Σαθρά πλέον τα θεμέλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Μια Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία κατέστρεψε την Ευρώπη και ιδίως τις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου, πρωτίστως με την κατάπτυστη Συνθήκη του Μάαστριχτ, που υπογράφηκε στις 7 Φεβρουαρίου του 1992 -κύρια επιδίωξή της ήταν η σκληρή λιτότητα και ο μονεταρισμός-, ενώ ακολούθως καθιερώθηκε σε δέκα χρόνια περίπου, την 1η Ιανουαρίου του 2002, το επαίσχυντο ευρώ. Ένα ευρώ που επιφέρει, εκτός των άλλων δεινών, ως κοινό νόμισμα, εσωτερική ΥΠΟΤΙΜΗΣΗ στις χώρες-μέλη. (Η επίσπευση της προσχώρησής μας στο ευρώ εκ μέρους του σφόδρα γερμανόφιλου Σημίτη και μάλιστα με εξωφρενικά ΔΥΣΜΕΝΗ ισοτιμία δραχμής-ευρώ εξολόθρευσε την Ελλάδα και εξαθλίωσε οικονομικά τους Έλληνες).
Προέταξα την προϊστορία της σημερινής τρισάθλιας Ευρωπαϊκής Ένωσης, μιας ΓΕΡΜΑΝΟΚΡΑΤΟΥΜΕΝΗΣ Ένωσης, η οποία στηρίζεται «σε σαθρά θεμέλια» πλέον, όπως διατυμπανίζει και ο τίτλος του άρθρου, με ηγέτες και ηγετίσκους της κακιάς ώρας που θησαυρίζουν εις βάρος των λαών των χωρών τους. Είναι αυτόχρημα τραγικό να συνειδητοποιεί κανείς ότι το τεράστιο αυτό εγχείρημα το ξεκίνησαν δύο ύψιστου διαμετρήματος προσωπικότητες από τη Γαλλία -ο Ρομπέρ Σουμάν και ο Ζαν Μονέ, επαναλαμβάνω τα ονόματά τους για να τους τιμήσω- και έπεσε στα χέρια, εδώ και αρκετά χρόνια, των Γερμανών! Των Γερμανών που έχασαν πανηγυρικά και τους δύο Παγκοσμίους Πολέμους…
Αλλά ας έρθουμε τώρα στα πρόσφατα αίσχη. Με κορυφαίο σκάνδαλο εκείνο του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν Κλοντ Γιούνκερ. Ο εν λόγω κύριος, πρώην πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου, «μετέτρεψε τη χώρα του σε φορολογικό παράδεισο, με τις πλάτες, βεβαίως βεβαίως, των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων και την ανοχή της γραφειοκρατίας των Βρυξελλών. Με ποιο κύρος θα κάνει τώρα συστάσεις στις κυβερνήσεις να είναι αυστηρές με τους φοροφυγάδες, να σέβονται το Σύμφωνο Σταθερότητας, να μην παραβιάζουν τα προγράμματα λιτότητας, να ελέγξουν τα ελλείμματά τους και να προχωρήσουν στις αναγκαίες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις; (…) Θα είναι ένας πρόεδρος με μικρό εκτόπισμα, ευάλωτος στις πιέσεις και τους εκβιασμούς. Ενδεχομένως, οι κυρίαρχες δυνάμεις της Ένωσης να βολεύονται με έναν τέτοιο αναιμικό πρόεδρο, ώστε να αποφύγουν να αναμετρηθούν με τα ανοιχτά ζητήματα που ταλανίζουν την Ευρώπη».
Άντλησα τα αποσπάσματα αυτά από το εξαιρετικό άρθρο του Τάσου Παππά στην «Εφημερίδα των Συντακτών» της περασμένης Τετάρτης. Τα μη παρατιθέμενα αποσπάσματα είναι εξίσου καίρια και εντυπωσιακά. Σημειώνω μόνο τον τίτλο «Παχυδερμισμός», το ότι ο Σαρκοζί «είναι μπλεγμένος σε ύποπτες ιστορίες παράνομου χρηματισμού» και ότι ο Ραχόι «είναι μέχρι τον λαιμό βουτηγμένος στα σκάνδαλα».
Τα σκάνδαλα, μικρότερα ή μεγαλύτερα, των κυβερνώντων στην Ελλάδα είναι γνωστά και, εκτός από τις περιβόητες μίζες, έχουν να κάνουν με τη λίστα Λαγκάρντ και άλλες ανάλογες λίστες. Λόγω επικαιρότητας, μπαίνω στον πειρασμό να υποθέσω ότι ορισμένοι αετονύχηδες με καλή πληροφόρηση θα αυγατίζουν ανενόχλητοι τα κεφάλαιά τους εδώ και καιρό, έχοντας μεταφέρει τις επιχειρήσεις τους στον φορολογικό παράδεισο του Λουξεμβούργου. Κατά τα άλλα, πολλοί… πάμπτωχοι υπουργοί και βουλευτές θα προσεύχονται στην Παναγία του προπονητή του ΠΑΟΚ Άγγελου Αναστασιάδη ώστε να εξευρεθούν οι 180 συνάδελφοί τους προκειμένου να εξακολουθήσουν να εισπράττουν επί δεκαπεντάμηνο τις… γλίσχρες βουλευτικές αποζημιώσεις, συν την, κατά 15 μήνες, αύξηση των συντάξεών τους που θα εισπράξουν αργότερα. Αυτά, βέβαια, δεν θα συμβούν, παρά τις προσευχές στην Παναγία του Αναστασιάδη. Διότι, εάν συμβούν -ο μη γένοιτο-, οι Σαμαροβενιζέλοι θα προλάβουν να ξεπουλήσουν αντί πινακίου φακής ό,τι στέκεται ακόμη όρθιο στην πατρίδα μας.
Λύση υπάρχει. Είναι ο εξοβελισμός των εθελόδουλων κρατούντων. Είτε με εκλογές είτε με δυναμικό ξεσηκωμό των κατατρεγμένων οικονομικά Ελλήνων. Άλλος τρόπος δεν υπάρχει. Και θα είμαστε υπεύθυνοι στην πρώτη περίπτωση, αν δεν πάμε να ψηφίσουμε με τα δύο χέρια, που λέει ο λόγος, ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά και στη δεύτερη περίπτωση πάλι εμείς θα είμαστε υπεύθυνοι -και κατάπτυστοι-, αν καθίσουμε ηττοπαθώς στα αυγά μας.
Έχουμε καταντήσει η χλεύη της οικουμένης ως λαός. Εμείς που πραγματοποιήσαμε το έπος του 1940. Εμείς που με τόσες θυσίες σε ανθρώπινες ζωές αποτινάξαμε τη χιτλερική Κατοχή, πολεμώντας σαν λιοντάρια. Το επιβεβαιώνει η γνωστή ρήση του Τσώρτσιλ ότι «από εδώ κι εμπρός δεν πρέπει να λέμε ότι οι Έλληνες πολεμούν σαν ήρωες, αλλά ότι οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες».
Καταλήγω με τον νομπελίστα αμερικανό οικονομολόγο Πολ Κρούγκμαν, προκειμένου να αντιληφθούν οι πάντες το μέγεθος της εκμετάλλευσης που μας γίνεται. Ο διάσημος οικονομολόγος σε συνέντευξή του στη γερμανική εφημερίδα «Tagesspiegel» τονίζει, μεταξύ άλλων: «Στην Ελλάδα έχουμε να κάνουμε σε πολλές περιπτώσεις με ξεπούλημα χωρίς λόγο. Τα κέρδη ιδιωτικοποιούνται, ενώ οι κίνδυνοι και οι ζημιές επιβαρύνουν ολόκληρη την κοινωνία». Σε άλλο σημείο επισημαίνεται, διά της γερμανικής εφημερίδας: «Ακίνητα με αξία δισεκατομμυρίων ξεπουλιούνται, υπηρεσίες ύδρευσης περνούν στα χέρια ιδιωτών, τράπεζες πωλούνται σε αμφιλεγόμενους αγοραστές. Ολιγάρχες και επενδυτές παίζουν ένα γιγαντιαίο Monopoly -το αποκαλεί Europoly- και οι δανειστές άλλαξαν τους κανόνες του παιχνιδιού προς όφελος των κερδοσκόπων».
Αυτά δεν τα ξέρουν και δεν τα βλέπουν οι αναίσθητοι κυβερνώντες;