλεγε τον δρόμο της ρήξης και της ανυπακοής, εκείνοι θα ανέκρουαν πρύμνα. Στις πρόσφατες μάλιστα συζητήσεις στο Παρίσι κατέστησαν σαφές ότι οι δεσμεύσεις που έχει αναλάβει η χώρα μας πρέπει να υλοποιηθούν μέχρι τελευταίας γραμμής ανεξάρτητα από τις συνέπειες, πολιτικές, κοινωνικές ή οικονομικές, μπορεί να προκληθούν. Από την άλλη ο σχηματισμός κυβέρνησης ειδικού σκοπού προϋποθέτει αλλαγή πρωθυπουργού, που σημαίνει ότι πρέπει να συμφωνήσει ο Αντ. Σαμαράς να εκχωρήσει το αξίωμά του. Ανάλογα, δε, να κινηθεί όπως είναι φυσικό και ο κυβερνητικός εταίρος του Β. Βενιζέλος. Κι αν στην περίπτωση του δεύτερου θα μπορούσε να είναι εφικτή μια τέτοια εξέλιξη, λόγω της ισχυρής αμφισβήτησης από το εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ, για τον κ. Σαμαρά είναι όχι απλώς ανέφικτο, είναι αδιανόητο. Στενοί συνεργάτες του, κάθε φορά που αναζωπυρώνονται τα σχετικά σενάρια, σπεύδουν να αποκλείσουν με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο το ενδεχόμενο αυτό. «Ο Σαμαράς έχει αναλάβει να φέρει σε πέρας ένα έργο και θα το κάνει. Δεν πρόκειται να εγκαταλείψει στα μισά του δρόμου», λένε χαρακτηριστικά και αποκρούουν τις αιτιάσεις ότι είναι «κολλημένος» με την καρέκλα του πρωθυπουργού. Επισημαίνουν ότι δυόμισι χρόνια τώρα «δίνει σκληρές μάχες» και «γνωρίζει όσο κανένας άλλος τα προβλήματα της χώρας» και αν τον διαδεχόταν ένας άλλος θα χανόταν πολύτιμος χρόνος στην προσπάθεια για έξοδο της Ελλάδας από την κρίση.
Στην επισήμανση ότι η αποχώρηση του κ. Σαμαρά θα μπορούσε να γίνει παρά τη θέλησή του, ως συνέπεια δραματικών εξελίξεων, όπως ακριβώς συνέβη το 2011 με τον Γ. Παπανδρέου, οι συνεργάτες του πρωθυπουργού είναι… ακάθεκτοι: «Ούτε οι συνθήκες είναι ίδιες, αλλά το κυριότερο, ούτε ο Σαμαράς είναι Παπανδρέου». Κι εξηγούν ότι, ο Γ. Παπανδρέου εξαναγκάσθηκε σε παραίτηση από την πρωθυπουργία μετά από ένα μεγάλο, σοβαρό λάθος που εξόργισε τους πάντες. Επιπλέον είχε απέναντί του μια ισχυρή εσωκομματική αντιπολίτευση της οποίας ηγείτο ο Β. Βενιζέλος, ισχυρή προσωπικότητα, υψηλές φιλοδοξίες και διάθεση να πάρει τη ρεβάνς. Αντίστοιχο πρόσωπο αυτή τη στιγμή στη Νέα Δημοκρατία δεν υπάρχει, λένε, που θα ηγηθεί μιας «κίνησης ανατροπής» του κ. Σαμαρά.
Ο Δ. Αβραμόπουλος έχει «εξοριστεί» στις Βρυξέλλες, η Ντ. Μπακογιάννη έχει χάσει μεγάλο μέρος από το πολιτικό της κεφάλαιο, η καραμανλική ομάδα είναι «αποψιλωμένη» κι ο πρώην πρωθυπουργός δεν δείχνει καμιά διάθεση ανάμιξης στα εσωτερικά της παράταξης.
Από την επιχειρηματολογία που αναπτύσσουν οι συνεργάτες του κ. Σαμαρά προκύπτει σαφώς ότι δεν πρόκειται να αποχωρήσει από την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας ακόμη και μετά από μια εκλογική ήττα. Θεωρούν ότι η διαφορά δεν θα είναι μεγάλη, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα έχει αυτοδυναμία, το πολιτικό παιχνίδι θα είναι ανοιχτό, οπότε κανείς δεν θα «τολμήσει» να θέσει θέμα ηγεσίας.