Ενδοκυβερνητική κρίση προκαλεί το μπόνους
Παράγοντες της Χαρ. Τρικούπη επιμένουν ότι η αλλαγή του υφιστάμενου εκλογικού νόμου αποτελεί μέρος της προγραμματικής συμφωνίας Νέας Δημοκρατίας και ΠΑΣΟΚ μετά τις εκλογές του 2012. Από τη Λ. Συγγρού υπογραμμίζουν ότι δεν τίθεται τέτοιο ζήτημα καθώς ένα αναλογικότερο εκλογικό σύστημα θα δυσκόλευε ακόμη περισσότερο τον σχηματισμό μιας ισχυρής κυβέρνησης που έχει ανάγκη ο τόπος.
Επιπλέον θα συνέβαλλε στον περαιτέρω πολυκερματισμό των υφιστάμενων πολιτικών σχηματισμών. Επικαλούνται μάλιστα την πορεία που είχε η τρικομματική κυβέρνηση που συγκροτήθηκε «μετά βαΐων και κλάδων» μετά τις εκλογές του 2012, με τη ΔΗΜΑΡ να αποχωρεί έναν χρόνο αργότερα εν μέσω διαφωνιών και αναταράξεων. Επισημαίνουν δε τις μεγάλες δυσκολίες που υπάρχουν στη συγκυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας και ΠΑΣΟΚ,
με τον κ. Σαμαρά να υποχρεώνεται να κάνει συνεχείς ελιγμούς και συμβιβασμούς στην προσπάθειά του να προχωρήσει το κυβερνητικό έργο. Από την άλλη, ακόμη κι αν ο Αντ. Σαμαράς πειθόταν να αναλάβει μια τέτοια πρωτοβουλία, είναι βέβαιο ότι θα προσέκρουε στη διαφωνία μεγάλου αριθμού βουλευτών και στελεχών.
Κορυφαίοι υπουργοί έχουν κατά καιρούς εκφράσει την αντίθεσή τους σε μια τέτοια εξέλιξη, ενώ πρέπει να θεωρείται βέβαιο ότι δεν πρόκειται να συναινέσει και ο Κ. Καραμανλής. Υπάρχουν όμως και στελέχη που βλέπουν με θετικό μάτι μια αλλαγή του εκλογικού νόμου με κατάργηση του «μπόνους» των 50 εδρών, αλλά είναι προφανές ότι προσεγγίζουν το ζήτημα από καθαρά μικροκομματική σκοπιά. Δηλαδή, πάση θυσία να κλείσουν τον δρόμο του ΣΥΡΙΖΑ για την αυτοδυναμία. Μεταξύ των συγκεκριμένων στελεχών συζητείται και ένα ακόμη πιο ακραίο σενάριο: Να διατηρηθεί το «μπόνους» αλλά να δίνεται μετά τις εκλογές σε όποιον συνασπισμό κομμάτων καταφέρει να συγκεντρώσει κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Κάτι πρωτοφανές και ανέφικτο, που αντανακλά ωστόσο την αγωνία αυτών των «γαλάζιων» στελεχών
για την έκβαση των εκλογών, όποτε κι αν διεξαχθούν.