Σε μόνιμο εκβιασμό η χώρα με την… προληπτική πίστωση
Παράλληλα προσπαθεί να υπερβεί το τείχος των απαιτήσεων που προβάλλουν οι πιστωτές, προκειμένου να καταλήξει το ταχύτερο δυνατόν σε μια τελική συμφωνία για την επόμενη ημέρα.
Από τις μέχρι πρότινος «ηρωικές» διακηρύξεις παραγόντων του Μεγάρου Μαξίμου ότι ο Αντ. Σαμαράς θα κινηθεί ανεξάρτητα από τις επιθυμίες των δανειστών, μέχρι την πρόσφατη δήλωση της κυβερνητικής εκπροσώπου Σοφ. Βούλτεψη ότι «η Ελλάδα δεν πρόκειται να βγει από το Μνημόνιο χωρίς την έγκριση των πιστωτών», η απόσταση είναι τεράστια. Κι εξηγεί απόλυτα το μέγεθος του σοκ που υπέστησαν στην κυβέρνηση από την απότομη προσγείωση από τον χώρο της ουτοπίας στη σκληρή πραγματικότητα.
Αν μέχρι πριν από λίγες εβδομάδες η λύση της προληπτικής γραμμής πίστωσης ήταν κάτι που ξόρκιζαν και απεύχονταν στην κυβέρνηση, καθώς όλοι αντιλαμβάνονταν ότι θα συνοδευόταν από αυστηρούς όρους και προϋποθέσεις, τώρα πλέον θεωρείται αναπόφευκτη και αντιμετωπίζεται ως «το μη χείρον βέλτιστον». Άλλωστε περιθώρια αντίστασης δεν υπάρχουν καθώς μετά τους ατυχείς χειρισμούς του πρωθυπουργού στην προσπάθεια απεμπλοκής από το ΔΝΤ, 15 μήνες νωρίτερα, αδυνάτισε σημαντικά η διαπραγματευτική ισχύς της χώρας μας.
Βασική επιδίωξη της κυβέρνησης στο πλαίσιο της πολιτικής διαπραγμάτευσης που ξεκίνησε ήδη είναι η συμφωνία για την προληπτική στήριξη να μην συνοδεύεται από επαχθείς όρους. Προκειμένου αυτό ν’ αποτελέσει το «ισχυρό χαρτί» του Σαμαρά εν όψει της εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας.
Ωστόσο, οι πληροφορίες που έχουν διαρρεύσει σχετικά με το περιεχόμενο του σχεδίου που προωθούν οι Ευρωπαίοι με τη σύμφωνη γνώμη του ΔΝΤ κάθε άλλο παρά δικαιώνει τις προσδοκίες της κυβέρνησης. Κρύβει αρκετές παγίδες και πολύ δύσκολα ο πρωθυπουργός θα καταφέρει να πείσει τον ελληνικό λαό ότι αυτό ακριβώς εννοούσε όταν υποσχόταν την κατάργηση του Μνημονίου και την απεμπλοκή από το ΔΝΤ. Όσο διαρκεί η συμφωνία, το πιθανότερο θα είναι ετήσια, οι έλεγχοι -αν και όχι με την τωρινή μορφή- θα συνεχίσουν να είναι ασφυκτικοί. Επιπλέον η παροχή προληπτικής πίστωσης από τους δανειστές θα συνοδεύεται με αυστηρούς όρους για την επίτευξη συγκεκριμένων δημοσιονομικών στόχων και την προώθηση σειράς μεταρρυθμίσεων. Το πιο σημαντικό είναι ότι η χώρα μας θα βρίσκεται υπό έναν διαρκή εκβιασμό, αφού η συμφωνία θα προβλέπει ότι η προληπτική πίστωση θα παύει αυτόματα να υφίσταται σε περίπτωση που η κυβέρνηση θα τηρήσει τους όρους -δημοσιονομικούς ή άλλους- που έχουν τεθεί. Που σημαίνει ότι οι έλεγχοι ναι μεν θα αραιώσουν (δύο φορές το χρόνο), θα είναι όμως πιο εξαντλητικοί και πιο καθοριστικά τα αποτελέσματά τους. Παράλληλα η συμφωνία θα προβλέπει ότι η προληπτική πίστωση θα ενεργοποιείται κάθε φορά που η χώρα μας δεν θα μπορεί να βγει στις αγορές, αλλά όχι με δική της υπαιτιότητα.
Κύρια προϋπόθεση που τίθεται από την πλευρά των δανειστών προκειμένου να ξεκινήσουν οι τελικές συζητήσεις για τη διαμόρφωση της συμφωνίας είναι η επιτυχής ολοκλήρωση της αξιολόγησης. Κάτι που σημαίνει ότι η κυβέρνηση πρέπει να ικανοποιήσει, αν όχι όλες, τις περισσότερες από τις απαιτήσεις τους. Τα «αγκάθια» είναι πολλά και ως εκ τούτου οι διαπραγματεύσεις που θα διεξαχθούν μέσα στον Νοέμβριο θα είναι επίπονες, ενώ κρύβουν και κινδύνους για την κυβέρνηση. Η μάχη θα δοθεί κατά βάση στα μέτωπα των εργασιακών και του Ασφαλιστικού, όπου οι μεν δανειστές επιμένουν ότι οι αλλαγές που πρέπει να γίνουν αποτελούν προαπαιτούμενα, ενώ η κυβέρνηση θα επιδιώξει να μεταθέσει τις όποιες αποφάσεις για αργότερα μέσα στο 2015 και πάντως μετά την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας. Στις συζητήσεις με τους επικεφαλής της «τρόικας» θα υπογραμμίσει την πολιτική διάσταση της υπόθεσης και θα τους επισημάνει ότι αν ανοίξουν αυτήν την περίοδο τα συγκεκριμένα θέματα θα δυσκολέψουν την προσπάθεια για τους 180 βουλευτές.