Για ποιους κτυπάει η καμπάνα…

***

Πληρώνει τον Χριστόφια η Κύπρος

Η κληρονομιά που άφησε στο Κυπριακό ο πρώην Πρόεδρος Δημήτρης Χριστόφιας είναι πολύ βαριά και δυστυχώς αποδεικνύεται δύσκολο να απαλλαγεί οριστικά η ελληνοκυπριακή πλευρά -στις διαπραγματεύσεις- από τα βαρίδια που άφησε ο Χριστόφιας. Ο πρώην Πρόεδρος, κινούμενος κυρίως από ιδεολογικά κίνητρα, πίστευε ότι θα λύσει το Κυπριακό επειδή απέναντί του είχε βρεθεί ένας τουρκοκύπριος πολιτικός, ο Μ. Α. Ταλάτ, για τον οποίο το ΑΚΕΛ κοκορευόταν ότι τον είχε βοηθήσει οικονομικά για να σπουδάσει, καθώς κινούνταν στον χώρο της Αριστεράς.

*Με αυτή την πλάνη ξεκίνησε τις συνομιλίες ο κ. Χριστόφιας, μη διστάζοντας να προβεί σε τραγικές παραχωρήσεις, καθώς πίστευε ότι «άξιζε» τον κόπο να θυσιαστούν και ορισμένα βασικά θέματα των Ελληνοκυπρίων προκειμένου να φτιαχτεί μια ενωμένη Κύπρος. Έτσι προέκυψε ο μεγάλος αριθμός εποίκων που θα έμεναν στο νησί (περιορίζοντας έτσι και τις εδαφικές προσαρμογές), η εκ περιτροπής Προεδρία, η σκληρή διζωνικότητα (που ουσιαστικά ακύρωνε τον ομοσπονδιακό χαρακτήρα της λύσης), εμπεδώθηκε μια λανθασμένη ταύτιση της πολιτικής ισότητας με τη διαγραφή της έννοιας πλειοψηφίας και μειοψηφίας και άλλα πολλά.

*Ο κ. Χριστόφιας τότε, με εντελώς λανθασμένο τρόπο και επειδή αδυνατούσε να διαβάσει τις διεθνείς και γεωπολιτικές εξελίξεις, απρόθυμα «ανέχτηκε» να συνεχίζονται οι έρευνες για το φυσικό αέριο, καθώς ανησυχούσε ότι αυτό θα έκανε ακόμη πιο απρόθυμους τους Ελληνοκύπριους να αποδεχτούν την κακή λύση στην οποία οδηγούσε η διαπραγμάτευσή του, όπως αποτυπώθηκε στις «συγκλίσεις Ντάουνερ».

*Και έτσι εφηύρε την καραμέλα ότι θα εξασφαλισθεί ο διαμοιρασμός και η συμμετοχή των Τουρκοκυπρίων στα οφέλη του φυσικού αερίου. Ο κ. Χριστόφιας διέπραττε τότε ένα σημαντικό λάθος. Το φυσικό αέριο δεν ανήκει στους Ελληνοκύπριους, στους Τουρκοκύπριους ή στους Μαρωνίτες.

Ανήκει στην Κυπριακή Δημοκρατία και φυσικά, εάν υπάρξει λύση, θα ανήκει στο ομόσπονδο κράτος. Εξάλλου η Κύπρος, ακολουθώντας το νορβηγικό μοντέλο, δεν θα διαθέσει τα έσοδα (όταν έρθουν) από το φυσικό αέριο για να μοιράσει επιδόματα. Η προσπάθεια που ξεκίνησε από την εποχή Χριστόφια ταυτίστηκε ουσιαστικά με την τουρκοκυπριακή θέση, που ζητούσε είτε να παγώσουν οι έρευνες είτε να φτιαχτεί μηχανισμός για τον διαμοιρασμό του φυσικού αερίου. Μια απαίτηση, φυσικά, που εκτός της οικονομικής σημασίας ακύρωνε εμπράκτως την κυριαρχία της Κυπριακής Δημοκρατίας. Τα ίδια επανέλαβε και ο Ν. Αναστασιάδης μέχρι που το «Barbaros» τον προσγείωσε στη σκληρή πραγματικότητα…

Φάουλ…

Με αφορμή τη δυσάρεστη εμπειρία του ΑΚΕΛ πρέπει να επισημάνουμε ένα ολίσθημα της αρμόδιας για την εξωτερική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ κ. Ν. Βαλαβάνη, που στη συζήτηση των εξωτερικών θεμάτων στη Βουλή έκανε την εξής παρατήρηση: «…δεν είναι δυνατόν να αφαιρεθεί η συμφωνία για τον τρόπο διανομής αυτών των εσόδων μεταξύ των δύο κοινοτήτων από το συνολικό πακέτο διαπραγμάτευσης μιας δίκαιης λύσης του Κυπριακού σύμφωνα με τις αποφάσεις του ΟΗΕ. Κάτι τέτοιο θα σήμαινε μεγάλη αποδυνάμωση όχι μόνο της διαπραγματευτικής θέσης της Κυπριακής Δημοκρατίας αλλά και αφαίρεση ενός σοβαρού κινήτρου για να μπορέσει να υπάρξει συνολική λύση».

*Ας ελπίσουμε ότι δεν αποτελεί θέση του ΣΥΡΙΖΑ η εμπλοκή του θέματος των υδρογονανθράκων στις συνομιλίες για το Κυπριακό, καθώς αυτή είναι διεκδίκηση της τουρκικής και τουρκοκυπριακής πλευράς. Κι αν εννοεί η κ. Βαλαβάνη ότι το φυσικό αέριο θα είναι το κίνητρο για τους Τουρκοκύπριους να αποδεχτούν μια, ούτως ή άλλως, κακή λύση για την ελληνοκυπριακή πλευρά, όπως την έχει προδιαγράψει το διαπραγματευτικό «κεκτημένο» του κ. Χριστόφια, τότε μάλλον δεν έχει κατανοήσει καλά το Κυπριακό και τις διαστάσεις του προβλήματος.

*Διότι η εμπλοκή του θέματος του φυσικού αερίου στις διαπραγματεύσεις θα σημάνει ότι από τώρα, καταργώντας στην πράξη την κυριαρχία της, η Κυπριακή Δημοκρατία παραχωρεί ακόμη και σε επίπεδο πρώιμης διαπραγμάτευσης μέρος της άσκησης κυριαρχικών δικαιωμάτων στην τουρκοκυπριακή κοινότητα…

*Όμως υπάρχει ένα ακόμη σημαντικό σημείο που απαιτεί εξηγήσεις στην παρέμβαση της κ. Βαλαβάνη άλλα και στην ομιλία του Αλ. Τσίπρα, καθώς ακούσαμε με ενδιαφέρον την κριτική που ασκείται στο Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας να περιορίζεται στο ότι ασχολείται με τα μικρά και δεν προχωρούν οι δύο πρωθυπουργοί σε ουσιαστικές συμφωνίες για τα μεγάλα προβλήματα. Αν εννοούν ότι πρέπει να αρχίσει διαπραγμάτευση σε διμερές επίπεδο για το Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, κάνουν τεράστιο λάθος, καθώς είναι δεδομένη η επιδίωξη της Τουρκίας να φέρει όλο το πακέτο αυτών των ουσιαστικών προβλημάτων στο διμερές τραπέζι, όπου συνομιλεί χωρίς πλαίσιο αρχών και διεθνούς δικαίου, άλλα με όρους ισχύος.

*Με την ευκαιρία, πρέπει να επισημάνουμε ότι από την εισήγηση του Β. Βενιζέλου στην Επιτροπή της Βουλής προέκυψε ένα πολύ σημαντικό ερώτημα: Πού και πώς έχει δηλώσει η Τουρκία ρητώς ότι αποδέχεται το Δίκαιο της Θάλασσας ως εθιμικό πλέον δίκαιο; Προφανώς και ο κ. Βενιζέλος με την ακαδημαϊκή ιδιότητά του γνωρίζει πόσο εξαιρετικά σημαντικό είναι αυτό που δήλωσε, εφόσον φυσικά ισχύει…

Για το ανθελληνικό περιεχόμενο λέξη…

Λάβαμε και δημοσιεύουμε την εξής επιστολή του καθηγητή κ. Δημήτρη Χριστόπουλου:

Κύριε Διευθυντά. Διάβασα τη δημοσίευσή σας με τίτλο «Το ξέρει η Κουμουνδούρου;», αναφορικά με την υποτιθέμενη παρουσία μου στην οργανωτική επιτροπή συνεδρίου που έλαβε χώρα στην Κωνσταντινούπολη.

Λάβατε υπόψη σας ότι το εν λόγω δημοσίευμα αναπαράγει μια ψευδή είδηση καθώς όχι μόνο δεν έχω υπάρξει στην οργανωτική επιτροπή τέτοιου συνεδρίου, αλλά ούτε την ύπαρξή του γνώριζα. Κατόπιν επιστολής μου προς τους διοργανωτές του, τελικά το όνομά μου, που δεν γνωρίζω πώς μπήκε στην οργανωτική επιτροπή αυτή, αφαιρέθηκε.

Σας παραπέμπω στη σχετική ανάρτησή μου στο fb ακριβώς την ημέρα του δημοσιεύματος αυτού, προς επιβεβαίωση των ως άνω. Παρακαλώ λοιπόν να δημοσιεύσετε την παρούσα επιστολή… Δημήτρης Χριστόπουλος».

Απάντηση στήλης:

Πραγματικά είναι διαβολική η σύμπτωση ότι το όνομα του κ. Χριστόπουλου είναι το μοναδικό όνομα από μερικούς χιλιάδες καθηγητές και επιστήμονες της Ελλάδας που έτυχε να βρεθεί «εν αγνοία» του, όπως ο ίδιος υποστηρίζει, στην οργανωτική επιτροπή του ανθελληνικού αυτού συνεδρίου. Είναι βεβαίως γεγονός ότι πολλά από τα θέματα που αναπτύχτηκαν στο συνέδριο έχουν θιασώτες και στην Ελλάδα είτε αφορούν τον τουρκισμό στη Θράκη είτε την ιστορική «αλήθεια» των «σφαγών» των Οθωμανών από τους Έλληνες κ.ά.

Τελικά είναι ευχάριστο ότι με το δημοσίευμα (αφού προφανώς δεν είχε δει τα πρωτογενή δημοσιεύματα) δόθηκε η ευκαιρία στον κ. Χριστόπουλο να διαψεύσει τη συμμετοχή του στο συνέδριο, αν και θα περιμέναμε να ενοχλείτο και να αποδοκίμαζε, ως επιστήμονας και ως στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, το ανθελληνικό περιεχόμενό του…

Ο εξωφρενικός
[email protected]