Γη και ύδωρ στους δανειστές δίνει η κυβέρνηση
Η προσπάθεια του πρωθυπουργού Αντ. Σαμαρά και του κυβερνητικού εταίρου του Β. Βενιζέλου επικεντρώνεται πλέον στο να πετύχει μια συμφωνία πολιτικά διαχειρίσιμη και τα μέτρα που θα προωθηθούν να έχουν το μικρότερο δυνατό πολιτικό και κοινωνικό κόστος. Κάτι που κινείται στα όρια του ανέφικτου αν κι εφόσον υποκύψει στις πιέσεις για ζητήματα όπως οι αλλαγές (προς το χειρότερο) στο Ασφαλιστικό και οι αυξήσεις στους φόρους (ΦΠΑ).
Η μεγάλη υποχώρηση της κυβέρνησης έχει να κάνει με τον ρόλο που θα έχει στη μετά Μνημονίου εποχή το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Στόχος του κ. Σαμαρά -το είχε πει και δημόσια- ήταν το ΔΝΤ να περιοριστεί σε βοηθητικό ρόλο και να ασκεί καθήκοντα συμβούλου. Τελικά θα έχει ισότιμη με τους Ευρωπαίους εμπλοκή στο «δίχτυ προστασίας» της ελληνικής οικονομίας. Εξέλιξη που μόνο ανησυχίες προκαλεί αφού το ΔΝΤ είναι εκείνο που επέβαλλε ως τώρα τα πιο σκληρά μέτρα που εφαρμόσθηκαν τα τελευταία πέντε χρόνια στην Ελλάδα.
Το Μέγαρο Μαξίμου, αλλά ιδιαίτερα το ΠΑΣΟΚ, διαβεβαίωναν ότι δεν πρόκειται να αποδεχτούν αλλαγές στα εργασιακά. Οι ομαδικές απολύσεις και η ανταπεργία θα αποτελέσουν μέρος της τελικής συμφωνίας, που σημαίνει ότι στο εξής η θέση των εργαζομένων καθίσταται ακόμη πιο δυσχερής. Συγκριτικά με τα παραπάνω, οι αλλαγές στα συνδικαλιστικά συνιστούν «πταίσμα» παρά το γεγονός ότι καταπατούνται κατοχυρωμένα δικαιώματα που αποκτήθηκαν έπειτα από προσπάθειες δεκαετιών. Η κυβέρνηση είχε κατ’ επανάληψη δεσμευτεί ότι δεν πρόκειται να συζητήσει θέμα αλλαγών στο Ασφαλιστικό, αλλά οι δεσμεύσεις αυτές πήγαν στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Η επιμήκυνση του χρόνου εργασίας για την κατοχύρωση της κατώτατης σύνταξης θα πλήξει χιλιάδες εργαζομένους, κυρίως γυναίκες, ενώ σημασία θα έχει για ποιες κατηγορίες εργαζομένων θα ισχύσει. Η κυβέρνηση πιέζεται να αυξήσει τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης που θα έχει ως αποτέλεσμα να παραταθεί για 5-10 έτη ο χρόνος εργασίας για εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους, όπως επίσης και για νέα μείωση συντάξεων, κύριων και επικουρικών, αλλά θεωρείται απίθανο να υποκύψει αφού όλα τα μέτρα πρέπει να περάσουν από τη Βουλή και κάτι τέτοιο δεν είναι δυνατό.
Στο Μέγαρο Μαξίμου, αλλά και στη Χαρ. Τρικούπη γνωρίζουν τις δυσκολίες που υπάρχουν και για τον λόγο αυτόν προτίθενται να εντάξουν στον προϋπολογισμό τα μέτρα που θα συμφωνηθούν με την «τρόικα». Με το σκεπτικό ότι έτσι θα αποτρέψουν πιθανές «ανταρσίες» κυβερνητικών βουλευτών που δεν θα θελήσουν να διαφοροποιηθούν σ’ ένα τόσο κρίσιμο νομοθέτημα όπως είναι ο προϋπολογισμός. Ωστόσο, αν υπάρξουν, το πολιτικό κόστος για την κυβέρνηση θα είναι πολύ μεγαλύτερο…